Catching Mr. Dreamboy

#Chapter 28: WHO YOU?

(A/N: Pag naguguluhan kayo, magtanong lang kayo. Comment or message para maliwanagan, hehehe. Open naman ako for comment and clarifications =D. But no sugestions, walang changes na magaganap sa aking nabuong storyline. LABYU poooooooo. Pakiss nga! Mwa. Eheeeem, epal JOEY, miss ka na namin! Hart Hart. hahaha. Labas ka na sa sulok.)

---------------

-- Jamie --

Nagising ako sa init ng araw na tumatama sa aking mukha. Pagod ako at medyo nahihilo. Ano bang nangyari kagabi at ganito ako napagod? Hindi naman ako uminom kaya hindi mahahung-over. Pero parang may iba lang. Ewan? Basta. Makapaghilamos na nga.

"You look different.", bati sa'kin ni Daddy habang bumababa ako sa hagdan.

"Do I?", sagot ko.

"Yes. You look tired though. Maybe that's why. Come join us."

"I feel different. Yes. I'm tired.", buhol-buhol kong sagot. Ang totoo niyan, mula paggising ko kaninang umaga, ang sakit na ng ulo ko. Hindi ko maiipaliwanang yung sakit, basta, parang pinupukpok ka at parang may kumakalikot pa sa utak mo. Yung parang ganung sakit. Basta. Bumaba na ako kaagad para mag breakfast at nagbakasakali na nagugutom lang ako.

"Eat up.", pag-aanyaya ni mommy. Umupo na ako kaagad sa tabi niya. Tama, baka gutom lang.

"So how was last night?"

"Last night?"

"Yeah, last night... you went to dinner right?", pagtataka ni mommy. Tiningnan ko lang siya ng medyo confused din. Dinner? Last night? Teka..... Parang... ah!

"With Marco, yes ma, we had dinner together.", ano bang laman ng utak ko these days at bigla na lang akong nakakalimot?

"Did you eat at all? You actually look starving."

"Mom, seriously, I can't make out what happened last night.", yep. Nagiging ulyanin na ako.

Tumahimik bigla. Iniangat ko yung ulo at tiningnan una si mommy, tapos si daddy.

"Are you on drugs anak?"

"Dad! NO!"

"Don't mind him. I see. Well, you look tired even before leaving last night. Remember? I thought you had fever but you stiill went anyway. Who is this Marco?"

"He's a friend mom. I think I'm better now, though. I may have been too sick last night to even remember some details too much. I'll be fine."

"That's good to hear. We'll be going now."

Pagkatapos umalis nina mom and dad ay bumalik na ako sa kwarto ko. Seriously, wala akong masyadong maalala kagabi. Ni hindi nga ako sure kung paano ako nakauwi. Haaay. Inihatid naman siguro ako ni Marco. Mabait na yun eh. Napahiga ako sa kama at tumingala sa may kisame. Boredom strikes. Wala akong gustong gawin. Tsssss. Hindi ko naman pwedeng puntahan si Joey o si Ramon, who knows kung anong trabaho na naman ang pinasukan ng mga yun, summer break na kaya so malamang nag-iipon na naman ang mga 'yon.

Tinext ko na lang si Joey. Baka sakaling nakainsert yung sim niya. Mabuti rin yung may ka girl talk ako, sana.

rrrrrr.

From: Joey.

"Ano yun best?"