Hope
«Αυτό που λες δεν γίνεται, Hope. Ξέχνα το» μου λέει η Maya και μπορώ να πω ότι η άρνηση που δείχνει, με εκνευρίζει απίστευτα.
Είπαμε να με προστατεύουν αλλά όχι και να είμαι υπό επιτήρηση διαρκώς. Σε λίγο ούτε στο μπάνιο δεν θα πηγαίνω μόνη.
«Maya, μην κάνεις έτσι. Αν βγείτε για μερικές ώρες και δεν έρθω, δεν θα συμβεί τίποτα. Σε παρακαλώ, μην με πιέζεις άλλο» της είπα παρακλητικά και ήλπιζα να υποχωρήσει.
Δεν μπορούμε άλλωστε να είμαστε συνεχώς μαζί όλοι. Θέλω και λίγο χρόνο για τον εαυτό μου.
«Και πες ότι δεν έρχεσαι, τι θα κάνεις μόνη σου τόσες ώρες;» με ρώτησε και πολλά πράγματα πέρασαν από το μυαλό μου.
Μπορώ να περάσω και καλά χωρίς να βγω έξω νομίζω.
«Θα τηλεφωνήσω στον Drake και θα μιλήσουμε. Μου έλειψε κιόλας ο γλυκός μου και θέλω να τον ακούσω. Μετά λέω να κάνω ένα μπάνιο, να φτιάξω κάτι να φάω και θα σας περιμένω. Θυμήσου, δεν μπορείτε να αργήσετε πολύ γιατί έχουμε υποχρεωτικά μαθήματα αύριο και έχουμε νωρίς ξύπνημα. Άρα, σε λιγότερο από τρεις ώρες θα είσαι εδώ» της είπα ήρεμα.
Θέλουν να βγουν και αυτό θα κάνουν. Εγώ είμαι κουρασμένη και δεν θέλω να πάω. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να στερηθούν βόλτα για χάρη μου.
«Όταν τελειώσουμε, θα έρθω με την Evelyn εδώ. Τα αγόρια θα γυρίσουν στους κοιτώνες τους και εμείς θα έρθουμε από εδώ. Μην φας πολύ μόνη σου, άσε και κάτι για εμάς» μου λέει γελώντας και φοράει τα παπούτσια της.
Ε, καλά όταν έχει να κάνει με φαγητό, λυπάμαι να βάλω όρια.
«Πήγαινε, να περάσετε καλά και μην αφήσεις τον αδερφό μου σε ησυχία. Πλησίασε τον, φλέρταρε τον. Είσαι κούκλα και πρέπει επιτέλους να έρθετε πιο κοντά» της λέω πονηρά και εκείνη κοκκινίζει ελαφρά μετά τα λεγόμενα μου.
Καιρός δεν είναι επιτέλους;
Έρχεται κοντά μου, με αγκαλιάζει και ξέρω ότι φεύγει με βαριά καρδιά.
«Σίγουρα θα είσαι εντάξει; Αν θελήσεις το οτιδήποτε, αν συμβεί το οτιδήποτε τηλεφώνησε σε κάποιον από τους τέσσερις. Θα τρέξουμε αμέσως κοντά σου» μου είπε μελαγχολικά.
Δεν θέλω να αισθάνονται τύψεις. Στο κάτω κάτω επιλογή μου είναι να μην τους ακολουθήσω.
«Maya, πήγαινε. Όλα θα είναι εντάξει και δεν θα χρειαστώ τίποτα. Να περάσετε όμορφα και πιείτε κάτι στην υγειά μου» της είπα και αφού με αγκάλιασε για μια ακόμη φορά, έφυγε.

YOU ARE READING
Destiny |✔|
Teen Fiction𝓓𝓮𝓼𝓽𝓲𝓷𝔂 𝓲𝓼 𝔀𝓱𝓮𝓻𝓮 𝓮𝓿𝓮𝓻𝔂𝓸𝓷𝓮 𝔀𝓪𝓷𝓽𝓼 𝓽𝓸 𝓫𝓮. Μου πιάνει το χέρι και ταυτόχρονα τα κατάμαυρα μάτια του καρφώνουν τα δικά μου. Το βλέμμα του μου δημιουργεί πανικό και ταραχή. «Γιατί τρέμεις;» με ρωτάει και προσπαθώ να συγκρατή...