Suyun Buruk Ruhu (Namjin)

31.Bölüm "Belki De Siz..."

Medya: Bizim güzellikler....🎉

Merhabalar, ben geldim...

Desteklerinizi ve fikirlerinizi esirgemeyin lütfen...

(Bazı cinsel kısımlar olacak '*' şeklinde belirteceğim. Okumak istemeyen geçebilir.)

***

Annemin elinden düşen demir kaşığın sesi sessiz salonda yankılandı.

"N-Ne?"

"Duyduğun gibi anne."

Babamın mutluluktan uzak gülüşü kulağıma çalındı.

"Biliyordum."

"Baba-"

"Bunun basit bir şey olmadığının farkındasın değil mi Seokjin? Tanrı'ya baş tutuyorsun."

"Baba bunun onunla bir alakası yok."

"Hayır var! Bu normal değil."

"Hayır baba normal, kabul edin veya etmeyin. Bir yıla yakındır beraberiz, bir yıla yakındır iyimizi de birlikte yaşadık kötümüzü de."

"Ama sen kızlardan hoşlanıyordun Seo..?"

"Öyleydi anne..."

Namjoon'a dönerek derin bir nefes aldım ve bana gururla bakan kahvelerine baktım.

"Namjoon bana bazı şeylere cinsiyetin sınır olmadığını öğretti. Düştüğümde kendi yaralarına aldırmadan ilk benimkileri sardı. Onu defalarca kez incitmeme, reddetme rağmen asla pes etmedi. Anne... O benim sizden bile sakladığım yaralarımı bulup iyileştirdi."

Yaşaran gözlerimi kırpıştırarak babama baktım. Babam başını çevirince sertçe yutkundum ve Namjoon'un elini bırakarak sandalyeden inerek annemin önünde diz çöktüm.

"Şimdi ise sizin ve onun arasındayım. Lütfen bana sırtınızı dönmeyin. Ben hâlâ aynı Seokjin'im. Annem ben değişmedim... Lütfen beni başka biriymişim gibi görmeyin..."

Annem yanaklarımı silerek yavaşça kavradı. 

"Sen hâlâ benim küçük bebeğimsin. Kimi sevdiğin bunu değiştirmez."

"Hirai! Bu normal bir durum değil!"

Annem yaşlı gözlerini babama çevirerek belki de ilk defa sesini yükseltti.

"Normal olup olmamasını umursamıyorum! O benim oğlum, bizim oğlumuz. Bir şeylere onun yerine karar verme huyundan vaz geç artık. Bu durumda dini öne sürüp durma. O kocaman oldu artık. Neyin ne olduğunun farkında ve kendi kararlarını verebilecek bir vaziyette."

Babam masada doğrulunca hızla onun önüne giderek yamuk parmaklarımı giydiği kahve pantolonuna sardım.

"B-Baba lütfen..."

Bana bakmayarak ayağını geri çekince hıçkırarak ellerimi soğuk parkeye yasladım. Tam o sırada yanımda Namjoon'un sıcaklığını hissettim. Çok bile dayanmıştı.