54. bölüm

261 17 23
                                    

Merhaba kuzularım, bu kitabı yazmayı sizinle konuşmayı deli gibi özlemişim. Demin bölümlere göz attım, finali baştan sonra tekrar okudum size ve yu jin'e haksızlık ettiğimi fark ettim. Bunca zaman yanımda olan miniklerime bir bölümcük mutluluğu hor görmemem gerekiyor bence.
Umarım sizde beni özlemişsinizdir, bilmem okur musunuz eskisi gibi hisseder misiniz ama yazarınız olarak bize yakışır bir final daha bırakmak istedim buraya.

Alternatif Final❤️

-baekhyun, hayatım Yuri uyandı onu beşikten alır mısın?

Oğlumuz karnımda çıkmak için tepinirken derince nefes aldım ve beşiğinde ağlayan minik kızıma elimi uzattım. Doğuma 2 ay vardı ve karnım çok şiş olduğu için eğilmem ve kızıma kucağıma almam mümkün olmuyordu. Bir buçuk yaşındaydı daha.

Baekhyun üstündeki siyah düğmeleri sonuna kadar açık gömlek ile yanımıza geldi ben hayranlıkla kocamı izlerken o da beşiği eğilip kızımızı kucağına aldı. Yuri tam bir baba sevdalısıydı babasını görünce ne ağlama kalıyordu ne bir şey. Baekhyun kızımızı kucağına alıp bana döndüğünde ona hayran hayran bakan gözlerimi bir an hareket ettirdim ve güzel yüzüne baktım.

-güzelim, halsiz gözüküyorsun.

-hayır sevgilim, gayet iyiyim ailem yanımda ya daha ne isterim.

O kucağında Yuri ile bana yaklaşmış ve alnıma kocaman bir öpücük bırakmıştı. Baehkhyun beni çocuk bakımı konusunda en başta çok endişelendirmişti. Yuri ilk doğduğunda geceleri uyumuyordu bile okuduğu saçma yazılar yüzünden bebeğimizin gece başına bir şey gelmesinden korkuyordu, kızımız kendi başına daha rahat hareket etmeye başlayınca o güzel uykular çekmeye başlamıştı. Öyle sevgi dolu bir babaydı ki, onun çocuğu olmayı ben bile bazen istiyordum.

-hayatım, içeri geçiyorum ben çocuklar ne zaman gelicek?

Kızımızın minik ellerine öpücükler kondururken cevapladı.

-birazdan burda olurlar canım.

Çocuklar son dönemlerde hep bizdeydi, bana kalsa akşamda bizde kalmıydılar ama kabul etmiyorlardı bir türlü. Onlar evdeyken daha rahat oluyordu her şey.
Baekhyun çok yoruluyordu evin içinde her şey ona kalmıştı, bir yemeği ben yapıyordum o da arada sırada. Bazen bacaklarım hiç tutmuyordu beni bile baekhyun taşıyordu.

Biz peşpeşe aşağı indiğimizde kapıda beraberinde çalmıştı. Kapıya doğru ilerleyip aralamıştım. Çocuklar gelmişti.

Hepimiz içeri oturduğumuzda Chanyeol yanıma oturmuş ve karnımı hafif hafif okşamıştı.

-amcasının yakışıklısı nasıl bugün?

Dediğine küçük bir kahkaha bıraktım, doğmamış oğlum da en az kızım kadar şanslıydı şu ortama kadar çocuklar vip doğuyor bildiğin.

-gayet iyi, her zamanki gibi karnımı delip çıkmaya çalışıyor.

Oğlum beni çok şaşırtıyordu Yuri beni bu kadar yormamıştı o dönem ama oğlum bildiğin tepiniyordu içeride.

Biz gülüşürken kızımda amcaları ile oynamakla meşguldü. Baekhyunu aradı gözlerim. Çocuklar Yuriyle ilgilenirken biz de biraz vakit mi geçirseydik. Kızım uyuduğunu zaman biz de direk yatıyorduk tüm gün yorgunluktan ölüyorduk zaten.

Baekhyunun da gözleri benimle buluştuğunda kalbimin oldukça hızlı atışına şahit oldum.

-baekhyun, bir benimle gelir misin?

Ben chanyeol'un da hafif desteğiyle ayaklanırken baekhyunda peşimden geldi. Odamıza girdiğimde baekhyunda hemen peşimden içeri girdi. Ardından kapıyı kapatıp eşime yaklaştım.

Mafia_yjuinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin