The Art Of Hating

Chapter Three

III. NO

I'm fucking pissed.

"M-Ma'am?"

I heard Behati called me but I ignored her. I keep on reading Mommy's apologies for me for what might happen these coming days. Napahilot ako sa sentido ko nang maalala ang sinabi sa akin ni Daddy sa tawag kani-kanina lang.

I've been ignoring their calls and texts dahil nagtatampo pa rin ako pero isang araw ko lang silang natiis. Nang makitang tumatawag si Daddy ay agad kong sinagot dahil naawa na ako sa ilang beses nilang pag-re-reach out.

"I know, Princess. But let it pass for now. . . Hayaan na muna natin si Papa sa gusto niya. I'll talk to him, okay? Sa ngayon ay pumunta ka muna. Please?"

"I won't go out with that Sarmiento, Dad." agad kong tanggi na may diin sa sagot. "I'll talk to Lolo."

Huminga siya ng malalim at halatang namo-mroblema rin. "I understand you, Princess. But you know it'll get worse if you decline about this. Just. . . for now, let him do what he wants. Okay?"

Hindi ko siya sinagot dahil determinado pa rin akong tawagan si Lolo at kung pwede ay personal na puntahan.

Bakit naman gusto niyang makipag-date ako sa Sarmiento'ng iyon? Isn't it obvious that I'm against of it all? Mukha ba akong natutuwa noong last lunch namin at nag-schedule talaga siya ng date namin ng lalakeng iyon?

After hearing Dad's apologies on the other line, he ended the call.

"Cancel my meetings this morning." Utos ko kay Behati nang mabasa ang reply sa akin ni Nanay Linda na sinabihan na niya si Lolo na bibisita ako sa rest house namin.

Oo, pupuntahan ko talaga si Lolo.

"M-Ma'am?"

Tumayo ako at sinukbit ang bag sa braso. "Drive me to our rest house. I'm going to meet Lolo."

Nagkukumahog na pumunta si Behati sa kanyang desk para tawagan ang re-scheduled meetings para ngayong umaga. Nang matapos siya at madala na ang kailangan niyang gamit ay lumabas na kami ng opisina ko.

"Anong gagawin natin doon, Ma'am?" agad na usisa ng aking assistant ng makapasok kami sa kotse.

"I'll talk to him privately to clear some important things." Seryoso kong sagot sa kanya.

Alam kong may pagdududa si Behati sa naging sagot ko but I don't want to share those things to her. It's a family matter and I think it should be settled privately. Ayoko ring kumalat pa ang kwentong iyon at habang maaga pa ay kailangan ko nang agapan ang kahibangan ni Lolo.

That. . . guy will be my fiancé? Hah. Over my dead body.

Mas lalo lang akong hindi natuwa sa kanya sa ginawa niya noong isang gabi. Nag-iinit na naman tuloy ang ulo ko kapag naalala iyon. That guy really had the nerves to do that, huh? And he was just smirking at me from their table the whole time! Para bang nang-aasar lang ito sa nangyayari sa buhay ko. Na nakakatawang mayroon pa lang komo-kontrol nito. And it really pisses me off.