𝘿Ö𝙑𝙈𝙀𝙇𝙞 & 𝙑.𝙄.𝙋. / 𝙩𝙚𝙭𝙩𝙞𝙣𝙜☣

•5.8°

●●●

"Dün, bütün gece uyumayıp ne yaptığını merak ediyorum doğrusu?"

Otoparkın kapısını açıp, koridordan arabaya doğru ilerlerken Edis'in sorduğu soru ile burukça gülümsedim.

"Annem bir anısını anlatıyordu da. Üniversitede tanıdığı bir arkadaşının, en yakın arkadaşının sevgilisine yavşama hikayesini dinledim. Baya sarıyo'du gece. Uyku tutmadı sonrasında."

Arabanın kilidinin tok açılma sesi sessiz olan ortamı doldururken okul çantamı arka koltuğa bırakıp Edis'e döndüm.

"Sana da anlatmamı ister misin?"

Edis, gözleri kocaman olmuş bir şekilde bana bakarken küçük bir gülümseme sundum ona.

"İşin en can alıcı kısmı da yavşayan kişi başarılı olmuş. Ve en yakın arkadaşının sevgilisini kendi sevgilisi yapmayı başarmış. 2800 bölüm süren Türk yapımı pembe dizi gibi."

Edis, ellerini pantolonunun arka cebine sokup onaylamaz bakışlar atarken dudaklarını büzdü.

"İğrençmiş. Sanırım kusmam gerek!"

Yüzündeki ifade tam olarak annemin bana dün gece anlattığı anısına verdiğim tepkiydi.

Hayat da böyleydi işte. Tesadüfler, yaşadığımız ya da yaşayacağımız şeyleri önceden çıkartır ve karşımıza koyardı.

Mavi'nin özel fotoğrafını sevgilime attığı günün gecesinde annemin bana anlattığı anısına bak!

"Kalıp, dinlemek isterdim ama..."

"Ah, evet biliyorum. Yağmur ile randevun var. Selam söyle."

Elimi sallayıp, çıkışı işaret ettiğimde Edis, küçük bir çocuğun mutlu oluşu gibi gülümseyerek arabasına binmişti. Aşık Edis, ayrı bir şapşaldı.

Edis'in bana korna çalıp, otoparkın çıkış rampasından gözden kaybolması ile bedenimi arabaya yaslayıp, derin bir nefes verdim.

Omuzlarım kendiliğinden düşerken, ellerimi cebime koyup telefonumu çıkardım.

Yazmak ile yazmamak arasında kalmıştım.

"Nasıl bi' bataklık bu?! Kim bana ihanet ediyor? Ya da ben neden böyle aşağılıkça düşünüyorum?"

Telefonu tekrar cebime koyduğumda, ellerimi şakaklarıma koyup saniyelik olarak gerginleştirdim. Migrenim, Demet Akalın'ın tweetlerindeki yazım hataları gibi zaman geçtikçe artıyordu.