Σας ευχαριστώ πολύ για τα 6Κ 💚
Hope
«Drake, χαίρομαι πολύ που ξαναμένεις εδώ. Και τώρα που είμαι κι εγώ εδώ, έστω για λίγες ημέρες, θα είμαστε συνέχεια μαζί» του λέω αγκαλιάζοντας τον σφιχτά.
Εκείνος γελάει και προσπαθεί να βολευτεί στη θέση του αλλά δεν τον αφήνω αφού από τον υπερένταση μου, κινούμαι διαρκώς.
«Και εγώ χαίρομαι αγάπη μου. Αλήθεια πότε φεύγεις;» με ρωτάει χαϊδεύοντας μου τα μαλλιά και σκέφτομαι την ημερομηνία.
Είναι μερικές ημέρες μονάχα αλλά μακριά δεν θέλω καθόλου να γυρίσω. Δεν θέλω να αποχωριστώ τον Drake. Είναι μια απόσταση σαφώς, δεν είναι και δίπλα. Θέλω, τώρα που είμαστε μαζί, να είμαστε συνέχεια μαζί.
«Σε τρεις ημέρες. Δεν θέλω να πάω. Θέλω να μείνω εδώ, με εσένα» του είπα και έκατσα στα πόδια του για να είμαι πιο κοντά του.
Όταν με λέει αγάπη του, επειδή είναι και φρέσκο, ακούγεται τόσο όμορφο.
«Μην το λες αυτό. Πρέπει να πας εκεί για να πετύχεις τους στόχους σου. Θα μορφωθείς, θα πάρεις το πτυχίο σου και θα γυρίσεις. Εγώ δεν πάω πουθενά» μου είπε και τότε ακούμπησε το δάχτυλο του επάνω στο μάγουλο μου.
Ανατριχιάζω πολύ όταν με αγγίζει.
«Πως είσαι τόσο ψύχραιμος; Εγώ, αν ήξερα ότι θα ζούσαμε τόσο καιρό σε απόσταση, θα ένιωθα περίεργα. Όχι, δεν θα ζήλευα απλά θα μου έλειπες υπερβολικά» του απάντησα.
«Ξέρεις γιατί είμαι ψύχραιμος; Γιατί ξέρω ότι πας κάπου όπου γίνεσαι χαρούμενη, όπου πραγματοποιείς τα όνειρα σου και δεν έχω λόγο να νιώθω περίεργα. Κάποια στιγμή αυτή η απόσταση θα τελειώσει και θα είμαστε μαζί» είπε και ένιωσα τόσο περήφανη από το πόσο ήρεμος και συγκροτημένος φαινόταν.
Ευτυχώς δεν έχει καμιά σχέση με τον Drake που έβλεπα τις προηγούμενες μέρες. Σαφώς και είναι στεναχωρημένος, σαφώς και του λείπει η Christie αλλά έχει προοδεύσει. Δεν κλαίει συνέχεια και δεν κατηγορεί τον εαυτό του.
«Είσαι τόσο γλύκας...» του είπα χαριτωμένα και του τσίμπησα τα μάγουλα.
Ήμουν τόσο χαζή που δεν κατάλαβα εξ αρχής τι άγγελο είχα γνωρίσει. Ένιωθα απειλή από αυτό το πλάσμα και δεν έβλεπα πόσο γλυκός, τρυφερός και ζεστός είναι.
Σαν να είναι αυτό που έψαχνα από πάντα.
«Hope, μιας και μετακόμισα ξανά εδώ, θέλω να μιλήσουμε. Πρέπει να σου πω δυο πράγματα. Έχουμε συμφωνήσει να υπάρχει ειλικρίνεια και απλά θέλω να σου πω κάτι» μου είπε και αμέσως απομακρύνθηκα και για να έχω καλύτερη οπτική, έκατσα δίπλα του.
YOU ARE READING
Destiny |✔|
Teen Fiction𝓓𝓮𝓼𝓽𝓲𝓷𝔂 𝓲𝓼 𝔀𝓱𝓮𝓻𝓮 𝓮𝓿𝓮𝓻𝔂𝓸𝓷𝓮 𝔀𝓪𝓷𝓽𝓼 𝓽𝓸 𝓫𝓮. Μου πιάνει το χέρι και ταυτόχρονα τα κατάμαυρα μάτια του καρφώνουν τα δικά μου. Το βλέμμα του μου δημιουργεί πανικό και ταραχή. «Γιατί τρέμεις;» με ρωτάει και προσπαθώ να συγκρατή...