Hûma Kuşu (Berdel)

1.Bölüm

Yazdığım tarih: 10/01/2021

İyi okumalar Hûma Kuşu okuyucuları...

Abim eve kız getirmişti. Hemde kaçırmış başka gidecek kimsesi olmadığını söyleyip buraya getirmişti.
Kaçırdığı kişi benim çocukluk arkadaşımdı. Abimle birbirlerini sevdiklerini tabi ki biliyordum.
Ve babası artık evlendirelim seni de kızım diyip amcasının oğluyla sözleyeceklerdi. Abim buna izin veremezdi o yüzden de kaçırdı.

Şanlıurfa'da ya kaçıran kişiyle kaçan kişi öldürülür ya da berdel uygulanırdı.

Korktuğum olmuştu, ya abimin ve en yakın arkadaşımın canı. Ya da Azer abiyle evlenmek.
Abi diyorum çünkü abimin arkadaşı ve benim arkadaşımın abisi. Bekar olan bir Azer abi birde kardeşi Ömer vardı. Ki, Ömer benim öğrencimdi. Lise son sınıf öğrencisiydi.

"Kararınızı verin ya berdel uygulanacak ya da köy meydanında öldürülecekler! İkimizde evlatlarımız ölsün istemeyiz en mantıklısı berdel'dir." Demişti Behram Ağa.

Yıllardır hayalini kurduğum, gece gündüz çalıştığım mesleğe daha yeni başlamıştım. Onları eğer tanıyorsam kadınları asla çalıştırmazlardı.

Ama herşeyden en önemlisi onların canıydı.
Bir yandan canımdan öte abim, diğer yanımda geceleri yeri geldiğinde beraber ağladığımız kardeşim dediğim kişi.
Onların canı söz konusuyken nasıl kabul edemezdim?
Tüm ruhsuzluğumla araya girdim "tamam baba ben kabul ediyorum uzatmaya gerek yok" dedim.

Azer abiyle gözgöze geldiğimizde öfkesi dünyayı yakacak cinstendi.
Ya onun bir sevdiği varsa?
Nasıl aralarına girebilirdim ki?

"Öğretmen hanım kızımda onaylandığına göre bu akşam gelelim isteyelim" dediklerinde abim yanımda belirmişti.
Onun gözlerinin içinde öfke vardı.

"Bu kızı kimse bu konaktan çıkaramaz Behram Ağam. Kiminle isterse vakti geldiğinde evlenir elbet. Sizin muhatabınız benim. Kızınla ben birbirimizi seviyoruz gram pişman değilim yine olsa yine-" dediğinde Azer üstüne atıldı ve yumruklarını konuşturdu. Tiz bir çığlık attım abim karşılık vermiyor, kendini korumuyordu.

"Lan seni kardeş bilip evime aldığımda sen kardeşime yan gözle mi baktın şerefsiz! Lan ben sana kendimden daha çok güvendim. Sen ne yaptın ha? Sen ne yaptın ,ne?!"

"Sevdim. Ölümüne sevdim, ölmeyi göze ala ala sevdim. Zevk için değil yuva kurmak için sevdim! Bir iki aylık heves için değil, Ömrümde tek birgün bile onsuz hayal kurmadan sevdim lan ben!"
Demesiyle üzerinden Azer'i itti. Ve kanlı yüzüyle ayağa kalkıp elimi tuttu ve havaya kaldırdı "bu kız istediği adamla hayat kuracak! Çok törenize düşkünseniz alın canımı. Diyeceklerim bunlardır Behram Ağa"

"Ölmeyi bu kadar çok istediğini bilmiyordum" diyip silahını abimin kafasına dayadı Azer. Çok iyi biliyorum ki bunların hepsi egonuzun incinmesinden!

"Vur lan! Vur hadi vur! Benim bacım benim için değerlidir. Senin gibi babamın sözüyle istemediği birine vermem bacımı" böyle konuşması Azer'in gözündeki öfkeyi iki kat daha artırıyordu.

"Abi!" Diye çığlık kaçtı ağzımdan.

"Sen Derya'nın ölmesini istermisin?"

Gözleri beni buldu çatılı kaşlarıyla herkes bana bakıyordu.

"Saçmalama Hüma!" Diye kükredi. Eğer ben evlenmezsem öyle olacaktı zaten.

"Eğer ben evlenmezsem öldüreceklerini biliyorsun ama değil mi? Ben kabul ediyorum evlenmeyi. Sizin canınız ortadayken ben öylece izleyeyemem anladın mı?!" Diye bağırdım. Abimin haklı olduğumu belli edercesine kafasını yere eğdi.