Promise • Namjin || Completed ||

- 27 -

Promise ( 27 )

Unicode

" အစ်ကို ဒီထိ လာတယ် ? "

" ဘာလဲ ! ငါလာတာမကြိုက်လို့လား "

" အာ ! အဲ့လိုဖြစ်စရာလား ။ အစ်ကိုလည်း မအား
တာကို "

" အဲ့တာနဲ့ မလာရတော့ဘူးလား ။ မင်းထက် အရေး
ကြီးတာမရှိဘူး ။ "

" အား ... ကျွန်တော့် အသဲလေးက အကောင်းဆုံးပဲ "

"မနက်ကတည်းက ဂျောင်ကုက ပြောသွားလို့ ။
အလုပ်များမယ် ဆိုတာသိတယ် ။ သတိရမိတာက
မင်းက ထမင်းမစားပဲနေတော့မှာဆိုတာပဲ "

" ဟီး ဟုတ်သား ။ သိနေတယ်ပေါ့ ။ ဟုတ်တယ်
တကယ်တော့ မုန့်တစ်ခုခု ဖြစ်ဖြစ်ပဲ ဝယ်စားတော့
မလို့ "

" သိတယ် အရူးကောင်လေးရဲ့ "

ဆော့ဂျင်က နမ်ဂျွန့်ခေါင်းကို ခပ်ဖွဖွထုလိုက်သည် ။

" ဒီထမင်းဘူးက နမ်ဂျွန့်အတွက် ။ ဒီတစ်ဘူးက ဂျောင်
ကုအတွက် "

" ဂျောင်ကုအတွက်လည်းပါတာလား ! "

" မပါလို့ဘယ်ရမလဲ ။ ရစ်ထုပ် လာရစ်လိမ့်မယ် "

ခပ်တိုးတိုးပြောရင်း နှစ်ယောက်တူတူ ရီမောလိုက်
ကြသည် ။

" နမ်ဂျွန် ah ... "

နှစ်ယောက်လုံး ရီမောနေရာက အသံလာရာဆီ
လှည့်ကြည့်လိုက်ကြသည် ။

" အဖေ ? "

" နမ်ဂျွန် ah ... ခဏစကားပြောကြမလား "

နမ်ဂျွန်က အတော်ကြာထိ ကြောင်နေပြီး ကြည့်
နေသည် ။

" နမ်ဂျွန် ah ဖြေလိုက်လေ .... "

ဆော့ဂျင်က နမ်ဂျွန့်ကို ပုခုံးနဲ့ တိုက်ပြီး မျက်ရိပ်
ပြလိုက်သည် ။
နမ်ဂျွန့်က အဲ့တော့မှ အသိဝင်သွားဟန်နဲ့ -

" ဘာလို့လာတာလဲ ? "

" အဲ့လို မေးရလား ? ငါမင်းဆီ အခုမှလာတာလား "

" ကျွန်တော် မတော်တဆဖြစ်တုန်းက ... အဖေ !!! "

နမ်ဂျွန်က အော်သံကိုလျှော့ချလိုက်ပြီး အသက်ကို
ပြင်းပြင်းရှူလိုက်သည် ။

" ဘာပြောချင်လို့လဲ ? "

" ခဏပါပဲ ။ "

" ကျွန်တော် မအားဘူး အဖေ .... "