𝘿Ö𝙑𝙈𝙀𝙇𝙞 & 𝙑.𝙄.𝙋. / 𝙩𝙚𝙭𝙩𝙞𝙣𝙜☣

•3.4°

●●●

"Evet, Dövmeli Kız dedim."

ŞRFSZ Yiğit bu sefer de benim için, yine beni üzüyordu. Ya da üzmüyordu.

Takındığım sahte sinir ile üzerine yürüdüm. Demek Dövmeli Kız, ha?!

"Beni öpüyorsun, bana istediğin kadar yaklaşıyorsun sonra da ben Dövmeli Kız'ı sevmek istiyorum mu diyorsun?"

"Aynen öyle diyorum."

Gözlerime bakarak, kendinden emin bir şekilde konuşmuştu.

"O kızı sevmek istiyorsan beni neden öpüyorsun?"

Yüzünde oluşan çapkın gülüş ile bana bakıp dudaklarını yaladı.

"Dün gece sen beni neden öptüysen, o yüzden Duygu. Benimle kedinin fareyle oynadığı gibi oynamıştın, oynarken de baya memnundun."

Gözleri dudaklarıma indi.

"Şu an ben de memnunum. Mükemmeldi."

Koltuğun üzerindeki deri ceketi eline alıp giyinirken bende kaskı elime aldım. Gözlerimi kaskın beyaz renkli şeritlerinde gezdirirken konuştum.

"Beni sadece bir anlık heves için öptün ve şimdi de gidiyorsun. Daha ne kadar şerefsiz olabilirsin diye düşünüyorum ama sen, sana koyduğum bütün sınırları yok ediyorsun Yiğit."

Elini kaskının üzerine koyarken çenemi tutup ona bakmamı sağladı.

"Dedim ya sana seni öperken, bunu yıllardır yapmak istemiştim, diye. Benim için anlık bir hevesten çok uzaksın."

Elini çenemden çekerken, elimdeki kaskını da çekip aldı.

"Sana aşık olmak istemiyorum Duygu. Ama sen beni zorluyorsun. Biz seninle olmayız. Ben seni her defasında parçalamışken, olamayız."

Arkasını dönüp, benden uzaklaştığında ona doğru konuştum.

"Yiğit, Dövmeli Kız'a gitmek zorunda değilsin."

Heyecanla konuşmaya çalışıyordum. Şu an söylesem uygun olur muydu?

"Yanılıyorsun Duygu, benim Dövmeli Kız'a gitmem gerek."

Kapıyı açıp, odadan dışarı çıkacağında ben arkasından öylece kaldım.

Bunu 75383. defa söylüyorum ama ben gerçekten aptalın tekiyim.

"Ay zaten Dövmeli Kız da benim, Duygu da. Ben her türlü seninle evlenirim ki."