KALBİMİN SAHİBİ

Bölüm 32

Derslerim bittikten sonra nihayet eve gelebilmiştim. Son dersim geç bir saate alındığından, okuldan da geç çıkmıştım.

Kendimi eve atabildiğimde kısa bir duşun ardından pijamalarımı giyerek, kendimi televizyonun karşısına atabilmiştim.

Uygar Merih'in evine gittiğinden, bizde Elif'le evde yalnız kalmıştık. Gürkan'la aralarında geçen konuşmaları bir bir anlatırken, heyecanla dinlemiştim. Ancak Elif onu asla affetmiyordu.

"Hala utanmadan yüzüme bakabiliyor." Dediğinde iç çektim.

"Gürkan seni gerçekten seviyor. Çocuk resmen bana geldi anlattı." Kaşlarını çatarak telefonunu işaret etti.

"Instagramda kızlarla sarmaş dolaş paylaştığı fotoğrafları nasıl unutabilirim Nehir?" Söylediğine bir cevap verememiştim.

Elif haklıydı. Elbette unutamazdı. Ancak Gürkan'da pişman olmuş gibiydi.

"Ben artık karışmıyorum Elif karar senin." Diyerek arkama yaslandım. Sonuçta oturup konuşmuştular. Elif'te istemediğini belirtmişti. Tabi Daniel adında ki bir çocukla fotoğrafını göstererek.

"Eğer başka kızlarla böyle sarmaş dolaş olmasaydı emin ol onu affederdim."

"Cidden affedermiydin?" Başını olumlu anlamda sallayarak koltuğa uzandı.

"Elif bir şey soracağım?"

Merakla bana bakarken aklıma gelen fikri onunla paylaştım.

"Neden kaydını bizim okula aldırmıyorsun? "

"Nehir biliyorsun işte Gürkan'dan uzakta olmak istiyorum." Dediğinde yaslandığım yerde doğruldum.

"Artık Gürkan'dan kaçmanı gerektirecek bir şey var mı?" O da yattığı yerde doğruldu.

"Israr etmeye devam edecek."

"Ya etmezse?" Diye sorduğumda bilmiyorum dercesine bana baktı.

Onun burda olmasına ihtiyacım vardı. Kendimi burda cok yalnız hissediyordum.

"Biliyor musun, öyle karşımda benden af dileyince boynuna sarılıp öpmek istedim."

"Belki zamanla düzelir her şey. Sende Gürkan'ın sevgisini görmüş olursun."

Kapı çaldığında yerimden kalkarak hızla ilerledim. Uygar anahtarını unutmuş olmalıydı.

Kapıyı açtığımda Gürkan'ı görmeyi beklemiyordum.

"Uygar evde yalnız olduğunuzu söyledi. Bende size börek aldım beraber yeriz." Diyerek içeri girdi.

Elif şok içinde ona bakarken, olay çıkmaması için içimden dua ettim.

Gürkan koltuğa oturup, börek kutusunu sehpahanın üzerine bıraktı.

"Hoşgeldin Gürkan ne içersin?" Diyerek ortamdaki gergin havayı biraz olsun azaltmak istedim.

Elif öldürücü bakışlarını ona atarken, Gürkan Elif'i pekte takmıyor gibiydi.

"Kola varsa alırım Nehircim." İmali şekilde Elif'e bakarak konuştuğunda, koltuğa yaslanarak telefonuyla ilgilenmeye başlamıştı.

Resmen bilerek Elif'i delirtmek için yapıyordu.

Mutfağa gidip dolaptan bardakları çıkardım. O sırada Elif yanıma geldiğinde ona döndüm.

"Nehir kov şunu lütfen yoksa ben gideceğim."

"Saçmalama sakin ol. Lütfen olay çıkmasın oturalım sakince." Deyip Elif'i sakinleştirmeye çalıştım.