mijn redding

hoofdstuk 37.

"Heb je alles ingepakt?" vroeg Demi.

"Yup, ik heb het drie keer gechecked." lachte ik, ik stak mijn duimen op naar haar.

"Goed, we gaan over een uur weg." Met dat verliet ze de kamer, naar de deur om op Naya te wachten.

Ik zweer het, ze zijn echt hopeloos als ze niet samen zijn.

Ik keek op de klok naast te tafel, toen op mijn telefoon. Lenna zou hier over een kwartier zijn.

We vliegen naar Texas voor Kerstmis om Demi's familie te zien. Ik heb ze 1 keer ontmoet, maar ik ben nog steeds nerveus. De gedachtes dat ze me niet leuk zullen vinden bleven maar door mijn hoofd malen.

Ik duwde die gedachten aan de kant toen Demi mijn naam riep.

"Ja?" riep ik naar beneden.

"Iemand is hier voor je."

Ugh, niet dit nog een keer. Ik liep op mijn hoede naar beneden, gluurde om het hoekje, verrasd door wie ik zag.

"Kendall!" Piepte ik, naar hem toe rennend.

Hij gaf me een knuffel, tilde me op en draaide me rond zoals hij altijd deed.

"Hey kid" grinnikte hij, en hij zette me neer.

"Wat doe je hier?" vroeg ik, mijn lach ging niet van mijn gezicht af.

Hij gaf me een beledigde blik.

"Mag ik mijn baby zusje niet meer opzoeken?" vroeg hij.

"Dat bedoel ik niet! Ik bedoel, je bent hier! Randomly!"

Hij zuchtte. "Nou ik hoorde dat je naar Texas zou gaan, dus ik wou mijn cadeautje eerder afleveren."

"Ahwww, dat had echt niet gehoeven Ken." lachte ik.

"Jawul,Het is kerstmis!" lachte hij.

"Maar ik heb jou niks gegeven"

"I don't care" hij pauzeerde. "Doe je ogen dicht."

Ik kneep mijn ogen dicht en hij schoof iets in mjn handen.

"Open"

Ik opende mijn ogen en zag een gloed nieuw leren jasje in mijn armen. Het leek op de oude, maar veel nieuwer. Deze had geen gaten of weggevaagde stukjes waardoor het verschrikkelijk koud was in de winter. Het rook nieuw, en ik voelde iets niet leer achtig-voelend onder mijn vingertoppen.

Ik draaide het om, Kendall's naam was erachter op geborduurd, net zoals bij die andere.

"Ik dacht dat de andere een beetje te oud was nu." gokte hij, zijn handen schoven in zijn zakken.

"Thank you, Thank you, Thank you!" schreeuwde ik, ik trok hem in een grote bear-hug, en weigerde los te laten.

"Geen probleem, baby sis. Ik moet gaan, ik moet babysitten op dat verwende nest wat ik mijn broertje noem. I love you, Stay in touch, okay?" zei hij zachtjes, mijn voorhoofd kussend.

"Zal ik doen, big bro. Love you too, En dankjeee!"

Hij kusde mijn voorhoofd nog een keer, staarde in mijn ogen voordat hij terug liep naar zijn auto, en weg was hij. Hij zwaaide naar me toen hij langs reed.

Ik duwde mijn haar opzij, deed het jack aan. Ik rende terug naar binnen, om het aan Demi te laten zien.

Er was nog een klop op de deur. We sprongen allebei overeind, maar ik was sneller. Ik opende de deur en zag niet Lenna maar Naya.

"Oh, jij bent het."

"Nou jij ook hallo" mokde Naya.

Ik sloeg mijn hand voor mijn mond. "ik bedoelde het niet zo!"