#Chapter 35: That Moment that Never Should've Happened.

24 2 0
                                    

(A/N: Hi! So okay, konting patalastas, medyo mahaba ang chapter na yun na in my opinion ay sobrang exaggerated. Parang naupo lang naman siya sa kama, nag-open ng phone, nagselfie, sumakay ng kotse tsaka umuwi. And that's it! Pero bakit parang ang haba? hahaha. Ewan, naover lang siguro sa enter-enter-space-space at sa kung ano-ano pang sinasabi. So, ano yung reason ng A/N na ito? Hmmmmm, sandali, nag-iisip ako. Ewan ba? hahaha. Actually, ganito siya, I am so confused kung anong nangyari kay Jamie. Don't you think it's weird na bigla na lang parang wala siyang pakialam at hindi niya kilala si Dylan? I mean like seriously, sobrang crush niya yun and in just one day, parang wala na lang sa kanya? I mean seriously? Langkwenta! Anyway, ang totoo niyan ay, dinedelay ko lang kayo dahil sobrang excited na kayo sa susunod na mangyayari. hahaha. Sorry Po - chichay mode. haha. OK OK. eto na. Kalma.)


(P.S.: hahahahahaha. The title seems a little green. Hmmmmm. Abangan.)


----------


-- Dylan --


"Jamie.", hindi pa rin.

"Oi! Jamie!", wala, hindi matinag.

"Jamie! Gising na!"


Dun pa lang siya napamulat. Sa kanina ko pang pagkuyog sa kanya ay talaga bang di niya naramdaman? I knew she was dreaming coz she was uttering words I don't understand and keeps making hand gestures of whoever knows what. And she's been sleeping for hours now. Di ko lang muna siya ginising dahil mukhang sarap na sarap sa panaginip niya. Di man lang niya ramdam na almost 10 PM na!

Panaginip......... That brings me to a thought.

Yung mga panaginip ko ba, ganun din sa kanya?

I mean, nandun siya, at feeling ko parang totoo na, is there a possibility that we are dreaming of the same things?

Sobrang tanga na ba? Pero di mo maalis sa akin ang umasa, likas sa tao yan, yung umasa.


"Dylan!", sambit niya.

"Oh? Ano? Narealize mo nang pogi ako?"

"Ha?''

"Gwapo ako Jamie.", sabi ko habang lumalapit sa kanya.

"Ah, asa.", mahinang sabi niya sabay baling ng tingin sa iba.

"What's with the change in atmosphere?"

"Ha? Change? Wala, wala", sagot niya.

"You're uneasy.", sabi ko.

"No, I am very easy."

"What?", I said in confusion, ano bang pinagsasabi nito?

"Wala, wala, ano ba?", she said with a sly smile.

"Wala? I can see blood rushing to your face."

"Ah? Allergy yan, allergy."

"Waley ka Jamie."

"Whatever, are we there yet?"

"Sa bahay niyo?", tanong ko din.

"Ay, hindi sa puso mo.."

"Sa puso ko? Matagal ka nang nadito."

"What!?", sabi niya at namula pa.

"Joke lang,, nandito na tayo maam, pwede na kayong bumaba."

Catching Mr. DreamboyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon