Drake
Πρέπει να βγει από το μυαλό μου επιτέλους. Δεν είναι δυνατόν να τη σκέφτομαι ακόμα. Δεν μπορώ δηλαδή να το κάνω αυτό στον εαυτό μου.
«Drake, πως σου φάνηκε η νέα σου δουλειά;» με ρωτάει η Zoe ενώ μαγειρεύει το μεσημεριανό φαγητό.
Α, να και κάτι που θα με κάνει να σταματήσω να την σκέφτομαι.
Γιατί αυτή τη στιγμή, μου φαίνομαι ηλίθιος.
Ηλίθιος και βλάκας που σκέφτομαι μια κοπέλα η οποία σχεδόν με μισεί.
«Απλά υπέροχη. Το κλίμα πολύ ζεστό, η Sharon με βοήθησε να μάθω τα κατατόπια αμέσως και βέβαια βοηθάει το γεγονός ότι ήξερα το ίδρυμα από παλιά. Έχει να κάνει και με μαγειρική, την οποία λατρεύω και απλά έχω ξετρελαθεί» της απαντώ και ο ενθουσιασμός μου διαφαίνεται από την χροιά της φωνής μου.
Νομίζω πως αυτή η δουλειά αλλά και η επαφή μου με τους Ford ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Την στιγμή που κατέρρεα για μια ακόμα μια φορά, ήρθε αυτό.
Ξεκάθαρα νιώθω τυχερός.
«Χαίρομαι πολύ. Ξέρεις κι ο Tristran έχει περάσει δύσκολα και για αυτό σου έχει μια αδυναμία. Δεν συνηθίζει να ανοίγεται τόσο εύκολα. Σε εσένα όμως βλέπει κάτι άλλο» μου λέει και δεν μπορώ να μην νιώσω κολακευμένος.
Πράγματι και εγώ τον βλέπω, τους βλέπω σαν δικούς μου ανθρώπους. Δεν γίνεται κι αλλιώς βασικά.
Μπορεί και η Hope να μου έχει φερθεί απαίσια αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι κι αυτή ένα κομμάτι αυτής εδώ της οικογένειας. Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να είμαι προσεκτικός μαζί της.
Μιας και η σχέση μας είναι τεταμένη.
Ποτέ δεν κατάλαβα τον λόγο που συμβαίνει αυτό αλλά την ώρα που την αποχαιρετούσα, ήθελα να είμαι αδιάφορος, παγερός και ψυχρός. Δεν ήθελα ούτε να καταλάβει ότι με πονάει η συμπεριφορά της αλλά ούτε και να της δώσω δικαίωμα για καβγά.
Το έριξε για μια ακόμη φορά στο ιδιόρρυθμο χιούμορ της και μετά με αγκάλιασε.
Πέρασε τα λεπτά της χέρια γύρω από το σώμα μου και ένιωθα πως όλο το τοπίο έπαιρνε φωτιά. Τα χέρια μου είχαν παγώσει και δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη.
Με είχε πιάσει απροετοίμαστο και αυτό είναι γεγονός.
Εν τέλει πήρα το θάρρος να ανταποδώσω και πέρασα τα χέρια μου γύρω της και ένιωθα το κορμί μου να σπάει. Η αίσθηση ήταν πρωτόγνωρη. Δεν μπορούσα να με ελέγξω.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Destiny |✔|
Genç Kurgu𝓓𝓮𝓼𝓽𝓲𝓷𝔂 𝓲𝓼 𝔀𝓱𝓮𝓻𝓮 𝓮𝓿𝓮𝓻𝔂𝓸𝓷𝓮 𝔀𝓪𝓷𝓽𝓼 𝓽𝓸 𝓫𝓮. Μου πιάνει το χέρι και ταυτόχρονα τα κατάμαυρα μάτια του καρφώνουν τα δικά μου. Το βλέμμα του μου δημιουργεί πανικό και ταραχή. «Γιατί τρέμεις;» με ρωτάει και προσπαθώ να συγκρατή...