Minik Deneğim🌼

12.Bölüm

Arkadaşlar, medyadaki şarkıyı size açın dediğim yerde açın.
*****
Jimin'in ağzından:
Saraydan bir hışımla çıkmıştım. Dakikalar önce ne umutlar ile, sevinç dolu geldiğim bu yolu şimdi ağlayarak gidiyordum. Benim suçum neydi?Daha dün karnında çocuk taşımak ister misin diyen adam şimdi beni sarayından kovdu ve bir daha zorunlu olmadıkça görüşmeyelim dedi. Şaka gibi ya. Ben nereden bilebilirdim ki onun göndermediğini. Ama kimdi? Neden onun deneği olmamı istesin ki? Çıldıracaktım. Bir yandan ağlıyordum bir yandan Tae'yi aramaya çalışıyordum.
-Ooo çifte kumrular, ilk bana mı vermek istediniz mutlu haberinizi. Sizi teb-
-TAE SUS LÜTFEN!
-Jimin sen ağlıyor musun?
-Beni kovdu Tae. Beni sarayından kovdu. Bana zorunlu olmadıkça görüşmeyelim dedi anlıyor musun?
Artık hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.
-Ne? Neden böyle bir şey yaptı?
-Hediyeyi ben göndermedim dedi. Artık kaç tane alfaya ilgiliysen onlardan biridir dedi. Bana ne ima ettiğini anlıyor musun Tae?
-Anlıyorum Jimin. Ben ne diyeceğimi bilmiyorum. İnanamıyorum duyduklarıma da. Sana aşkla bakan o ad-
-NE AŞKI TAE YA, NE AŞKI. AŞIK ADAM SEVDİĞİNİ ÜZER Mİ? SEVDİĞİNİ KOVAR MI?
SENİ BİR DAHA GÖRMEK İSTEMİYORUM DER Mİ? SÖYLER MİSİN BU NASIL AŞK? AŞK MI BU?
-Jimin sakin ol. Yanıma gel hemen. Konuşalım. Düşünelim.
-Geliyorum.
(Şimdi açın arkadaşlar)
Telefonu kapattıktan sonra yola devam ediyordum. Kalbim acıyordu. Nefesim daralıyordu. Yolu uzatmak istemediğimden kestirme yola girdim.
(Kamyon korna sesi)
  Ve kulaklarda çınlama yaratacak bir çarpma sesi.
Kulaklarımda bir uğultu.Karanlıktı. Ben karanlıktan çok korkardım. Ama daha da karanlık oluyordu.
         Birden ay ışığını kesti
        Birde sen çok değiştin
        Yaşananlar hiç yaşanmamış gibi
        Söylenenler hiç söylenmemiş gibi
Uğultu da kayboluyordu artık. Gözlerime bir siluet ilişti. Sözleri ile çevremde alevler yükseliyordu.
           Birde sen karşıma geçtin
          Başka biri var biri var dedin
          İnanamadım gittiğine
         İnanamadım bittiğine
  Bay Jeon'du. Ellerinde gül demeti ve bebek patiği ile bana sesleniyordu. Adım attıkça alevler ayağıma geliyordu. Sonra bir bebek sesi duydum. Bay Jeon'un yanında bir karaltı. Kucağında bir bebek. Bebeği tutan kimdi. Kadın mıydı erkek mi o bile belli değildi. Bay Jeon eğildi ve yanağından öptü o karaltıyı.
Arkasından bağırıyordum.
-Bay Jeon, beni bekle. Bay Jeon gitmeyin.
              Ne sen baktın ardına ne ben
             Hep ayrı yollarda yürüdük
Yine karanlık oldu. Ve yine bir siluet. Benim deneğim olur musun diyordu. Sonra siluet Bay Jeon oluyordu. Aynı cümle onun ağzından döküldü.... Benim deneğim olur musun Park Jimin...
            Sustu bu gece karardı yine ay
           Kaldı geriye cevapsız sorular
          Uyandığımda onu ilk kim görecek
          Bıraktığım düşü kim büyütecek
Evet diye bağırıyordum ama sonra Bay Jeon'un çevresini ateş aldı. Bana acınasısın Jimin diye bağırıyordu. Daha sonra çekip gitti.
               Her sabah kaybolup giden
               Bir rüya gibi oldun artık
              Geceleri beni bekleyen
              Gündüzlerimi zehir eden  
  Sürekli bağırıyordum ağlıyordum. Ama o bana dönüp bakmadı.
            Ne sen baktın ardına ne ben
           Hep ayrı yollarda yürüdük
Yine karanlık oldu. Tekrar bir siluet belirdi. Yine Bay Jeon. Ama bu sefer ağlıyordu. Bir şeyler fısıldadı. Anlamıyordum. Sonra tekrar döndü arkasını. Gitme dedikçe gitti. Alevler yükseldi çevremde.
     
            Sustu bu gece karardı yine ay
            Kaldı geriye cevapsız sorular
            Uyandığımda onu ilk kim görecek
           Bıraktığım düşü kim büyütecek
Alevler iyice sardı etrafı. O alevler arasında tekrar Bay Jeon belirdi. Ağlıyordu. Özür dilerim Jimin diye sayıklıyordu. Alevler Bay Jeon'u kapattı. Çığlık atıyordum ama sesim çıkmıyordu.
              Ne sen baktın ardına ne ben
              Hep ayrı yollarda yürüdük
Alevlerin içinden özür dilerim sesleri geliyordu sadece. Bay Jeon diye ağlıyordum.
Gitmişti. Benimde gözlerim kapanıyordu. Bu hikayenin sonu da böyle miydi?Ne umutlar ile çıktın yolu acı çığlıkların mı dolduracaktı.
             Sustu bu gece karardı yine ay
            Kaldı geriye cevapsız sorular
            Uyandığımda onu ilk kim görecek
           Bıraktığım düşü kim büyütecek
Her yer karardı yine. Bu sefer hiç aydınlanmadı. Aydınlığa veda etmiştim. Güneşe, gündüze hatta aya. Şimdi ay ışığının vurmadığı karanlık yerdeydim. Bir uçurumda. Ve beni o uçurumdan iten de Bay Jeon oldu...
İnsanın sevdiği değil midir ona kanat olup gökyüzünde süzülmesini sağlayan.
Yine insanın sevdiği değil midir o kanatları kırıp uçurumdan iten.
Biz de öyle olduk. Bir cümlesine güvenip kanatlandığım günün ertesi tek cümlesi ile uçurumdan itildim. Ben o gülün zarafetine aldandım dikenini unuttum. Ve o diken beni en uygun zamanda kanattı. Onun için en uygun ama benim hiç beklemediğim bir andı.
Şimdi o uçurumun dibinde kanatları koparılmış, vücudu dikenlerin yara izleri ile kaplı bir kuştum....
*****
Taehyung'un ağzından:
Zaman:Yemekten geldikleri gece
Üzerimde akıl almaz bir yorgunluk vardı. Jimin ile konuştuktan sonra odama geldim, kıyafetlerimi çıkarıp sıcak bir duş aldım. Duştan sonra üzerimi giyinip tam kendimi yatağa atacaktım ki yatağın üzerindeki not dikkatimi çekti.
  '' SENİN YERİNDE OLSAM, SÜRÜMDEKİ ALFALARDAN UZAK DURURDUM. ''
                        JEON JUNGKOOK
        
Bu da neydi şimdi? Bay Jeon, Seokjin'e olan yakınlaşmamdan kastediyor büyük ihtimalle ama bu yaptığı ne şimdi? Bütün gece onun yanındayken bile Seokjin ile konuştum. O zaman neden bir arıza çıkarmadı? Kafamda bu düşünceler ile uykuya daldım.
     Sabah uyandıktan birkaç dakika sonra Jimin aradı. Bay Jeon ile konuşmaya gidecekti. Ama olanlar onun için de bir faciaydı. Bay Jeon ne yapmaya çalışıyordu? Daha dün karnında bebek taşımak ister misin derken samimi olduğunu söylemişti. Şimdi neden bir daha görüşmek istemedi.
Jimin ile konuştuktan sonra telefonu kenara koyup beklemeye koyuldum. Yaklaşık yarım saate burada olurdu.
(2 saat sonra)
2 saat geçti nerede kaldı bu ya? Telefonlara da cevap vermiyor. Bilmem kaçıncı aramam ama hala daha yanıt yok. Son kez şansımı denemek için telefonu kulağıma götürdüğüm de tanımadığım bir kadın sesi açtı telefonu.
-Alo, siz kimsiniz?
-Ben Jimin'in arkadaşıyım da siz kimsiniz?
-Ben X hastanesinin hemşiresiyim. Jimin Bey trafik kazası sebebiyle yarım saat önce hastanemize getirildi.
-NE? TRAFİK KAZASI MI? O İ-İYİ Mİ?
-Henüz durumu stabil. Çok kan kaybetmiş. Şuan ameliyathanede kendisi.
-Peki sağ olun hemen geliyorum.
Telefonu kapatıp hemen arabama koştuğumda ağladığımın farkında bile değildim. 15 20 dakika sonra hastaneye gelmiştim.
(5 saat sonra)
Jimin hala daha ameliyattaydı. Hemşireler girip çıkıyor hepsine de durumunu soruyorum ama kimse bir şey demiyordu. Çıldırmak üzereydim ki doktor çıktı.
-Doktor bey, durumu nasıl?
-Siz yakını mısınız?
-Evet ben arkadaşıyım.
-Jimin Bey'in durumu kritik. Çok kan kaybettiği için kan takviyesi veriyoruz ama siz kendinizi en kötüsüne hazırlayın derim...
.
.
.
      Selam arkadaşlar,biraz duygusal bir bölüm oldu. Şahsen ben duygulandım. Umarım size de o hissi yansıtmışımdır. Hatalarım olduysa özür dilerim hepinizden. Sizleri seviyorum 💙