Suyun Buruk Ruhu (Namjin)

7.Bölüm "Sadece İçmek İstiyorum..."

Medya: Bizim güzellikler...

Merhaba! Uçtum geldim hemen!

Lütfen desteklerinizi esirgemeyin, tatlı okumalar... <3

***

"Ben şimdi çıktım dersten. Önce eve uğrar sonra otobüse atlar gelirim oraya."

"Tamam hyung, dikkatli ol."

"O iş bende."

Telefonu kapatıp bisikletimi çözdüm. Bugün Tae'nin evinde film gecesi yapacaktık ve orada kalacaktık. Ailesi bir iş görüşmesi için yurtdışına gitmişti. Bisikletime bindiğim sırada fakültenin önünde duran siyah canavara şaşkınca baktım. Namjoon'un burada ne işi vardı? Şaşkınca arabadan inip yanıma gelen Namjoon'a baktım.

"Senin burada ne işin var?"

"Şirketten Tae'ye geçecektim sonra senin dersten çıktığını öğrendim seni alayım dedim."

"Gerek yoktu ne diye buraya kadar boşuna uğraştın ki."

"Saçmala. Boşuna da ne demek? Eve gidince ücretimi alacağım."

Göz devirip bisiklet selesindeki çantamı kavradım.

"Tabi canım."

"Sen bana canım mı dedin?"

"Hayır."

"Dedin işte ne diye kıvırıyorsun?"

Omuz silkerek konuştum.

"Seni sinir etmek hoşuma gidiyor. Görelim baklavalarını."

Bir anda siyah tişörtünün önünü kaldırınca şaşkınca kala kaldım. Hızla atılıp tişörtünü indirdim. Üstümüzde dolanan bakışlar ile kızardığımı hissettim.

"Aptal! Ne yapıyorsun?"

"İstediğini."

"Ben onu bisikleti kasaya koy manasında dedim."

Bisikleti kasaya koyarken konuşmaya devam etti.

"Kabul et bu da hoşuna gitti?"

"Kusura bakma kas yerine düz bir karın tercih ederim."

Namjoon bir anda durulunca dediğim şeyin sonradan farkına varım. Hetero olabilirdim-en azından öyle olduğumu düşünüyorum-ama bunu bu şekilde dile getirmem hoş değildi.

"Namjoon ben özür-"

"Saçmalama. Özürlük bir şey yok. Cinsel yönelimin senin kararın sonuçta."

Başka bir şey dememe izin vermeden arabaya bindi. Yavaşça dolanıp arabaya yerleştim.

"Önce benim evime uğrayalım birkaç parça eşya almam ve üstümü değiştirmem gerekiyor."

"Tamam."

Durgunlaşan Namjoon'u süzerek yutkundum. İyi birini hak ediyordu onu gerçekten sevebilecek birini. Bakışlarımı ondan çekerek akıp giden yola sabitledim. On dakika sonra evdeydik. Hızla arabadan inip bisikletime uzandım ama ben daha kavrayamadan belime sarılan kol ile ayaklarım yerden havalandı ve saniyeler içinde kaldırıma bırakıldım.