47.

507 60 40
                                    

"Summer.."

Zayn'in parmakları eteğimin altına kayarken sinirle eline vurdum.

"Rahat dur Zayn!"

Güldü ve ellerini karnında birleştirdi.

Bugün okulum yarım gündü, Zayn'e söylediğimde koşarak gelmişti. Bunu düşününce güldüm. Yemek yedikten sonra birlikte yürüyüş yapmıştık. Şimdi de bir parkta oturuyorduk. Ben sırtımı ağaca yaslamış otururken o da başını dizime yaslamış gök yüzüne bakıyordu.

Gülüp eğlenmek ve yiyişmek mükemmeldi ama gerçekten artık beynimde itilecek yer bulmamıyordu.

Elimdeki papatyayı çevirdim ve Zayn'e baktım.

Ben onu yeterince tanıyor muydum? Hayatta hiçbir şey bu kadar mükemmel olamazdı. Bende elimden geldiği kadar sorgulamaya çalışırdım fakat her şey bir anda olmuştu. Öyle içine kapanık öyle asosyal bir kızdım ki okulda kimseye selam vermemek için şapkamı çeker otururdum. Ama Zayn benimle özel anlamda konuşmaya başladığından beri yaşadığımı hissediyordum çünkü o benim beynimde yasakladığım her şeyin somut haliydi.

Onunla sevgili olduğumuzdan beri hiç beklemediğim bir şekilde açılmıştım. Yani böyle olmamın sebebi Zayn'e aşık olmam mı yoksa kendimi fark etmem mi bilmiyorum.

Kaşlarımı çatıp düşünmeye devam ettim. Zayn'e aşık değilmişim gibi gelmişti. Çünkü ben onu değilde kabuğumu kırmayı sevmiştim.

"Summer?"

"Summer?!"

Zayn beni dürttüğünde başını dizimden kaldırdı ve benim gibi sırtını ağaca yasladı.

Bana merakla bakarken ben de ona düşünceli bakışlarla döndüm. Zayn asla dediği gibi cesur bir adam değildi. Asla.

Kandırıldığımı biliyordum, yanlış yoldaydım ama yol nasıl güzel..

"Summer neyin var?"

Onu gerçekten tanımıyordum. Ve şu an ne düşündüğünü merak ettiğim için gözlerine baktım uzun uzun.

"Abime söyleyelim Zayn."

Çok şaşırmıştı ama korkusundan tepki verememişti.

"Ne?!"

Şu halinden anlamıştım ona güvenilmeyeceğini.

Hayalkırıklığı ile gülerken o toparlamaya çalışıyordu.

"Yani nerden çıktı bu şimdi?" dedi dikleşerek.

"Hiç aklımdan çıkmadı ki."

Sakinlikle onun tepkilerini izledim.

"Yani, yani acele karar verme."

"Acele değil. Çok düşündüm. Abim benim her şeyim ona yalan söyledikçe kendimden nefret ediyorum. Hem ucunda ölüm yok ki. Söyleyeyim Zayn."

Öyle korkmuştu ki ne adam gibi evet diyordu ne de hayır.

"Zor durumda kalmanı istemiyorum. Erken bence güzelim."

Elini yanağıma koydu ve biraz okşadı.

Gülümseyip ona sarıldım. Ben başıma geleceği biliyordum. Ve bile bile ateşe yürüyordum.

"Öyle mi diyorsun Zayn?"

"Evet ama sen istersen ben her zaman yanındayım. Seni hiç bırakmayacağım Summer."

Gülümseyip dudaklarına uzandım.

Ellerini belime sarıp beni kucağına çekti. Zevkle ona yapıştım ve ellemeye başladım.

Elini çıplak bacağıma koyup okşadı.

"Gerçekten çok cesursun Zayn." dedim dudaklarımı ayırıp.

Önce şaşırdı fakat sonra şeytanca gülümsedi ve beni tekrar öptü.

"Aşkına sahip çıkacağını ve beni yüz üstü bırakmayacağını biliyorum." dedim ve sakallarına dokunup öptüm.

"Tabii ki."

Gözlerine baktım. "Summer sen iyi misin?"

"Çok iyiyim Zayn."

"Tuhaf duruyorsun."

"Hayır, sadece biraz yorgunum."

"Çok çalışıyorsun Summer yıpratma kendini."

Sahteden gülüp elini tuttum. "Haklısın. Hadi kalkıp tatlı yiyelim." deyince çimlerin üstünde kalktım. O kalktı ve elimi tutup yürümeye başladık.




+++

slmm

canım summerimmm♡

zayzayÖSŞWĞQŞZÇDĞZİZÇCÖ

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

zayzayÖSŞWĞQŞZÇDĞZİZÇCÖ

hoes in this house😍😍🔥🔥💦💦🤤🍆🍆

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

hoes in this house😍😍🔥🔥💦💦🤤🍆🍆

summer🍒malik [tamamlandı]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin