summer🍒malik [tamamlandı]

6.

Ağzımdaki lolipopu emdikten sonra çubuğuna işkence etmeye başlamıştım. Telefonumla uğraşmayı bırakıp yataktan kalktım ve sallana sallana salona indim. Çok sıkılmıştım. Okula gitmek istemiyordum ama evde olunca da yapacak bir şey bulamıyordum.

"Annee..Yemek hazır mı mı?"

Trabzanlara tutunarak inerken anneme bağırmıştım. Cevap gelmediği için oflayarak inmeye devam ettim. Salondan sesler geliyordu ama anlamamıştım.

Görüş açıma abim ve arkadaşı Zayn'i görür görmez anında gülümsedim.

"Zayn abi!!"

Koşarak onlara yaklaştım ve Zayn abinin boynuna atladım. O abimin en yakın arkadaşıydı, ilkokuldan beri beraber büyümüştük.

Ona sarıldığım an hafifçe titrediğini hissetmiştim.

Sanırım fazla hızlı hareket ettim..

"Naber ufaklık?'

"İyilik sen?"

"İyiyim."

"Summer kene gibi yapışma adama gidiyoruz biz." dedi abim.

"Aa nereye? Yemeğe kalsaydın Zayn." dedi annem mutfaktan çıkıp.

"Yok, teşekkür ederim."

"Zayn abi kal lütfeen.." dedim.

Saçımı sevdi ve abime döndü. "Masayı hazırlıyorum, yiyin öyle gidersin." dedi annem.

"İyi o zaman..Kanka kalalım, birazdan çıkarız." deyince abim, Zayn de kabul etti ve salona geçtiler. Ben de yanlarına gidecekken annem mutfaktan bağırdı.

"Summer gel bana yardım et."

Ofladım ve Zayn ile bakışıp mutfağa girdim.

+

summer: ne alacağımı buldum

zayn: bana ne

summer: yaa tamam kızmaa

summer: küçük sırrımı sakladığın için teşekkür ederim zayn abi:)

zayn: summer

summer: efendim?

zayn: yok bir şey

summer: meşgul müydün?

zayn: evet çalışıyorum

summer: anladım..

summer: rahatsız etmeyeyim o zaman sen sonra yazarsın

zayn: bir şey mi var

summer: sıkıldım sadece konuşalım istedim

zayn: git arkadaşlarına yaz

summer: benim hiç arkadaşım yok ki :/

zayn: aa niye

summer: bilmiyorum hep dışlıyorlar beni

summer: bir sen varsın çocukluğumda beri tanıdığım

zayn: hmm

summer: şey rahatsız ediyorum seni belli

summer: bay

zayn: bay