mijn redding

hoofdstuk 31.

De lessen gingen verschrikkelijk langzaam voorbij, en ik moet nablijven samen met Lenna waar ik naar uit kon kijken. Geweldig.

Ik liep naar het nablijf lokaal, waar Lenna en een leraar stonden te wachten. Lenna gaf me een smekende blik, maar ik negeerde het.

"Jullie meiden gaan hier STIL zitten. Ik hoop dat jullie begrijpen wat jullie hebben gedaan. Vragen?

Ik stak mijn hand op. "Waarom zijn die drie andere bitchen hier niet met ons?" 

"ZIJ zijn niet het gevecht begonnen. En, mvr Lovato, we gebruiken niet zulke taal in dit schoolgebouw."

Ik besloot me voor een keer in te houden, dus ik knikte braaf. Hij liet ons in een leeg klaslokaal en liet zien waar we moesten gaan zitten.

"Ik moet nog wat werk maken in mijn kantoor, maar ik vertrouw erop dat jullie stil blijven. Het uur begint nu"

Hij slipte het lokaal uit, wat Lenna en mij alleen liet

Ik pakte een wit blaadje en een potlood, en begon het gevecht te schetsen. Elk detail kwam terug in mijn gedachten.

"Bella, alsjeblieft. Laat het me uitleggen" smeekte ze

Ik rolde met mijn ogen. "Best, begin maar met praten"

Ik weet, ik moet het haar niet vergeven. Dat ga ik ook niet doen, maar ik wil haar kant ook weten. Ik kon wel een goede grap gebruiken.

"Kijk, Bella. Het spijt me. Ik hoorde bij hun. Ze vertelde me dat je verwaand was, en ik heb zulke mensen altijd al gehaten. Ik dacht dat ze gelijk hadden, en daarom stemde ik met hun in. Ik ontmoette je en we praatte. Ik leerde je kennen, en realiseerde hoeveel we op elkaar leken. Je bent zoals mij in zoveel verschillende manieren, en ik wou vrienden met je zijn. Toen ik ze vertelde dat ik niet meer meedeed, en het plan opgehouden was, werden ze boos. Ze begonnen me daarom in elkaar te slaan. Daar ging het gevecht over." zei ze snel

Ik liet het tot me door dringen. Het was een plan, maar ze had het gestopt. Ze heeft haar populariteid voor mij verloren. Ze heeft hun haar laten pesten- voor mij.

Maar ze heeft me ook gebruikt. Dat was het plan. Dit kon ook een plan zijn.

"Lenna, ik geloof je. Ik, gewoon- Het doet pijn. Veel. Ik dacht dat ik een vriendin had en-"

Ze stopte me

"je hebt een vriendin. Ik heb een domme fout gemaakt, en het spijt me. Ik wil hun niet Bella. Ik wil jou. Het spijt me. Ik zeg het nog duizend keer als dat nodig is. Ik schreeuw het van de daken. Ik laat het tatoeëren als dat moet. Het spijt me zo zo zo zo zo zo zo zo erg"

Ik was even stil, het perfecte antwoord bedenken.

"Lenna, Ik weet niet of ik je nog kan vertrouwen zoals ik deed. Maar ik geef je een tweede kans. Omdat ik nooit zo'n vriendin als jij heb gehad" gaf ik toe

"DANKJE! Het spijt me zo erg. Ik heb er zo'n spijt van, en als ik het terug kon nemen zou ik het doen. Dankje"

-----------------------------

A/N dit is precies mijn leven. Een vriendin heeft mij ook voort gelogen.

Dat is dus de reden dat ik het erin heb gedaan, want dat vond ik wel toepasselijk , lol