Hûma Kuşu (Berdel)

2. Bölüm

Multi-medya: imam nikahında giyeceği elbise.

●○●○○»○»○»○»○●○○●○●○●○●○»○○●○○

Kapım tıklatıldığında gözyaşlarımı silip oraya döndüm.
"Gel"

"Abim?" Diye şevkatle seslenen abime gülümseyerek baktım. O kadar güzel bir kalbi vardı ki...

"Gel abi" dedim yatakta doğrularak.

"Bak Hüma kuşu, eğer istemiyorum dersen ne olursa olsun bedeli ne olursa olsun seni kendi derdimin yüzünden sevmediğin biriyle evlendiremem" dedi.

"Hayır abi artık boşver kendini suçlama bunu ben istedim."

"Özür dilerim kumralım, böyle olacağı aklımdan geçmedi beni öldürürler diye düşündüm. Özür dilerim Hüma kuşum. Ama o piç seni hele üzsün ona yapacağımı biliyorum ben. Seni ne zaman üzerse veya bunalırsan senin dağ gibi abin var arkanda tamam mı güzelim" diyip anlımdan öptü.

Gözyaşlarım bağımsızlığını ilan etmek için uğraşırken kendimi zor tutuyordum Ağlamamak için.

"Senin hiçbir suçun yok. Sen en doğru şeyi yaptın, sevdin. Özür dilemene gerek yok abim sen eğer ölseydin ne olacaktı? Hatta siz demeliyim. Abi ben ikinizi kaybetmeyi göze alamam"

Dediğimde sımsıkı sarıldı "kurban olurum senin yüreğine" dedi. Saçlarımı defalarca öptü.

"E hadi o zaman ben hazırlanayım abi Derya'yı göndersene yanıma."

"Tamam abicim"

Diyip çıktı abim. Ben şal bağlamayı beceremezdim o yüzden Deryayı çağırdım.

"Kuşum noldu?" Diye bana bakan arkadaşıma baktım "şalımı yapar mısın?"

"Tabi ki yaparım" dedi yanıma geldi ve beyaz şalı aldı.

"Hüma?"

"Hım?"

"Abim iyi biridir. Hemde çok iyi biri pamuk gibi kalbi vardır. Ama öfkenlendiğinde gözü hiçbirşey görmez. Onun haberi yoktu bu yüzden sinirlendi o yüzden kendi yaşadığını abine yaşatmaya çalışıyor."

Yani doğru olabilir.

"Ne gibi şeylerden haberi yoktu?"

"Aslında babam gelip benimle konuştu işte evlen kızım artık diye felan ben istemediğimi söyledim. Ama babam itiraz kabul etmedi. İstemeye geleceklerini sadece söyledi abimlere abimde zannetti ki ben istiyorum o yüzden evleniyorum"

"Bari deseydin ben başkasına aşığım ah benim deli arakadaşım ah!"

"Hüma kuşum ben nasıl söyleyeyim? Okumama izin vermediklerinde abim benim arkamdaydı ama yine de sözü geçmemişti biliyorsun. Şimdi mi sözü geçecekti?"

Ünüversite okumasına izin vermemiştiler. O yine biraz daha şanslı Elvan'a liseyi bile okutmamıştılar.
"İyi tamam zaten ben kabullendim siz canınızı sıkmayın özelikle abim o sana emanet ha!"

"Sen bizi merak etme Hüma. Artık kendini düşün biraz daha. Eğer istemezsen evlenmezsin biz en azından ölerek kavuşuruz. Ama seni sonsuz mutsuzluğuna neden olamayız" dedi. Ona sımsıkı sarıldım.

●●●

Tüm heybetiyle içeri giren Azer ve 7 abisini gördüm.
Hakikatten bu kadar çocuğu nasıl yapmışlar? 9 erkek, 5 kız.
Hepsinin arasında 1 ya da 2 yaş vardı o kadar.
Ablalarının çoğu zaten Şanlıurfa dışındaydı.
Burada olan Evin ablayla, Azerden iki yaş küçük olan Elvan vardı.
Ömer yanıma gelip "hocam şimdi siz benim yengem oluyorsunuz ya ben size ne diyeceğim?" Bunu mu merak ettin gerçekten?