Chapter Fourteen

53 2 1
                                    


XIV: Deeper

Hah. Atarah and Keanu lost the bet.

Dahil nga sila ang natalo ay sila ang magbabayad sa iinumin namin ngayong gabi. It's our last night. Bukas kami ng alas dyes aalis para kunin ang flight pauwi ng Metro. Kaya nga susulitin namin ang huling gabi namin dito.

We attended a beach party for all the tourists here in the Island. Mayroon din namang puwedeng puntahang bar kung mas gusto ang indoor party. Pero rito ang napili namin dahil mas malapit at mas maraming tao.

There were lights everywhere and a big disco ball on the upper center. Dahil gabi na rin ay siksikan na rin ng mga taong nagsasayaw sa gitna. Some were barefooted, feeling the sand.

"Okay, drinks on us," Atarah pouted, halatang labag sa loob ang sinabi. Inakbayan naman ito ni Keanu na nag-thumbs up sa amin.

"Food's on me," Treyton seconded and nodded at us.

Oh, nice!

Pumunta agad kami sa nagsisilbing counter para pumili ng mga maiinom. Syempre ay mga mahal ang pinili namin para naman maasar namin ang financer namin ngayon. Isasagad na namin 'to. We were all giggling while waiting for our drinks.

"Atarah will surely turn berserk after this," Bria laughed.

"Hayaan mo na. Minsan lang manlibre ang kuripot na 'yon." I said.

"She's quiet persuasive. Feeling ko mabubudol si Keanu," natatawang sabi ni January.

"Keanu's medyo uto-uto," Lotus giggled.

Pare-pareho kaming natawa. Right. Her savings is safe.

After we received our drinks, we waited for them. Namataan naman agad namin sila Atarah na papalapit sa 'min.

Nawala ang ngiti ko nang makita sa grupo si Alexander. Nakaakbay dito si Treyton na may tinuturong grupo ng mga babae. He's wearing a simple white button down shirt, black shorts and the sleeves were rolled up to his elbows. Bukas ang ilang butones kaya sumisilip ang katawan nito.

Nagtatawanan ang dalawa, Alexander shook his head and told something to Treyton. Mas lalong tumawa ang huli.

Kumunot ang noo ko sa kanilang dalawa lalo na no'ng makalapit sa 'min. Tumungga agad si Dario ng alak nang mabigyan at inabutan din sila Keanu. May mga matataas na rounded table sa paligid na sakto lang para paglagyan ng pagkain at inumin namin kaya pumili kami ng medyo malayo sa siksikan ng mga tao.

January whistled when the finger foods were served. We kind of mingled with other people, too dahil marami ang pinapakilala sa amin ni Treyton. He knows a lot of people as if he's campaigning or something.

I was eating chopped fruits on or table while sipping on my daiquiri when a hand holding a candy slipped in front of me. Kumunot ang noo ko at sinundan ang kamay ng nagmamay-ari niyon.

It was Alexander's.

"What's that?" pikon ko agad na tanong.

Bakit niya ako binibigyan ng candy? Seriously?

Ngumiti ito na lalo ko lang kinaasar. Kung makalapit sa akin ang lalakeng ito akala niya nakalimutan ko na ang ginawang niyang pangti-trip kanina. Tss.

"Bati na tayo." He said.

Wow.

"Why? Are you even sorry?"

Kumamot ito sa batok. And I don't know if my eyes were just fooling me or even the disco lights but I think I saw him blushed.

"Yeah. It was stupid of me to do that."

The Art Of HatingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon