Catching Mr. Dreamboy

#Chapter 24: So we Meet 2.

(A/N: Medyo sabaw yung last update, pero wala, ok lang. haha. Basta kung medyo nalilito kayo, wag kayong mag-alala, ako rin! hahaha. Basta ganun yun, eto yung next chapter, para medyo maklaro ang lahat.)

PS: Di pa rin nakaka-alis sa madilim niyang sulok si Joey a.k.a. Resident Epal kaya medyo tahimik tayo ngayon, haha. Salamat naman.

----------

--- Dylan ---

I opened my eyes.

"Jamie", I said to myself. "So, that was her name."

My dreams are starting to be clearer, last night, it was in HD! haha.

But, I'm happy. I knew her name.

How? I don't understand how but last night, I dreamed of it.

'Jamie', that's what the butler said, she was there already.

At first I don't know why I was sitting there but I knew I was waiting for someone.

It was Jamie.

tok.tok.tok

"It's your house! Open it!"

Bumukas yung pinto, iniluwa yung kaibigan ko.

"Oh, gising na?"

"tssss. Wala pa, portrait ko lang ito, naninira ka ng gising eh!"

"Oh? Ako pa, tsss, may promise ka ulol, sabi mo sasama ka sa aming mag dinner! Alas tres na oh! magligpit ka na nga diyan!"

"Alas tres mo mukha mo! Ang aga-aga pa eh!"

Kinuha ko yung phone ko, "Ah, oo nga, sige bihis na tayo! hahaha."

Tumayo naman ako at naligo na, promise nga ito, so kailangan talagang gawin.

----------

This is one of those times na napapatunayan ko sa sarili ko na talagang mabait ako.

Biruin mo? Kotse ko pa talaga ang magiging service vehicle namin ngayong gabi?

Mabait kang tao Dylan, mabait, pasensya lang... haha.

Wala, bestfriend eh, kaya sacrifice din pag may time.

Pumasok na ako sa kotse ko, yung ugok naman, kanina pa nakaupo sa passenger's seat.

"Ah, bro? Pwede bang ako magdrive?"

"Tukmol ka! ibangga mo pa 'to eh! Ako na lang."

"Nakakabawas kasi sa pagkalalaki yung nakikisakay lang."

"Tsss. Sana naisip mo yan bago ka nga nakisakay! Wag ka nang magsalita pa, di mo na ako mapipilit!"

"Bro....", di na niya natapos yung sasabihin niya kasi pinaharurot ko na yung kotse ko.

After the first turn ay binagalan ko na ang pagtakbo.

Di siya nagsalita, wag niyang subukan dahil baka masipa ko pa siya palabas nang kotse ko.

"Ah, bro, sino nga pala yung kikitain natin, hehe.", sabi ko.

"Ah? yun, mamaya na, malapit lang din naman tayo."

"Pasuspense din eh no? Sabihin mo na, para namang aagawin ko."

"Wala akong tiwala! hahaha"

"Gag* to! Limang taon na tayong magbestfriend wala ka pang tiwala sa akin?! Bakit may inagaw ba ako sa'yo?"

"Oh? nakalimutan mo na?"