The Talkative Captain (Adolescents Ardour Series #1)

Epilogue

"We're so happy for you, Natasha." Niyakap ako nila mama at papa.

Natawa ako. "Thank you, ma, pa."

"Kailan niyo ba balak magpakasal?" Tanong nila.

Nagkibit balikat ako. "Hindi ko alam, ma. Parehas kaming busy ni Bruce, he's busy with his company habang ako busy sa school." I said.

My schools is finally built. May mga teachers nang na-hire doon, kaunti pa lang ang students sa ngayon pero ang dami nang nagbabalak mag-enroll. Naging dean ako sa private school, then si Daddy ang naging principal roon sa school sa Masbate.

"Hay, kapag mag-asawa na kayo. Hindi pwedeng wala kayong time sa isa't isa." Sabi ni mama.

"Hindi naman kami mawawalan ng time, ma. We can handle it, sigurado ako roon." Sabi ko.

"Mabuti 'yan. Kailangan niyong intindihin ang isa't isa. Mabuti kung nagtatrabaho kayo sa iisang company. Ikaw, you need to stay at Quezon City, while Bruce needs to stay at his office." Pag-papaintindi ni mama.

"Well, may tiwala naman ako sa mapapang-asawa mo anak. He's right for you, we know Bruce, I know that he can understand you in anytime." Sabi ni papa.

Napangiti ako.

"Of course, pa. He can do that." Yes, nahintay nga niya ako ng ilang taon...

Pagtapos ko makipag-usap kila mama, umalis ako at dumiretso sa company nila Bruce.

Pagpasok ko ay binati ako ng mga nagtatrabaho roon. "Good afternoon, ma'am." Ngumiti sila.

Ngumiti ako pabalik.

Sinalubong ako ni Klara. "Good afternoon, Ms. Natasha." Ngumiti siya.

Ngumiti din ako. "Nasaan si Bruce?" Tanong ko.

"Nasa meeting pa siya, e. Mga 20 minutes pa, do you want me to call him?" Tanong niya.

Umiling ako agad. "No, huwag na. Hihintayin ko na lang siya dito." Ngumiti ako.

"Are you sure? Okay lang 'yun sa kaniya." Sabi niya.

Ngumiti ako. "I know pero ayaw kong maka-istorbo, thank you, Klara." Sabi ko.

Ngumiti siya at bahagyang yumuko. "You're welcome, may gusto ka bang inumin?"

"Just give me a tea. Okay na ako dun." Sabi ko. Tumango siya at maya maya pa inabot na ang tsaa. Nag-thank you na lang ako, ngumiti siya at bumalik na sa trabaho.

Maya maya pa ay nakita kong bumukas ang meeting room. Lumabas roon ang mga business man and woman, pati si Bruce.

Napangiti ako ng makita siya.

Hindi niya ako napansin, nagpaalam siya sa mga business man at dumiretso sa office niya.

Bumaba ako ulit. Bibili muna ako ng kape at tinapay sa Starbucks, halatang pagod siya, e.

Nang makabili ay pumasok ako ulit sa company niya. Dumiretso ako sa office niya, pagkabukas ko ng pinto ay awtomatiko siyang napatingin, nang makita ako ay ngumiti siya at tumayo.

"Hon." He called. He hugged me and kissed my lips. Agad akong pumikit, ang kiss niya smack lang pero sunod sunod.

Kiniss ko rin siya, napangiti ako sa kasweetan niya.

"Uminom ka muna ng kape." Sabi ko. Umupo siya sa chair niya, umupo naman ako sa sofa na nasa harap niya.

Binuksan ko ang kape, tapos nilabas ko iyong tinapay.

"Nag lunch ka ba?" Tanong ko.

He nodded. "Yes honey, ikaw?"

Tumango ako at ngumiti.