Ups and Downs

003.

Oke, sneeuwballen gevecht op school gehad... alleen gingen de tweede en derde klassers een beetje ver waardoor ik nu nogal veel last heb van mijn wang en lip.:/
Alsnog veel leesplezier!;).

Louis pov-

Ik werd wakker en ik zag dat Eleanor in haar ondergoed voor de spiegel stond en haar make-up zat te doen. "Ook goeiemorgen." Lachte ik. Ze schrok en gilde kort. Ze deed snel haar handen bij haar bh. "Geeft niks, het doet me toch niks, ik val op sixpackjes." Glimlachte ik. Ik hoop echt dat ik ooit een vriendje krijg en dat hij dan mooie groene ogen heeft, prachtige krullen en gewoon een leuk karakter. Oja en een mooie sixpack... maarja, dat gaat vast nooit gebeuren. "Oeehh!!! Waar denk je aaann???" Vroeg Eleanor. "Huh?? Oo nee niks... over mijn droomman." Zei ik lachend. "Vertel." Zei ze. "Nou, hij moet sowieso een mooi lijf hebben, prachtige groene ogen en mooi krullerig bruin haar. En een leuk karakter." Zei ik. "Ooit kom je hem tegen Lou!" Zei ze en glimlachte. "Nou kom! Pak je spulletjes in." Zei ze als een juf. Ik knikte braaf en pakte mijn gestreepte tas en nog een streep-t-shirt met een rode broek. Ze grinnikte even en liep naar beneden.

Toen ik mijn tas had ingepakt rende ik naar beneden. Eleanor zat naast mijn moeder met een kop thee. "Mam.. hadden jullie het over mij?" Vroeg ik geïrriteerd. Mijn moeder knikte en er viel een geïrriteerde kreun uit mijn mond. Eleanor keek op haar telefoon. "O Lou, we moeten gaan naar mijn huis." Zei ze. "Okidoki." Zei ik en liep snel naar de deur. "Let jij op hem?" Vroeg mijn moeder bezorgt. Ik hoorde het vanaf de tussendeur. "Ja, tuurlijk let ik op hem! Hij is mijn beste vriend." Zei Eleanor en liep maar mij toe.

Eenmaal buiten waren we aan het lopen en Eleanor leek een beetje zenuwachtig. "Wat is er El?" Vroeg ik. "N-nou, mijn ouders zijn nogal uhm... ja... waarschijnlijk als je dalijk binnenkomt liggen ze HET te doen." Zei ze. "O johh... ik heb mijn ouders ook zo vaak gehoord." Lachte ik.

Toen we binnenkwamen hoorden we meteen luid gekreun. We liepen naar de woonkamer en wat ik toen zag had ik beter niet kunnen zien. "OKE NU WORD IK ER VERDOMME GEK VAN! IEDERE KEER ALS IK VERDOMMR BINNEN KOM LIGGEN JULLIE TR NEUKEN! KAP ER NOU IS MEE!!!" Schreeuwde Eleanor kwaad maar ook huilend. "El..." Zei waarschijnlijk haar vader. "NEE PAP HOUD JE BEK!! IK GA WEG HIER!!" Ze liep gehaast naar de voordeur maar draaide zich nog snel om. "Oja nog wat vergeten te zeggen... TERINGLIJERS!!!!" Schreeuwde ze en gooide de deur met een klao dicht. Haar ouders zaten mij aan te kijken. "Uhhmm... ja... eigen schuld!" Zei ik en rende naar buiten.

Eenmaal buiten zag ik Eleanor huilend op een bankje zitten. Ik rende naar haar toe. "El, het komt goed." Zei ik. "Nee Lou.. dat komt het niet, ik ben mijn ouders en mijn huis kwijt!" Zei ze huilend. "Je mag wel bij mij komen wonen?" Vroeg ik. "Echt?!" Vroeg ze ongelovig. Ik knikte meteen en kreeg een stevige knuffel. Ik voelde een bzz geluidje uit mijn zak komen en ik keek wat ik had binnengekregen. Een berichtje van mijn moeder.

Mam=Johanna, U=Louis.

Mam: Er is een brief voor je, van X-Factor.
U: OMFG!!!! IK KOM ER NU METEEN AAN!!!

Ik klapte mijn telefoon dicht en sprong op. "DE BRIEF IS ER!!!!" Schreeuwde ik. Eleanor kreeg meteen een blij gezicht. "OMG!! WE MOETEN RENNEN." Riep ze en we begonnen als een gek te rennen.

"MAM GEEF ME DE BRIEF!" Riep ik toen ik binnen was. "Oke." Zei ze en gaf me de envelop. Ik scheurde hem met trillende handen open en pakte de brief. Mijn ogen werden groot en mijn hart stopte even.

"IK MAG MEEDOEN!!!" Schreeuwde ik. Meteen kreeg ik een kus van mijn moeder. En een kus van Eleanor. Maar ik wilde haar ook een wangkus geven en zij ook dus daardoor kwamen onze lippen tegen elkaar. Ik werd knalrood en Eleanor zo te zien ook.

We zaten boven. Ik kan het nog steeds niet geloven dat ik mag meedoen! Ik ben nu al zenuwachtig!! "Dankje." Zei ik. "Voor wat?" Vroeg Eleanor. "Nou, door jou doe ik nu mee aan X-Factor." Zei ik en gaf haar een kus op haar hoofd. "Oja, sorry nog van die uhm... zoen van vanmiddag." Zei Eleanor schamend. "Ben je gek? Je hoeft geen sorry te zeggen, we zijn beste vrienden!" Zei ik lachend. Ik hoorde een gaap achter me. "Ben je moe?" Vroeg ik en ze knikte. We hadden onze onesie aan. "Ik heb geen zin om op te staan." Zei ik lachend. "Ik ook niet." Gaapte Eleanor. En op dat moment kwam Eleanor tegen mijn borst aanliggen en viel in slaap. Mijn ogen werden ook zwaar dus begon ik ook te slapen. Wat een fantastische dag was dit!!

Heeii!! Sorry kort hoofdstukje:(. Uhmm... verder nie zo veel te vertellen..

Loveuu!! Xx Rachel

Vote, Comment please?;)