The Art Of Hating

Chapter Thirty-two

XXXII. Soft Opening

They're coming?

I should have been preparing my dress and make up but here I am, cleaning my small living room. My Mom just confirmed that they're going, too. Along with Lolo!

Shit. Why?

This is just a simple opening of a store kaya bakit sila sasama especially Lolo?

I understand he's friends with some of the big businesses here in Metro. Kilala rin niya ang mga kamag-anak ni Marco pero talagang luluwas siya papunta rito para lang um-attend sa soft opening? O baka may iba siyang sadya. . .

I jolted in surprise when the doorbell rang. Inayos ko ang sarili ko bago naglakad patungong pinto. Mukhang sila na 'yan. Hindi ko na sinilip ang peephole kaya nagulat ako nang mabugaran si Alexander sa labas.

He's on his white button down shirt and slacks. May pamilyar na take-out food sa isang kamay niya.

"What are you doing here?" gulat ko pa ring tanong.

Itinaas niya ang pagkaing dala with that boyish grin.

"Let's eat first before going to the store." Aya niya.

Pero nadagdagan lang ang pagkataranta ko lalo na at nandito siya. Kapag nakita siya nila Daddy rito baka ano ang isipin ng mga no'n. At kahit mukhang ipinagtutulakan ako ni Lolo sa lalakeng 'to, he's a little bit traditional, too. Baka lahat sila ma-eskandalo na nandito si Alexander.

Napapikit ako ng mariin at huminga ng malalim.

Shit. Okay. . . I should calm down.

Bakit iyon agad ang naisip kong iisipin nila? At isa pa, it's just normal that he visits me in my condo every now and then. Wala pa rin naman kaming ginagawa. . .

Nag-init ang mga pisngi ko.

Wala pa, really? That sounds anticipating for something. Ugh.

Alright. Hindi dapat ako nagpa-panic para kapag humarap ako sa pamilya ko ay hindi ako magmukhang guilty kahit wala naman kaming ginagawa. Right.

Tumabi ako sa pinto para pumasok si Alexander. Linibot agad nito ang tingin sa paligid at naalala kong ito pala ang unang beses na nakapasok siya rito. Pagkasara ko ng pinto ay nagpatiuna akong maglakad para sumunod siya patungong kitchen area.

He was starting to unbutton his shirt and loosening his black tie when I stopped him.

"Don't undress. My parents are coming over." Pigil ko.

Tumaas agad ang kilay niya sa akin pero hindi na tinuloy ang ginagawa.

"I'm not trying to undress. I'm just loosening my tie because it was hot outside." He chuckled.

Napahiya ako ro'n pero hindi ko na pinahalata ang tinaasan pa siya ng kilay.

"You should look presentable. Kapag nakita ka nila na magulo ang damit baka ano pa ang isipin nila." masungit kong linabas sa lalagyan ang binili niya.

"Like what?" he teasingly asked.

Umirap ako. Seriously, Sarmiento? Stop teasing me now. Mainit ang ulo ko!

Mas lalong tumaas ang kilay ko sa kanya kaya naging ngiwi ang nag-aasar niyang ngiti. I pointed the high stool on my counter.

"Sit."