Mafia_yjuin

episode#22

Dün gece hiç uyumamıştım,o yanımda yatarken nasıl uyurdum ki.
Sabah o gittiğinde bende çok geçmeden uyuya kalmıştım. Yemek yemediğim ve uyuyamadığım için çok yorgun ve zayıftım. Artık beni kurtarmaya gelmiceklerini dün gece kabullenmiştim.
Gelseler çoktan gelirlerdi,bu kadar beklemelerinin sebebi olamaz ki.

Dün bı şekilde kurtuldum,peki ya bu gece. Bu gece imkanı yok kaçamam,burdan çıkışta yok.
O adam yine gelip bana dokunmak isticek,belkide dokununcak.  Cidden bugün burda kafayı yicem, tanrım yardım et.

***

-saat 1 olmuş çok geciktim dimi bebeğim?

Odaya girmişti,yatağa doğru ilerliyordu ağlamaya devam ediyodum ama o hala sırıtıyordu. Deli gibi korkuyordum.

Lütfen bişey yapmasın,lütfen bana dokunmasın, lütfe-
Üstümdeki battaniyeyi çekip sertçe yere attı, dünden sonra dudaklarımda garip izler vardı,çok acıyordu zaten.

Yavaşça üstüme tırmanıyordu. Geri kaçsamda yatak başlığı yüzünden daha da gidemedim.

-lütfen min hyuk bana bunu yapma.

-çok eğlenicez bebeğim.

Tam üstümde durdu,elini saçımda gezdirdi. Kafamı çevirdim. Çaresizdim, elimden birşey gelmezdi artık.

-bu sefer kaçmicaksın.

Korkuyla gözlerimi yumdum. Ağlamaktan ölmek istedim ya da her nasılsa.

-efendim,bakar mısınız?

Dışardan gelen sesle yüzüme sertçe üfledi. 

-gelicem bekle.

Derin nefes almak istedim ama olmuyordu ağlamaktan burnumdan nefes bile alamıyodum. O üstümden çekilip ayağa kalkmaya başladı, yaşlı gözlerimle onu izledim.

O odadan çıktığında yan dönüp büzüldüm. Düşünücek hiçbir şeyim yoktu.
Birkaç silah sesi duydum bunu neredeyse her gün duyuyordum. Burda her gün birilerini öldürüyordu.

Kapı açılma sesi duyunca korkuyla gözlerimi yumdum,oda zaten karanlıktı ve benim ruhumda oda gibi kararıyordu.

Koluma dokunan elle iyice büzüldüm. Tanıdık bı yumuşaklıktı.

-yu Jin.

Hemen gözlerimi aralayıp dikleştim ve arkamı döndüm.

-baekhyun?

Kollarımı hemen ona sardım. Birini bu kadar özleyebilir miydim?bu kadar kokusuna hasret olabilir miydim? Ya da birisi bu kadar huzur verici kokabilir mıydı? Yüzü karanlık odada güneş , ışık gibi parlıyordu.

Kolların benden ayırdı.

-gidelim.

Elimi tuttup beni yataktan kaldırdı ve odadan çıkıp salona ilerlediğimde vurulmuş adamlar ve ayakta dikilen çocukları gördüm,min hyuk yerde dizleri üstünde duruyordu.

Baekhyun bana baktı,hala ağlıyordum. Gözleri dudaklarıma kaydı,o sırada çocuklarda bize döndü bazılarının rahatlamış ifadeye büründüğünü gördüm.

Baekhyun sinirle min hyuk'a döndü.

-ona dokunma demiştim.

-o benim baekhyun.

-sevgilimle yattın yetmedi karıma da mı göz koydun?

-sen benim olana göz koydun. Bong cha'da en başından beri altımda olmayı hak ediyordu.