We Got Married Book Two

Twenty Five 🌺

Orion's POV

Nakakairita. I don't even know the reason why I dragged myself here with these assholes.

"Yo, Orion! Need another shot?" tanong sa akin ni Ares. Kanina pa ako naiirita sa kanya dahil kanina pa niya ako inaalok uminom.

I removed his hand on my shoulder and glared at him.

" Napakaseryoso mo naman. Patikimin mo naman yang atay mo kahit kunting alak lang," aniya.

I crossed my arms  at naisipang umalis roon.  I saw Fern and Chantal walking towards the cottage. Naisipang ko ring pumasok na sa cottage. I immediately went inside my room at threw my self on the bed. I closed my eyes pero hindi ako makatulog. I am not really used to this kind of place dahil kahit nasa loob na ako ng cottage ay rinig ko pa rin ang maingay na tambol ng drum mula sa labas.

Ilang minuto akong nakahiga at hindi ako dalawin nang antok nang marinig ko ang marahang pagpihit nang doorknob nang aking kwarto.

Malamang ay kukulitin ulit ako ni Ares na dito siya matutulog. Hindi ko iyon pinansin pero nagsimula nang kumatok nang malakas kung sino man ang isturbong nilalang na nasa labas nang asking kwarto.

Tumayo ako mula sa pagkakahiga at binuksan iyon.

I opened it and saw Fern. Pulang pula ang pisngi nito at nakatingin lang siya sa akin.

" Who are you??" tanong niya.

I leaned closer and naamoy ko ang alak sa hininga niya.

She's drunk. And this means trouble.

" WHO.. are... YOU?!" pag-uulit niya sa tanong niya.

Ah, she's acting like a baby.

Sumandal ako sa pintuan and I crossed my arms. I raised an eyebrow.

" Bakit ka nandito sha kwarto ko hah?!" tanong niya.

" I am Orion. And for your information, this is my room," ani ko.

"Who?! Orion?!" tanong niya at tumingin sa kisame na para bang nag-iisip o may inaalala.

" Orion? Parang pamilyar sha akin ang pangalang yan," sabi niya at saka tumingin sa akin.

" Yup, Orion," pag-uulit ko.

" Imposshhhhhible. Bukod sa kamukha mo ang asawa ko, magkapangalan pa kayo," sabi niya at saka lumapit sa akin.

" Because I am your husband," sagot ko.

" Paanong nandito ka?... Napaka impossible.. dahil iniwan  niya ako... Ganoon ba kayong mga lalaki hah?! , " sigaw niya at saka ako hinampas sa balikat.

" Masaya ba kayong nasasaktan kami?! " dagdag niya saka uli ako hinampas sa balikat.

In that moment, hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. She was right. I hurt her. I left her. I never cared about her feelings.

" M-may tubig ka ba?" tanong niya at saka pumasok sa kwarto ko.

I closed the door at saka tumingin sa kanya. Hindi niya maiangat ang pitchel nang tubig kaya nilapitan ko siya at binigyan siya nang isang basong tubig. She drank it.

" B-Bakit ang init pa rin? " aniya at Nagulat ako nang simulan niyang alisin  ang butones nang kanyang blouse.

What the! I grabbed her hand to stop her.

"Why are undressing?" aniko.

"Mainit nga kasi!" aniya at pilit pa ring ini unbotton ang kanyang blousa.

" This is why I followed you. I don't like taking good care of drunk girls lalo na kung kagaya mo," I said.

Masyado siyang makulit at pilit nagpupumiglas. Hanggang sa mawalan na ako nang balanse at napahiga ako sa kama.

She followed me at umipaibabaw sa akin.

What is she trying to accomplish?

" Hehehe... Look at you Mr. Fontanilla. Pati ba naman sa panaginip ko mukha mo pa din nakikita ko?" aniya.

What a sight! She's on top of me with her blouse opened. Is she trying to seduce me?

Well, if she is, it's working.

But I wish she isn't drunk. And I won't take advantage of her being drunk.

I grabbed her wrist at iniba ang position namin. Itinulak ko siya sa kama.

" Do that again if you are not drunk," I said at inabot ang kumot.

"Mainit nga kashi," pag-ulit niya. Nagawa niyang makabangon mula sa pagkakahiga at saka inalis ang suot niyang T-shirt.

"The F-!" mura ko.

I looked away.

" Put your T-shirt on!" sigaw ko pero alam kong hindi naman niya gagawin dahil narinig kong humiga na siya.

Why do I have to take care of  a drunk idiot!

Lumapit ako at saka inayos ang kumot niya.

'Idiot. " aniko pero nagulat ako nang bumangon ito at hinila ako pahiga.

" Don' t go away my teddy beaarrr, " she murmured at saka ako niyakap.

Bago pa ako makawala sa yakap niya ay bumukas ang pintuan.

" Finally, I can - Sh*yt! "

It's Ares.

" I didn't know may balak ka ring magpakawild ngayong gabi," sabi niya.

" It's not what you're thinking, " sagot ko.

" Teddy bearrr!!!" sigaw ni Fern sabay hila ulit sa akin.

Pinilit kong inalis ang mga kamay niyang nakakapit sa akin. At mabuti na lang at tuluyan na siyang natulog.

" Hayy, I'm sorry that I have to let you take care of my drunk girlfriend," ani Ares sabay lapit sa akin.

I looked at him.

" No, I honestly know, you don't know how to take good care of her either," sagot ko.

He smirked.

" My bad. Pero if you know how to take care of her, she shouldn't have  left you," dagdag pa niya sabay lapit kay Fern.

I don't know why pero nag-init ang ulo ko nang marinig ko iyon.

" You can rest now, I'll take care of her. I'm her BOYFRIEND anyway, " dagdag  pa niya sabay upo sa kama.

I don't like this piece of shit called 'ARES'.

I was about to leave the room but a part of me held me back.

I looked back and sat on a chair.

" Let's talk," aniko at tumingin sa kanya.

He smirked.