hoofdstuk 81

520 22 15
                                    

Bella's POV:

"We zouden.... um maar eens moeten....gaan?" stotterde ik, terwijl ik opstond en naar de deur rende.

"Ja klink goed" Stemde Anne in.

Terwijl ik mijn mouw ietsjes verder naar beneden trok, deed ik de deur open. Maddie wees naar de uitgang van het gebouw. Op ongeveer 15 meter afstand was demi.

"REN!"

Ik rende heel hard richting het oosten, terwijl fans het door begonnen te krijgen. Ze maakte foto's alsof ik ineens zo intressant was.

Oke ik geef toe. Als ik mijn idool haar dochter achterna zou zien rennen, zou ik ook misschien foto's maken.

"Bella! Kom hier! Ik weet de waarheid!"

"Dat weet ik, daarom ren ik ook!" schreeuwde ik naar achteren.

Fans begonnen helemaal hyper te doen, toen ze demi voorbij zagen rennen. En als ik niet aan het rennen was, zou ik waarschijnlijk mij ook dood lachen.

Ik draaide me om, precies om te zien hoe Demi struikelde, slipte en op de stoeprand viel.

Normaal zou ik samen met de fans gelachen hebben. Typisch Demi.

IK ZOU DAT GEDAAN HEBBEN. Als het er niet zo ernstig uitzag.

"Demi!!"

"Augh... Ik ben okay. Ik denk alleen wel dat het gebroken is."

Ik racede naar haar toe, en hurkde naast haar.

Toen ik me realiseerde wat ze nou echt deed, was het al te laat.

"Gotcha!" riep ze triomfantelijk, terwijl ze me stevig knuffelde.

Ik had het aan kunnen zien komen.

"Niet eerlijkkkkk"

Ze stak haar tong uit, maar bijna meteen ging ze terug naar haar strenge gezicht.

"Ik weet de waarheid."

"Nee echt? Dat had ik nog niet door toen je dat heel hard riep." zei ik sarcastisch, wat mij de staar-des-demi opleverde.

Ze legde haar hand op mijn hoofd toen de Lovatics begonnen te gillen en piepen.

Demi sprong op, stond op en trok me mee terwijl ze lachte naar de Lovatics.

Toen we terug waren in de arena, duwde ze me de kleedkamer in en sloot de deur.

Precies het gene wat me op mijn gemak stelt.

"Waarom heb je het mij niet verteld?" vroeg ze zachtjes.

"Naya maakt je blij"

"Maar jij ook! Ik wil niet dat je denkt dat je tegen mij moet liegen om me blij te maken. Vertel me de waarheid. Ik wil niet zo'n moeder zijn waar haar kind niet mee kan praten."

"Wat voor andere moeders zijn er dan?" floepte ik eruit.

Ze ging zitten, klopte op de grond als een signaal voor mij om naast haar te gaan zitten, en aaide mijn haar.

"Ik wil de moeder zijn waar haar kind alles aan kan vertellen. Ik zal altijd trots op je zijn, maakt niet uit wat je doet. Je gaat misschien fouten maken. Maar als je het mij verteld, hoe kan ik dan boos zijn? Je neemt verantwoordelijkheid voor je fouten."

"Dus als ik iemand vermoord en ik zeg het tegen jou, ben je dan niet boos?" grapte ik.

Ze rolde haar ogen. "BEHALVE dat. Niet vermoorden, dat is illegaal"

Ik klapte langzaam in mijn handen. "Ze heeft het uitgevonden. Demi Lovato, iedereen! kwam erachter dat vermoorden illegaal is. Ik ben geschokeerd, nooit verwacht."

mijn reddingWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu