mijn redding

hoofdstuk 56.

Ik werd wakker in mijn bed in de bus. Mijn arm zat wel in het gips, maar toch luktte het me om mijn mobiel te pakken en op Twitter te kijken.

Twitter ontplofde van de mentions. Met een klein beetje research, kwam ik erachter dat Demi mijn filmpje waarin ik uitleg geef over Demi's stem op Keek heeft gezet.

Geweldig.

"Demiiiiiiiiiii," zeurde ik.

"Ja?" riep ze van een ander deel van de bus.

"Ik ben boos op je."

Ze stond naast me in een paar seconde, mij tegen het bed aan drukkend. "Ben je echt boos?"

"Yup,"

"Oh, dat is dan jammer...."En ze begon me te kietelen.

Ik schreeuwde en probeerde haar van me af te duwen, maar het leek helemaal niet te werken. "Zeg dat je me vergeeft!"

Ik hield mijn mond dicht zo lang als mogelijk was, maar ik kon het niet meer houden na een paar minuten. "Okay, okay, ik vergeef je!" gilde ik.

"Goed," grinnikte ze, en ze kusde mijn wang.

De meiden verschenen snel daarna, waarschijnlijk hadden ze het gegil gehoord. Cam had een pen in haar hand.

"Kunnen we op het gips tekenen?" smeekte ze.

Ik keek naar Demi, zuchtte, en knikte. Ze piepten in blijdschap, omringden me, en begonnen hun namen te schrijven en bloemetjes te tekenen.

"Dankje. Kan ik nu weer gaan slapen?" smeekte ik.

Demi schudde haar hoofd. "Nope,"

Ik negeerde haar en draaide me om. Verrassend ging iedereen weg. Ik zweer ik hoorde volgens mij een paar broodzakken, en hup iedereen was weg, niet dat ik zeker wist dat het broodzakken waren, maar oke, je snapt wat ik bedoel.

Ik staarde een beetje naar het plafon, mijn oogleden werden zwaar, mijn gedachten werden leeg.

Dat, tot ik ruw wakker werd geschud door zeven lachende meiden en daarna gooide ze water op me. (A/N, niet op haar gips, so don't worry!)

Ik schoot omhoog als een kogel. "What the fuck?" schreeuwde ik.

De meiden gierde het uit. Ik wreef in mijn ogen en duwde ze weg.

"Ik zei toch dat je moest optaan" zei Demi sarcastisch.

"Fuck you"

Cam schoot omhoog. "Dat is Naya's taak!"

Demi's gezicht werd vuur rood, net zoals Naya's. Ik grinnikte, maar stopte snel toen het duo me aanstaarde.

Ik verhulde mijn lach verder met een kuch, de andere meiden deden dat ook. Toen het gegiegel gestopt was klapte Demi in haar handen.

"Wie heeft er honger?"

Een aantal 'yeahs' klonken door het kamertje. Van iedereen behalve mij. Eten? Nah.

Je dacht dat het goed ging hé? Dat is wat iedereen denkt. Dat ik huppatee in een keer beter was. Als het nou eens in het echt zo werkte.

Het is me gelukt om onder bijna alle maaltijden uit te komen, ineens had ik buikpijn, of ik had besloten dat ik al eerder had gegeten.

Maar in dit geval, was er geen weg uit. Ik slikte de opkomende walging van het aankomende eten weg en lachte.

We liepen naar de tafel, tegen elkaar aan schuivend om met z'n alle om de tafel te passen, Demi en Naya zaten naast me, beide keken ze me streng aan tussen alle dozen mueslie door.

"wat? Ik heb geen honger," mompelde ik, met mijn lepel maakte ik een beat op het kommetje.

Demi pakte mijn lepel af en keek me nog strenger aan. "eet"

Ik schudde mijn hoofd, veronschuldigde me tegen de rest en rende naar mijn kamertje voordat Demi of Naya me kon tegen houden.

Man, ik dacht dat ze wel alleen zouden laten. Totdat Demi naast me kwam zitten met haar handen achter haar rug.

"Je moet eten Bel" zei ze stilletjes.

"No way. Nope.Sorry"

Ze zuchtte. "Dan gaan we hier niet weg todat je iets gegeten heb..... Dit" besloot ze en ze liet me een muffin zien.

Ew. Hahahahahhahahahhahahhahaha nee. Nope, no way, nee bedankt, gadverdamme.

Niet weg gaan? Let maar eens op.

Ik stond op, maar werd weer op het bed terug gegooid. Dit herhaalde zich een paar keer, voordat ik opgaf, grisde de muffin uit haar handen en nam een hap.

Een bom van bosbessen en caloriën ontplofde in mijn mond. Ik slikte, ondanks de stem die me zei dat ik hier enorm van zou aankomen.

Ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ik weet het. Maar hey, misschien laat Demi me zo wel alleen voor een paar minutjes. Of ik kan gaan terwijl ze bezig is met een of ander iets.

Maar dat helpt me nu niet. Ik worstelde me tot de helft, en gaf Demi een smekende blik.

"Nog drie happen, baby girl"

Ik gromde en nam nog een hap, toen nog een, en nog een, totdat er nog een kwart over was. Ik was leeg, ik voelde helemaal niks meer. Ik had het allemaal aan de kant geduwd.

Ik gaf de rest aan haar terwijl de stem in mijn hoofd luider werd. Ik kreunde.

Demi trok me op haar schoot, mijn voorhoofd kreeg een kusje en ze speelde met mijn haar.

"Wat is er Bel?"

"Ze-ze-laten-mij-niet-m-m-met-r....rust"

Ik gokte dat ze wist waar ik het over had. Ze trok me nog dichter tegen haar aan.

De sterkte van die stemmen was verschrikkelijk. Ze waren alleen in mijn hoofd, toch besliste ze over mijn hele leven.

Ik kreunde als een zielig puppy'tje, sprong op maar werd weer terug getrokken door Demi. Ik worstelde in haar grip, zachtjes huilend terwijl ik vrij probeerde te komen.

Waarschijnlijk niet zo verrassend voor jullie, natuurlijk. Worstelde, kreunde en huilde ik voor nog 20 minuten ofzo. En natuurlijk, hield Demi me tegen.

Uiteindelijk, was ik moe. Te moe om nog te vechten. Ik kroop tegen Demi aan, snikkend in haar schouder terwijl ze rondjes wrijfde op mijn rug.

"Het s-s-s-s-spijt me," stotterde ik.

"Waarvoor baby girl?"

"Dit. Ik ben een fcking puinhoop,"

Ze schudde haar hoofd. "Nee, nee, nee. Dat ben je niet, oke?"

Ik knikte, en gaapte de grootste gaap in de geschiedenis van gapen.

"Ga slapen Bel."

Ze liet me los, en stond op, maar ik trok haar terug.

"Blijf bij me,"

"Ik zou het heel graag willen baby girl. Maar ik moet werken. Er is een concert morgen."

Ik gaf haar mijn zieligste blik, samen met mijn puppy blik. Ze rolde met haar ogen, gaf op en kwam naast me liggen.

"Ik wist wel dat je toe zou geven."

Ze grinnikte. "Ik kan je nu wel weer beter kietelen."

Ik lachte tevreden. "maar dat doe je niet,"

"Oh, ga slapen."

"Alles voor jou mevrouw."

Ik voelde mezelf weg drijven, doodmoe van deze ochtend. En ondanks het feit dat het inmiddels 12 uur of 1 uur is, sliep ik nog aardig goed.

-------------------------------------------

A/N kort hoofdstuk, dat weet ik.