Destiny |✔|

T H I R T Y - T W O

Hope

Κλείνω την πόρτα πίσω μου και περπατάω στον διάδρομο έξω από τον κοιτώνα μας. Είναι σχετικά νωρίς και για αυτό δεν κυκλοφορεί κανείς. Μια απέραντη ησυχία επικρατεί από άκρη σε άκρη και νιώθω πως μπορώ να ακούσω και τον παραμικρό ήχο.

Ειδικά τώρα που τα μαθήματα δεν έχουν αρχίσει ακόμα, όλοι θα μένουν έως αργά έξω. Οπότε το να βγω τώρα που είναι νωρίς είναι μια καλή λύση.

Δεν θα πέσω στο πλήθος με τα χιλιάδες παιδιά που θα προτιμήσουν την Βοστώνη για νυχτερινή διασκέδαση.

Τραβάω την δερμάτινη φούστα μου λίγο και μόλις βγω έξω, νιώθω ένα παγωμένο αεράκι να με φυσά. 

Τελικά κάνει παραπάνω κρύο απ' όσο νόμιζα.

Φόρεσα ότι πιο ωραίο βρήκα. Η Maya δεν δέχτηκε να με βοηθήσει και έτσι ανέλαβα όλο μου το ντύσιμο μόνη μου. Όχι, ότι δυσκολεύτηκα αλλά το να έχω και την γνώμη της καλύτερης μου φίλης, σίγουρα θα ήταν αλλιώς. 

Φόρεσα μια μαύρη δερμάτινη φούστα, η οποία είναι και στενή, ένα μαύρο καλσόν και μπότες από κάτω, ένα μπορντό πουλόβερ επάνω και όλο αυτό κλείνει με ένα παλτό. Τα μαλλιά μου τα άφησα ανάλαφρα και δεν βάφτηκα.

Υποθέτω ότι αν είμαι φυσική, θα του αρέσω πιο πολύ.

«Εμένα ψάχνεις;» άκουσα κάποιον να μου λέει και γύρισα για να αντικρίσω αυτόν που μου μιλούσε.

Αντικρίζω τον David και είναι αρκετά πιο απλά και καθημερινά ντυμένος απ' ότι είμαι εγώ. Φοράει ένα τζιν και ένα φούτερ. Η κουκούλα καλύπτει τα μαλλιά του και ανάμεσα από τα δάχτυλα του, διακρίνω μια φλόγα.

Ώστε καπνίζει ε;

«Ναι, αλλά δεν άργησες ευτυχώς. Που πάμε;» τον ρωτάω και τον πλησιάζω.

Η βαριά κολόνια του σε συνδυασμό με τον αποπνικτικό καπνό από το τσιγάρο του, μου προκαλούν μια ζάλη αλλά ευχάριστη θα έλεγα. 

Άλλωστε πολλά πάνω του με ζαλίζουν, μου προκαλούν μια ταραχή. 

«Μωράκι, είσαι εκθαμβωτική. Πάμε κάπου που πάω στοίχημα ότι θα σου αρέσει...» είπε και με έπιασε από το χέρι. 

Σχεδόν με σέρνει ως τη μηχανή του και νιώθω ήδη εξαντλημένη. Τα βήματα του σε σχέση με τα δικά μου είναι μεγαλύτερα και ένιωσα έστω και για αυτήν την μηδαμινή απόσταση ότι τον κυνηγούσα.

Πατάει το τσιγάρο του κάτω και με την σόλα από το ένα του παπούτσι, φροντίζει να σβήσει κάθε ίχνος στάχτης. Καβαλάει τη μηχανή και στέκομαι να τον κοιτάζω. Δεν είχα υπολογίσει ότι θα ανέβαινα σε μηχανή.