The Art Of Hating

Chapter Eighteen

XVIII. Rumor

Shit.

I felt him bit the lemon away from me and let go of my lips. . .for a second. He spat the small thing as if it's a dirt or something and held my face with his both hands. He pulled me again closer to him to claim my mouth.

I gasped and held both his wrists. His hold of my face tightened and grunted before kissing me hard. Nanayo ang mga balahibo ko at halos manghina sa nararamdaman.

He should. . . he should stop now. Everyone's probably watching us!

Mukhang naramdaman niya ang pakiusap ko dahil naging masuyo ang halik niya hanggang sa tumigil.

Lumayo lang siya nang kaonti sa mukha ko habang naroon pa rin ang seryosong ekspresyon. Suminghap ako para hagilapin ang hininga at para pakalmahin ang sarili.

"Don't make me jealous. . ." he whispered.

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. What?

Jealous?!

Him?

Are you fucking kidding me?!

At kanino naman siya magseselos? Kay Kuya MM? Sira-ulo ba siya?

"Alright! Alright! Some of you are already getting hot. Next group, please?"

Natauhan ako dahil doon at agad na lumayo kay Alexander. Napatingin ako sa nagsalita na naging partner ni Kuya MM at nakita kong nagpipigil ito ng ngiti habang naglalagay ulit ng shot sa mga baso.

Nagkakagulo pa rin ang mga bisita pero ang iba sa kanila ay laglag ang panga na nakatingin sa deriksyon namin ng kasama ko. Nanlamig ako at mas lalong nawalan ng sasabihin nang mamataan ko rin sila Lotus na laglag rin ang pangang nakatingin. Hindi ko makita sila Keanu, malamang ay may ibang pinagkakaabalahan ang mga 'yon.

Shit. I'm doomed.

Nag-iinit ang pisngi sa asar at sobrang kahihiyan, hinigit ko agad si Alexander palayo sa mga nagkakasiyahan.

He let me pull him away from the crowd until we're somewhere. . . private. Mabuti na lang at mukhang mga lasing at busy sa mga usapan ang nasa sala kaya nakasingit kami papunta sa laundry area ng bahay ni Gio.

Dim ang light doon dahil nakapatay ang ilaw at tanging liwanag ng disco lights sa sala ang abot ng kinaroroonan namin. Napahinga ako ng malalim para kalmahin ang sarili at ayokong mapasigaw na lang sa sobrang frustration. But this guy is really testing my patience! Mula pa noon! What the hell? Why would he do that in front of everyone?!

"Why the hell did you do that?!" I hissed at him.

He was just watching me like a damn statue in front of me. May ilaw mula siguro sa lamp post sa labas ng bahay kaya nakikita ko pa rin ng malinaw ang ekspresyon niyang seryoso. Magulo ang buhok niya which is the usual at nangangati na naman ang kamay kong ayusin iyon. Pero hindi dapat ang buhok niya ang maging concern ko ngayon kung hindi ang ginawa niya. Anong karapatan niyang gumawa ng eksena roon?! The people will surely conclude! Ayoko ng pinag-uusapan ako. Gusto ko ng tahimik na buhay. Hindi niya ba 'yon naiintindihan?!

"Pag-uusapan nila tayo!" I said frustratingly.

His lips slowly rose which made me shock. Bakit siya ngumingiti sa ganitong sitwasyon?!

"Isn't it a good thing?" he asked and finally smiled.

"What?!"

Hindi ako makapaniwala sa laki ng ngiti niya na para bang batang nakapulot ng pera. Bakit hindi man lang siya nag-aalala sa puwedeng kahantungan ng ginawa niya?