Destiny |✔|

S I X T Y - F I V E

Σας ευχαριστώ πολύ για τα 5Κ 🧡

Drake

Καθόμαστε στο τραπέζι μαζί με τους άλλους και φροντίζω να κάτσω απέναντι της ώστε να την χαζεύω.

Τώρα που τα βρήκαμε ειδικά, δεν την χορταίνω.

«Λοιπόν, παιδιά τι σπουδάζετε;» ρώτησε η Sharon πιάνοντας μου το χέρι αλλά βαθιά μέσα μου ήξερα πως δεν την ενδιέφερε να μάθει κάτι για τα παιδιά.

Το είχε πει και μόνη της άλλωστε. Δεν το φανταζόμουν αλλά και ούτε ήθελα να την κατηγορήσω ακόμα πιο πολύ για να βρω μια αιτία για να τσακωθούμε. Μόνη της τα προκαλεί όλα.

'Δεν έρχομαι μαζί σου για να γνωρίσω τα φιλαράκια σου καλύτερα αλλά ούτε και γιατί γουστάρω τα λουνα παρκ. Ίσα ίσα που μου φέρνουν και εμετό. Όλα τα παιδάκια που τρέχουν σαν τρελά πέρα-δώθε και αυτή η φασαρία, με ενοχλούν. Έρχομαι μαζί σου για να σε ελέγχω αλλά και για να έχω υπό έλεγχο και την Hope. Δεν είμαι τρελή για να σας αφήσω μόνους. Αυτή μπορεί να σε ξεμοναχιάσει πουθενά...'

Σκεπτόμενος αυτά, είχα αφαιρεθεί τελείως από τη συζήτηση και το βλέμμα μου είχε αφιερωθεί στο κενό. Είχε προσηλωθεί στον νυχτερινό, ξάστερο ουρανό με το ολόγιομο φεγγάρι.

Θα 'θελα να 'μουν τώρα σε μια παραλία, μόνος, με τη μυρωδιά του αλατιού και τον ήχο του κύματος της θάλασσας που σκάει στην ακτή και να βουλιάζω στις σκέψεις μου.

«Αρχιτεκτονική εγώ και η Hope και ο Ethan διοίκηση επιχειρήσεων. Μην ρωτήσεις τι σχέση έχει το ένα με το άλλο. Γιατί δεν έχουν...» της απάντησε χιουμοριστικά η Maya αλλά η Sharon δεν φάνηκε να συμμερίζεται τη καλή της διάθεση.

«Ναι, ναι δεν με ενδιαφέρει και πολύ για την Hope. Την Hope άλλωστε την ξέρω λίγο καλύτερα. Ας μην μιλήσουμε για αυτήν...» της απάντησε και το βλέμμα της, έκαιγε από πάνω ως κάτω την Hope.

Έχω τόσα πολλά να της πω που δεν ξέρω πως διάολο θα κρατηθώ...

«Αν δεν σε νοιάζει, τι ήρθες απόψε να κάνεις εδώ; Γιατί είμαι και εγώ μέλος αυτής της παρέας και απ' ότι θυμάμαι, εσένα δεν σε κάλεσε κανείς. Προσκολλήθηκες στον Drake και ήρθες» της απαντάει η Hope αρκετά νευριασμένη και αν κρίνω από το ύφος της, η βραδιά θα καταλήξει σε καβγά.

Είναι τόσο εκρηκτικές και οι δύο που δεν ξέρω τα όρια τους, ειλικρινά.

«Έτσι, είναι κοπέλα μου. Ήρθα για να στηρίξω το αγόρι μου. Δεν είσαι εσύ το κέντρο της προσοχής, κατάλαβε το επιτέλους. Όσοι έχουμε σχέση, αυτά κάνουμε. Εσύ που είσαι ελεύθερη, τρέχα στη Βοστώνη να ψάξεις εκεί για κανέναν φλερτ. Μην αποζητάς τα αγόρια των άλλων» της απάντησε και πλέον το έκρινα απαραίτητο να επέμβω.