mijn redding

hoofdstuk 58.

Ik werd wakker door het geluid van gelach. Mijn hoofdpijn was weg, snotterige neus verdwenen, alleen mijn pijnlijke keel was er nog als aandenken.

Het was donker buiten, of vroeg in de ochtend of laat in de avond. En aangezien niemand zo vroeg wakker zou zijn, nam ik aan dat het avond was.

"Ze is wakker!" riep Cam toen ik de lounge kamer binnen kwam strompelen.

De grond onder mijn voeten bewoog, dus ik denk dat we aan het rijden waren.

"Hoe voel je je?"

"Geweldig," piepte ik.

Okay, Ik dacht dat mijn stem vannochtend al slecht klonk. Maar dit, dit is gewoon zielig.

Dit is waanzin! Het klink niet eens als een chihuahua die overlijd. Het klink als een.... als een dode chihuahua.

"Holy shittepit, je stem klinkt raar"

"Dankje voor de update, daar was ik nog niet achter hoor"

"Ze is echt grappig als ze ziek is."

"Ik ben niet ziek! Ik ben..." Ik wist niet meer wat ik wou zeggen, niet dat ik het nog kon zeggen want mijn stem begaf het.

Ik wou weer praten, maar Demi hield haar hand voor mijn mond.

"Je mag niet meer praten. Dat verpest je stem nog meer, als dat nog mogelijk is. Je gaat naar een dokter"

Ik wou tegenstribbelen, maar Naya susde me.

Cam verliet de groep, en kwam toen terug met pen en papier, en gaf het aan mij. Ik staarde haar vragend aan.

"Schrijf. Niet praten, weet je wel?"

Ik rolde met mijn ogen en knikte.

Demi zuchtte en legde haar telefoon weg, waarvan ik niet eens wist dat ze er mee aan het bellen was.

"We gaan overmorgen na of tijdens het concert. Dokter Martins steld voor dat je niet praat tot dan.

Ik kreunde. Dit gaan een paar lange dagen worden.

------------------------------------------

A/N sorry voor dit uber korte hoofdstukje, morgen komt een langere, i promise!