F O U R T Y - F O U R

167 28 62
                                    

Drake

Περπατάω όλο και πιο κοντά στην είσοδο του μπαρ που μου έστειλε σε μήνυμα η Sharon και μόλις βρεθώ ένα βήμα πριν την είσοδο, παίρνω μια βαθιά ανάσα. 

Δε συχνάζω εγώ σε αυτά τα μέρη, ούτε καν έχω πάει ποτέ. Είναι γεμάτα νεολαία, κόσμο, η μουσική ακούγεται δρόμους μακριά και όλοι φορούν κομψά ρούχα.

Και εγώ έχω έρθει με ένα απλό τζιν και ένα πουκάμισο σε ένα μπαρ της Νέας Υόρκης.

Νιώθω σαν το ψάρι όταν βγαίνει έξω από τη θάλασσα. Εκτός του περιβάλλοντος μου και πιο αγχωμένος από ποτέ.

Το βλέμμα μου ανυψώνεται και επεξεργάζεται την φωτεινή επιγραφή που είναι έξω από το μπαρ όπου πρόκειται να εισέρθω.

Dutch Kills

Γράφει απ' έξω και ανά μερικά δευτερόλεπτα η επιγραφεί αναβοσβήνει και τα χρώματα τα οποία εκμπέμπονται, κάνουν την ατμόσφαιρα πιο ευχάριστη.

Μετά από αρκετά λεπτά εισέρχομαι εντός του μπαρ και ψάχνω με το βλέμμα μου να εντοπίσω την Sharon. Κάτι ο πολύς κόσμος, κάτι ο χαμηλός φωτισμός, δυσκολεύομαι απίστευτα να την εντοπίσω.

Μήπως ήρθα σε λάθος μέρος;

Βγάζω το κινητό μου από την τσέπη μου και ανοίγω το μήνυμα της ώστε να σιγουρευτώ ότι δεν έχω κάνει λάθος την διεύθυνση. Πηγαίνω στην συνομιλία μας και η ματιά μου πέφτει στο πιο πρόσφατο μήνυμα στο οποίο μάλιστα αναφέρεται και η τοποθεσία όπου έπρεπε να έρθω.

'Θα σε περιμένω στις έντεκα και μισή στο Dutch Kills. Βρισκέται στην λεωφόρο Jackson στο νούμερο 24-27. Τα λέμε μετά , κούκλε <3' 

Σωστά έχω έρθει απλά προφανώς δεν μπορώ να την εντοπίσω. Ή μπορεί και να έχει αργήσει. Δεν αγχώνομαι, θα περιμένω λίγο και αν δεν την εντοπίσω, θα της τηλεφωνήσω.

«Εμένα περιμένεις;» ακούω μέσα στο αυτί μου και δυο χέρια τυλίγονται γύρω από τη μέση μου.

Ήρθε. 

«Ναι και νόμιζα πως είχα έρθει σε λάθος μπαρ...» της λέω γελώντας ελάχιστα αμήχανα και εκείνη με πιάνει από τα ακροδάχτυλα μου.

Με καθοδηγεί ως το βαθύ εσωτερικό του μπαρ όπου βρισκόμαστε και καθόμαστε σε ένα ξύλινο και μικρό τραπέζι, όχι όμως τόσο μικρό ώστε να μην χωράνε δύο άτομα.

«Όχι βρε, εσύ μια χαρά ήρθες. Και στην ώρα σου. Εγώ απλώς καθυστέρησα. Δεν ήξερα ακριβώς τι να φορέσω και μετά δεν έβρισκα ταξί. Δεν μπορείς όμως να πεις. Και όμορφη είμαι και εντυπωσιακή έξοδο έκανα» μου λέει και με τις παλάμες της, δείχνει το κορμί της από πάνω μέχρι κάτω.

Destiny |✔|Where stories live. Discover now