Dream Of The Book | Minsung

15

Merhabaaa!! Bu bölüm biraz kaos 🤟

 - Minho'dan - 

Sabah içimdeki tarif edilemeyen his ve Jisung'un bacağımı tekmelemesi ile uyandım. " Yah! uyansana artık !" 

Gözümü zorlukla açarken içeri birde annesi girdi. " Jisung! Arkadaşına böyle mi davranıyorsun sen ?" 

Jisung sesini yapabildiği kadar masum çıkararak annesine baktı. Bende o sırada hiçbir şey olmamış gibi uzandığım yerden kalkmaya çalışıyordum. 

"  Hayır sadece uyanmasını sağlamaya çalışıyorum. " 

Annesi " Her neyse uyandıysanız kahvaltıya hadi." dedi ve odadan çıktı. 

"  Sabah hiç böyle uyanacağımı hayal etmemiştim." diğer taraftan da gözlerimi ovalıyordum. 

" Bende senin uyanmanın bu kadar zor olacağını düşünmemiştim. Ben aşağıya iniyorum sende işlerini hallettikten sonra gelirsin." diyerek o da annesini arkasından gitti. 

Oturduğum yerde biraz daha kendime gelmeyi bekledikten sonra artık kalkmam gerektiğini hissederek oturduğum yerden kalktım. 

---------------

Yaptığımız kahvaltıdan sonra Hyunjin ile birleşerek okula gidiyorduk. Tabi kahvaltıda Jisung annesinin davranışları yüzünden pek bana bakmasa da bence annesi harika bir kadındı ve oldukça sevecen biriydi. 

Jisung ve Hyunjin kendi aralarında konuşurken, Jisung bir anda olduğu yerde durdu ve bir yere bakmaya başladı. Bu davranışı istemeden Hyunjin ve benim ilgimi çekmişti. Bu yüzden ikimiz de onun baktığı yere baktık. 

Bir kaç çocuk, bizden oldukça küçük olduğu belli olan bir çocuğu köşeye sıkıştırmış hırpalıyorlardı. Hyunjin baktığı yerden gözlerini ayırmadan konuştu. 

" Bunlar bizim okuldan değil mi ?"   

Jisung'da onaylamak için kafasını salladı. " Evet şu kendilerine okulun çetesi diyenler." 

Bense hiçbirini tanımadığım için sadece bakmakla yetiniyordum. Sonra Jisung daha fazla dayanamadı ve onların yanına yürüdü. Hyunjin ise derin bir nefes verip Jisung'un arkasından gidince bende burada durmamın saçma olacağını düşünerek yanlarına gittim. 

Jisung aralarında duran çocuğu kolundan tutup arkasına çekince diğerlerinin dikkati o çocuktan ayrılıp Jisung'a kaydı. Aralarından birisi öne adım atıp sinir bozucu bir gülüş bıraktı. 

" Vay Jisung! göründüğün kadar sakin değilsin sanırım?" 

Jisung ise daha önce yüzünde hiç görmediğim bir ifade ile cevap verdi. " Youngjae yaptığın her şeye sessiz mi kalmamız gerekiyordu ?"  

Youngjae denilen çocuk zaten yeteri kadar sinir bozucu değilmiş gibi tekrar güldü ve alkışladı. Daha sonra Jisung'un dibine girerek elinin tersi ile yanağını okşadı. Jisung ise bu yaptığından hoşlanmadığı için yüzünü geri çekti ve arkasını dönerek okula ilerlemeye başladı.

Hyunjin'de arkasından giderken ben olduğum yerde biraz daha durup çocuğun yüzüne baktım. Neden Jisung'a dokunan parmaklarını ona yedirmek istemiştim ?

----------------

Okulun gayet normal geçeceğini neden düşünmüştüm ki ? Sabah ki karşılaştığımız çocuklar peşimizi bırakmamakta ısrarcıydılar. Tabi bu da yetmezmiş gibi Youngjae dediğimiz çocuk Jisung'a asılmaktan başka bir şey yapmıyordu ve bu tuhaf bir şekilde benim sinirlerimi bozuyordu.