summer🍒malik [tamamlandı]

58.

selam benim güzel kuzularım🥰🐑 biraz ara vermiştim yoğunluktan dolayı🤧 ama sizi ve yorumlarınızı çok özlüyorum lütfen yorumlarınızı kesmeyin🥺❤

ve sizinle önemli bir şey konuşmak istiyorum çünkü kitap hakkında uzuuun zamandır ciddili konuşmamıştım sebebi ise kafama göre yazmamdı lfğwçdlfğaşd

bu kitabı çok ama çok seviyorum ve finali için de çoook zaman var ama 58 bölüm oldu ve ben böyle kitap uzatmayı sevmem

yani son bölümleri yazarken çok sıkıldım ve biraz yenilik yapmaya karar verdim😇

60. bölümde sezon finali yapıp bu kitabı bitiriyoruz..sonra kitabımızın ikinci serisi "winter" ile hikayemize devam edeceğiz!!!

kitabın ismini birkaç bölüm daha gizli tutacaktım ama dayanamadim rüqçalxşaçslfşwisö

şimdiden heyecanlı ve sabırsızım
🤩🤩🤭

i love u guyss♡♡♡

+++

Hava çok güzeldi. Güneş bütün vücuduma işlerken gök yüzüne bakıp gülümsedim.

Keşke burada Zayn ile olabilseydim. Ona sarılıp onu öpebilseydim. Ama bu sadece kendime bile söylememi yasakladığım bir hayal olarak kalacaktı. O benim içimde her zaman yarım kalmış bir hikayeydi. Sonu kötü bitse de yaşamak isterdim açıkcası. Böyle sebepsiz yere terk edilmek daha da acı veriyordu çünkü.

"Geldim!"

Louis çantasını tek omuzuna atıp yanıma geldiğinde gülümsedim.

Cumartesi günü olduğu için sabahtan Louis ile kütüphaneye gidip ders çalışmıştık. Tabii onun soğuk esprilerine kusmaktan derse odaklamamıştım o ayrı bir konuydu.

Gerçekten o benim şansım olmuştu. Jessica ile olduğum kadar Louis ile de eğleniyordum ve o unutmama yardım ediyordu.

"Bıraktın mı kitapları?"

"Aynen. Yerine de yenilerini aldım."

"Aferin sana."

Koluna girdim ve sokağı yürümeye başladık.

"Ne yapacaksın? Hemen eve gitmezsin herhalde?"

"Aslında çok uykum var. Fakat hava çok güzel baksana. Biraz gezelim mi?"

"Olur."

O beni ittiğinde ben de onu ittim.

"Acıdı bak!"

Kahkaha attım ve saçlarını karıştırdım. Bana çok kızmıştı ve şirince gülümseyince vaz geçti.

Uzun süre gezdik. Saçma sapan fotoğraflar çekildik. Louis mükemmel bir fotoğrafçıydı ve ben de bunu tabii ki kullanacaktım.

"Louis yamuk çekmişsin!!"

"Summer yeter elim koptu."

"Yaa..Lütfen!"

"Of."

Sonunda resimler içime sindiğinde onu bu işkenceden kurtardım.

Biraz daha yürüdükten sonra ona dondurma ıslarmadım ve gönlünü almaya çalıştım.

Bankta oturmuş dondurmalarımızı yerken hüzünle ona baktım.

"Ne oldu?" dedi ve dondurmasını yaladı.

"Sana bir şey diyeceğim ama gülme."

Kaşlarını çattı ve ne diyeceğimi bekledi.

"O da çikolatalı dondurmayı severdi.."