STERİLİZE AŞK | bxb

2. Hayatın Akışı

30.01.2021

***

''Hadi geç kalıyoruz!''

''Geliyorum'' Küçük kız pembe, prenses resimli çantasına omuzuna atıp yavaş adımlarla mutfağa ilerledi. Yürürken derin nefesler alıp bırakıyordu. Genç adam göz devirip yanına geldi. Dizlerinin üzerine oturup çantasını sırtından aldı. Epeyce doluydu. İçini açtığında bir sürü oyuncak gördü. Hiç vazgeçmiyordu...

''Bunlar ne?''

''Oyuncaakk'' dedi uzatarak. Genç adam göz devirip, teker teker çıkardı. Küçük kızın dudakları büzülmüş ağlama moduna girmişti bile...

''Baba onlar benim en sevdiğim oyuncaklarım.''

''Okulda bir sürü oyuncak var zaten. Bunları götürmene gerek yok.''

''Ama diğer çocuklar onlarla oynuyor. Bana bir şey kalmıyor ki'' dedi elini iki yana açarak. Bu tatlı görüntüye dayanamayan babası, tombul yanaklarına birer öpücük kondurdu.

''Tamam bir tane al o zaman.''

''Ama diğerleri küser'' Bıkkın bir nefes veren adam bir süre oyuncaklara baktı. ''Tamam iki tane'' Gözleri parlayan kız elini kaldırıp 3 tane işareti yaptı. ''İyi'' Kız sevinçle babasının boynuna sarılırken: ''Ama küçük oyuncaklar'' dediğinde başını sallayıp barbie bebek ve 'kocasını' aldı. ''Çocuklarını da alalım'' dedi küçük bebeği alırken.

Genç adam küçük bir kahkaha atıp kafasını salladı. ''Hadi bakalım gidiyoruz.''

Beraber kapıya çıkıp ayakkabı ve montlarını giydiler. Küçük kız asansöre koşarken merdivenlerden gelen sesle kafasını oraya çevirdi. ''Halil amcaaa'' Yaşlı adam küçük kızı görüp olabildiğince hızla çıktı merdivenleri. ''Civciv''

Boynuna kollarını doladığında, yaşlı adam da tek eliyle bastonunu tutarken diğer eliyle de beline sarıldı. ''Nasılsın bakalım?''

''İyiyim sen?''

''Daha iyiyim.'' Yaşlı adam, ayakta kendisine bakan adama gülümsedi. ''Sen nasılsın oğlum?''

''İyiyim Halil amca. Okula gidiyoruz.''

''Akşam sana oturmaya geleceğim'' dediğinde küçük kıza gülümsedi. ''Gel gel. Lokumlarım bitmedi. Yarın, oğlum yenilerini de getirecek'' Sevinçle gülümseyen kız, adamın yanağına öpücük kondurup babasının elini tuttu.

Beraber asansöre bindiklerinde kapı kapanana kadar el salladı.

Apartmandan çıktıkları esnada kapıda Züleyha ile karşılaştılar. ''İlker bey. Günaydın'' dedi saçlarını kulağının arkasına sıkıştırırken. ''Günaydın Züleyha hanım''

''Sana da günaydın Çiçek'' Küçük kız yüzünü buruşturup yanından geçti. Babası mahcup bir şekilde gülümseyip kızının peşinden yürüdü. ''Çiçek, ablan sana günaydın dedi neden cevap vermedin? Ben sana böyle mi öğretiyorum kızım.''

''Onun haberi yok bence.''

''Neyden?'' Küçük kız karşısına geçip elini beline yerleştirdi. ''Ablam olduğundan. Bence kendisini benim annem gibi görüyor'' İlker, bu çok bilmiş kızına bakıp kafasını iki yana salladı. Nerden buluyordu bu lafları..?

Arabaya binip okula doğru yola çıktılar. ''Bugün el işi yapacağız. Eve getiririm'' İlker onaylamak için kafasını salladı. Kocaman bir raf onun, anaokulunda yaptığı şeylerle dolmuştu.

Çiçek, en sevdiği şarkıyı açmak için öne doğru uzanırken babası ne istediğini anladı ve şarkıyı açtı. Evet... Şimdi 20 dakikalık yol boyunca aynı şarkıyı dinleyeceği için beyni kulaklarından akacaktı. Yapacak bir şey yoktu. Katlanacaktı...