Medya: Bizim güzellikler...
Merhabalar, en kısa zamanda gelmeye çalıştım. Umarım beğenirsiniz. Lütfen desteğinizi esirgemeyin.
Tatlı okumalar...
***
Yavaşça Namjoon'dan uzaklaşıp dalgın kahvelerine gülümsedim.
"Biraz daha iyi misin?"
"Evet... Teşekkür ederim Seokjin."
"Ne demek annelik görevimi yerine getirdim."
Homurdanarak göz devirmesine gülerek ayağa kalktım.
"Hadi gidelim. Önlerden yer kapmamız lazım."
"Tamam."
Ayaklanıp elimi tuttuğunda şaşkınca elimi geri çektim.
"Namjoon ne yapıyorsun?"
Bir şey demeyerek hızlıca önden yürümeye başlayınca şaşkınca arkasından baka kaldım. Bu çocuğun yaptıklarına akıl sır ermez. Hızla yanına koşup kızarık yanaklarına baktım.
"Sen kızardın mı?"
"Hayır."
"Ama yanakların kırmızı."
"Sıcaktan."
"Hımm..."
Salona girdiğimizde Tae ve Kook'u en önde oturduklarını görerek gülümsedim. Hızla onların yanına ilerleyerek Tae'nin yanına oturdum, Namjoon'da diğer tarafa geçip Kook'un yanına oturdu. Namjoon'un meraklı sesi kulaklarıma çalındı.
"Yoongi nerede?"
"Soyunma odasına gittiler."
"Hımm."
Yavaşça Tae'ye eğilip fısıldadım.
"Kook'la aradaki olayı çözdünüz mü?"
Ceketinin cebinden çıkardığı çikolata ile gülümseyerek konuştu.
"Çikolatamı aldım. Siz Namjoon'la sorunu hallettiniz mi? Lütfen hallettim de, artık huysuzluğunu çekemeyecek kadar daraldım."
Gülerek başımı omzuna yasladım.
"Hallettik biz."
"Affedersiniz?"
Tae'nin omzundan doğrularak yanımda dikilen kahve saçlı çocuğa döndüm. Hepimiz merakla ona baktığımız sırada arkasından çıkan sarışın çocukla gülümsememe engel olamadım. Çok şirindi. Bizimkilerin konuşmaya hevesi olmayınca ben konuştum.
"Evet?"
"Yanınıza otursak sorun olur mu diyecektim."
"Hayır, tabi ki olmaz."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Suyun Buruk Ruhu (Namjin)
FanfictionBir tarafta sevgilisini geçirdikleri bir kaza sonucu kaybetmiş olan ruhu yaralı Kim Seokjin, bir tarafta ailesi tarafından hep baskı gören ve sevgi denen kavramı tam olarak asla anlamamış olan Kim Namjoon. Kim Seokjin bir gün karşılaştığı fırsat say...