Bugün sabah baekhyun yine sessiz sedasız evden ayrıldı ve o koca sessizlikle beni başbaşa bıraktı. Artık çok barışmak istiyordum,onu dinlemediğim için biraz da ben suçlu olabilirdim.
Öğlene doğru çocuklar arayıp akşam canlı müziğe gitmeyi teklif etmişlerdi bende kabul ettim. Belki Baekhyun'la aramızdaki bu buzları eritebilirdik. Bu şekilde olmaktan gerçekten nefret etmiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Akşam özenle süslendim, hoşuna gideceğini tahmin ediyordum. Mafya gibi gözüküyordum bence.
Ben hazır beklerken Baekhyun'un adamlarından biri beni dedikleri yere getirdi arabadan inip içeriye girdim. Elit bir yer gibiydi burdaki tiplerden bunu çıkarmak zor olmamıştı.
Ben içerde adımlarken gözlerimin bizim çocukları bulması zor olmamıştı. Bizimkiler ilerde bir masada oturuyolardı yanlarına yürüdüm son ana kadar beni fark etmemişlerdi baekhyun'un yanını kasıtlı olarak boş bıraktıklarını düşünüp oturdum.
-merhaba.(ben)
-hoşgeldiniz hanımefendi.
Sehun'a dönüp kıkırdadım kendini baya toparlamıştı. Chanyeol'la ikisi biraz daha öyle kalsalardı galiba göz yaşlarım yüzünden evi sel götürebilirdi.
-ya mafya gibi olmuşsun.(Chen)
-size uyum sağlamak istedim.
Gülüştük. Önüme dönüp şarkı söyleyen kişiyi izlemeye başladım. Baekhyun'un elini tutmak istiyorum, cidden çok özledim. Bana bir kere gülmesini istiyorum. Baekhyun'la yaptığım herşeyi özledim,fazla inatçı mı davranıyordum bilmiyorum ama onun bir adım atmasını beklemeyi tercih edebilirdim.
Yaklaşık yarım saat sonra kafamın yanında bir kafa ve bir ses işittim.
-benimle biraz dışarı gelir misin?
Tüylerim ürperdi ve eş zamanlı olarak kaşlarım çatıldı,oldukça heyecanlandığım gerçeğini gizleyemiyorum.
O geri gidince kafamı ona çevirip olumlu anlamda salladım,o ise anında ayaklandı. Arabaların yanına varıp durduğunda karşısına geçtim.
-neden böyleyiz yu Jin?
Sorması bile mantıksız olan bir soru soruyordu şu an.
-sence baekhyun?
-bunun sadece iş için olduğunu düşünmeni istedim yu Jin. Sadece bir kaç saat sürecek bir iş.
Bunu bu kadar basite indirgemesi o kadar saçma ki. Yaşanan onca şeye "iş" deyip içini rahatlatmak bu.
-bu kadar basit mi herşey baekhyun? Benim kabul etmek zorunda olduğum onca şeye noldu? Mesela o kızla yatman gibi.
Üzüldüğünü görüyordum. Ona kızgın değilim o kadar ama hislerimi bilmesi gerek.
