F I F T Y - O N E

163 29 35
                                    

Hope

Σέρνω τις βαλίτσες μου ως το σαλόνι και από εκεί ως την πόρτα του σπιτιού. Η Maya στέκεται εκεί και μετά από λίγο έρχονται και οι γονείς της.

«Εμείς δεν είπαμε να μιλήσουμε στους δικούς σου επειδή θέλαμε να σε διώξουμε. Σαν κόρη μας είσαι κι εσύ» μου λέει η Daphne και με αγκαλιάζει.

Το ξέρω και γνωρίζοντας πως έχω κι αυτούς στο πλάι μου, αισθάνομαι κάπως καλύτερα.

«Το ξέρω αλλά δε θέλω να τσακωθείτε με τους δικούς μου. Θα νιώθω ακόμα πιο άσχημα. Το είπα και στη Maya εξάλλου. Θα είμαι καλά και θα σας ενημερώνω κιόλας» τους είπα και άνοιξα την πόρτα.

Κοίταξα έξω και αντιλήφθηκα ότι από εδώ και πέρα είμαι μόνη. Πρέπει μόνη να βρω λύση σε ό,τι με βασανίζει.

«Να προσέχεις μικρή και κοίτα να τα βρεις με τον πατέρα σου γιατί αν είναι σε τέτοια διάθεση, δεν θα μπορώ να τον κερδίζω στα σουτάκια» μου είπε ο Anthony και με πήρε μια αγκαλιά κι εκείνος.

Τους χαιρέτησα και αφού κατέβηκα τις σκάλες με τη βοήθεια της Maya, βγήκα στον δρόμο. Δεν ήξερα καν προς τα ποια κατεύθυνση να πάω. Όπου και να πήγαινα, όποιον δρόμο κι αν ακολουθούσα είναι σίγουρο πως θα κατέληγα να περιπλανιέμαι στα σοκάκια.

Κι αυτό δεν το θέλω. Αυτό που δεν θέλω ακόμα περισσότερο όμως είναι να με βρει η νύχτα στον δρόμο. Θα είναι απλά απαίσιο.

Φοβάμαι μόνο που το σκέφτομαι.

«Θα τα πούμε έτσι; Μην βγεις στους δρόμους και ξεχάσεις και τα τηλέφωνα» μου είπε και αγκαλιαστήκαμε σφιχτά. 

Η κολλητή μου, είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου. Και πάλι καλά δεν έχω χάσει κι αυτήν.

«Θα σου τηλεφωνήσω. Εξάλλου, θα μάθεις πότε γυρνάμε Βοστώνη και θα τα πούμε στο αεροδρόμιο. Εντάξει;» την ρώτησα ενώ προσπαθούσα να μην κλάψω.

Κλαίω γιατί βγαίνει η πίεση όλων αυτών των γεγονότων.

«Εντάξει. Α, και Hope; Αν μιλήσεις με τον Ethan, σε παρακαλώ, μην του πεις τίποτα από όσα σου είπα. Είσαι αδερφή μου και στα εμπιστεύτηκα. Μην μάθει κάτι» μου ζήτησε και έφυγα από κοντά της με τις βαλίτσες στα χέρια, στέλνοντας της ένα φιλί από μακριά.

Σέρνω τις βαλίτσες μου και περπατώ προς άγνωστη κατεύθυνση αφού δεν ξέρω τι να κάνω και που να πάω. Δεν ξέρω καν αν πηγαίνω κάπου.

Ίσως περπατώ άσκοπα.

Δεν έχουμε μιλήσει με τον Drake καθόλου από τότε που έφυγα από το σπίτι και του είχα τάξει ότι θα τον ενημερώσω. Είναι η ευκαιρία να μιλήσουμε και να τον ακούσω.

Destiny |✔|Where stories live. Discover now