𝘿Ö𝙑𝙈𝙀𝙇𝙞 & 𝙑.𝙄.𝙋. / 𝙩𝙚𝙭𝙩𝙞𝙣𝙜☣

•2.1°

●●●

Yan taraftaki koltuğun üzerinde duran telefona bakıyordum. Evde tek başıma kalmış, uyumaya çalışıyordum. Gamze'yi tanıyordum. Çünkü bir ara benim en yakın arkadaşımdı. Sonra babasının verdiği bir kararla bizim okuldan ayrılıp başka bir koleje gitmişti.

Hani demiştim ya size... Bu hayatta asla 1. olamadım ben. Notları benden hep yüksek olan, öğretmenler tarafından benden önce seçilen biri illa ki vardı. Bu hayatta sürekli 2. veya 3. olan biri olmuştum. 

Peki, ben artık 1. olabilecek miydim? Ya yine geriye düşersem?

Gamze, benim gözümde hep mükemmel biriydi. En güzel olan, en akıllı olan ve daha niceleri...

Üzerimdeki örtüyü kaldırıp, telefonumu da elime aldıktan sonra ışığı açtım. Yaklaşık 1 dakika sonra hattı telefona taktığım gibi, ışığı kapatıp sırtım yatak başlığına değecek vaziyette yatağıma oturdum.

Dövmeli Kız: Uyanık mısın?

Dövmeli Kız: Senin hakkında bir araştırma yaptım. Çevrendeki insanların senin hakkındaki bilgilerini topladım.

Dövmeli Kız: Sonra sıra sana o klasik soruyu sormaya geldi.

Dövmeli Kız: Yiğit, kimi bu kadar çok sevdin de ondan sonra asla uzun süreli bir ilişkin olmadı?

Dövmeli Kız: Belki de bir sürü kızda onu aradığın, sevdiğin kız şu an nerelerde?

Heyecanın verdiği absürt duygular ile kasılan bedenimle mesajlara bakmasını bekledim. Bu kadar kör müydüm ben? Gamze gittikten sonra değişen onu nasıl görmedim, onun Gamze'yi sevdiğini nasıl fark etmedim ki ben?

Başımı, yatak başlığına dayayıp derin bir nefes aldım. Belki de artık beni sevmediğini kabullenmiştim. Onun beni sevmeyeceği ihtimalini kendi kafamda yüksek oranlarla katlamıştım. Belki de vazgeçmiştim. Göz kapaklarımın kapalı olmasına rağmen farkına vardığım telefon ışığıyla, gelen bildirime baktım.

V.I.P. Çocuk: Uyanığım.

V.I.P. Çocuk: Mesajlarını gördüğüm ilk an düşündüm,

V.I.P. Çocuk: Onu gerçekten diğerlerinde aradım mı, diye.

V.I.P. Çocuk: Birini, başka bir kadında aramaya çalışmak büyük bir kötülüktür. İnsanlar için onur kırıcıdır.

V.I.P. Çocuk: Ben onu, o olduğu için sevdim Dövmeli Kız.

V.I.P. Çocuk: Bunları sana yazmam münasip değil ama sen sordun. Ben cevaplıyorum. Sevgili olduğum kızlarla ise, kendileri olduğu için sevgili oldum. Başka birini onlarda bulmak değildi amacım.

V.I.P. Çocuk: Ve evet, sanırım birine karşı hissettiğim duyguların hoşlantı veya hayranlıktan ileri gitmemesine sebep olacak kadar çok sevdiğim birisi var.

V.I.P. Çocuk: Belki de aşık olduğum.

Dövmeli Kız: Belki de aşık olduğun...

V.I.P. Çocuk: Sence de artık karşıma çıkma zamanın gelmiyor mu?

Dövmeli Kız: Çünkü beni asla sevmeyeceğini, sevemeyeceğini yüzüme bakarak söylemek istiyorsun.

Dövmeli Kız: Çünkü vicdanın bunu buradan söyleyip beni üzmene izin vermiyor.

Dövmeli Kız: Gözlerime bakıp, özür dilemek istiyorsun. Vicdanın o zaman rahat eder diye düşünüyorsun.

V.I.P. Çocuk: Beni anlamaya çalış. Ben üzerim. Çünkü aklında başka biri varken bambaşka birini sevmek o kadar kolay olmuyor.

V.I.P. Çocuk: Senin için yapabileceğim başka bir şey yok.

Dövmeli Kız: Doğru, benim için yapabileceğin bir şey yok.

Dövmeli Kız: 11 yıldır seni çocukluk aşkı veya ilk aşk diye yorumlayan bana senin yapabileceğin hiçbir şey yok çünkü Yiğit.

●●●

Herkes haklı, herkes kötü
ama herkes iyi kalpli.
Peki bu hikaye kimin için,
kimler için mutlu bitecekti?
Bb!