Hûma Kuşu (Berdel)

31.Bölüm

Ben geldim😇
İnşallah sınavlarınız güzel geçmiştir, beni sorarsanız şuanlık ortalamam 77,66. Ama daha altı tanesi açıklandı. Ve sözlü notları verilmedi. Hakkımızda hayırlısı.
35.Bölüm final olarak düşünüyorum ondan hemen sonra Havinin kitabını yayınlayacağım. Yani Allah nasip ederse tabii😊

📌Şunu söyleyeceğim okunma 23 bini aşkın ama vote daha bini bile yeni geçtik yani anlamışsınızdır umarım😄
Bu arada karakteri seçtim buraya koyduğum hiçbir adamı seçmedim ana karaktere sonda göstereceğim zaten size😉

İYİ OKUMALAR⚘

Azer işe giderken beni de babamlara bırakmıştı malum görülecek bir hesabım vardı kıllı beyle.
Ama malesef ki o da işteydi ben ise annesini yoran minik Ayvaz'ımla uğraşıyordum. Abim onları hiç yanlız bırakmıyor, Ayvaz'ın orasını burasını ısırınca "kuduz musun kızım Oğlumu ne ısırıyorsun sonra bir ağlayacak susturamayacağız yine" diyordu.
"Görmemişin bir oğlu olmuş bilmem ne.." diye dalga geçiyordum.
Inadına daha çok ısırıp, öpüyordum.
Daha sonra havin ve Affana döndüm. Affan'nın yanlızlık, ilgisizlik hissetmesini hiç istemiyordum.

"Teyzeceğim gel buraya bakayım" dedim gülerek dizime iki kere vurarak. Heyecanla yanıma geldi. Onu kucağıma aldım yanaklarını defalarca öptükten sonra ısırdım.

"Abine bakta biraz örnek al hiç senin gibi mızmız mı?" Dedim Ayvaz'a trip atar gibi. Her ısırışım
Da ağlıyordu beyefendi.

Ayvaz'a baktığımda "Ne diyon sen ya?" Der gibi bakıyordu. Niye bu kadar tatlıydılar Allahım yiyeceğim!

Ben Affanla ilgilenirken,
Baran kapıdan içeriye girdi. Affan kucağımdan inip, koşarak üzerine atladı.

"Hoppa!" Diyip Affan'ı kucağına aldı.
"Uuu sen kilo mu aldın aslan parçası, uzamışsında?" Diyince Affan gülerek kafasını salladı.

"Baran abi ben çocuk değilim artık, tabi uzayıp büyüyeceğim Allah Allah" dedi trip atar bir sesle. Hepimiz gülerken kendimi toplamaya çalışıp , yüz ifademi kızgın yapmaya çalışarak ona doğru yürüdüm.
Affan onun kucağından inip annesinin yanına yürüdü.

Işaret parmağımı sallayarak ona yürüdüğümde geri geri adım atıyordu. Sonunda dibinde bittiğimde  parmağımı göğsüne vurdum. "Sen!?"

"Ben?"

"Vatan haini!"

"Tövbe haşa!" Dedi tüm ciddiyetiyle. Gülmemek için kendimi zor tutsamda. Gömleğinin düğmelerinin açık olduğu kısımdan iki parmağımla
Bir tutam kıl yakaladım.

"Ya hep bunu yapıyorsun ya! Göğsümde kıl kalmadı al bak!" Dedi eliyle göğsünü gösterince artık çok daha fazla zorlanıyordum gülmemekte.

"Allah'tan kalmamış ha on beş kişinin toplamı kadar kıl var göğsünde!" Dedim kaşlarımı kavislendirirken.

"Önceden otuz kişinin ki kadardı yarısını sen yoldun! Hem yengen kızar yapma böyle şeyler"

Yengem?

"Ne yengesi ya? Daha ben hazır değilim seni evermeye? Hem benden şikayetçiysen birdaha yapmam!" Dedim az öncekine nazaran ağlamaklı bir sesle.
Kafamı avuçlarının arasına aldı.

"Yok kuşum, al bak hepsini yolabilirsin valla birşey demem." dedi üzgün bir sesle.
Biran üzerime neşe gelince "valla mı?" Dedim.

"Çokta şey etme yani..." dedi korkak bir sesle.

"Sen benim arkamdan işler mi çevirirsin kıllı efendi? Hım? Hemde beni kocamla mı aldattın şerefsiz!" Dedim son derece ciddi bir ifadeyle ama asla ciddi olmayan bir tınıyla.