STERİLİZE AŞK | bxb

7. Anılar

18.02.2021

***

Berzan arabasından çıkıp hızla asansöre ilerledi. Midesi kazınmıştı. Bugün yoğun olduğu için yemek yiyememişti. Aklını dağıtması için muhasebe işine devam ediyordu ancak beyninin içine ediliyordu. 

Asansör katta durduğunda hızla kapısına ilerledi. Elini cebine atıp anahtarını aradı. Bir dakika... Anahtar yoktu. ''Hassiktir!'' Homurdanıp alnına vurdu. Bir an düşünüp nerede bıraktığını hatırlamaya çalıştı. Sonra iş yerinde ceketinin yere düşmesi ve içindeki birkaç eşyanın da etrafa saçılmasını hatırladı.

Salaklığına küfür edip elini cebine attı tekrar. Etrafa bir bakış atıp çakıyı çıkaracağı esnada onunda arabada kaldığını hatırladı. Güvenlikli bir şirkette çalışıyordu. Çakı vb. şeyleri almazlardı. Bu nedenle arabada bırakırdı.

Geri dönüp merdivenlerden ineceği sırada karşı dairenin kapısı açılmış, İlker elinde çöp poşeti ile çıkmıştı. Kısa bir an göz göze geldiler. ''İyi akşamlar.''

''Size de.'' 

''Bir problem mi var?'' Hala kapıda dikilen adama baktı İlker. Berzan ''Anahtarımı unutmuşum.'' dedi. Neden açıklıyorsa... Bu baba-kız devrelerini yakmıştı.

''Berzancığımm...'' Aha! Geldi baş belası diye geçirdi aklından. 

Çiçek babasının arkasından çıkıp birkaç adım attı. ''Neden bekliyorsun burada?'' Berzan cevap vermeden, İlker kızına döndü.

''Anahtarını unutmuş tatlım.'' Çiçek gözlerini kocaman açtı. ''Hii!! Kapıda mı kaldın sen.'' dedi küçük bir çocukla konuşurmuş gibi. Göz devirmeden edemedi genç adam. Ne tuhaf bir çocuktu bu.

Çiçek babasına dönüp imali bir şekilde gülümsedi. Kaş göz işareti yaptı babası ona. Ne demek istediğini anlamıyordu. 

Çiçek göz devirip sessizce fısıldadı. ''Yemeğe çağıralım mı?''

''Sence bu adam bizim evde yemek yer mi?'' 

''Duyuyorum. Ve evet yemem.'' dedi Berzan fısır fısır konuşan ikiliye. Hala neden bekliyorum ki diye geçirdi aklından. Merdivenlere bininci kez yönelirken, İlker kızının üzgün suratına bakıp ofladı. Birkaç adım öne gidip adamı kolundan yakaladı. Berzan temasla irkilip geriye doğru sendeleyince bu sefer belinden tutmuştu İlker. Türk dizilerine yaraşır bir pozisyonda bakışırlarken bir müzik eksikti.

''Ee... Ben düşmeyin diye-'' Berzan hızla kendini çekip ceketini düzeltti. Elleri titrerken kendisine endişeyle yaklaşan adamı eliyle durdurdu. ''Rica ediyorum yaklaşmayın!''

İlker kafasını sallayıp basamağı çıktı ve kapısının önünde durdu. ''Lütfen gelip bizimle yemek yiyin Berzan bey.'' 

Berzan kafasını iki yana salladı. Ölse de bu adamın evine gidip yemek yemezdi. Hele de bu geveze, canavar, sarışın kız varken hiç gitmezdi!

Demez olaydı...

Çiçekli böcekli terliği giymiş, bulunduğu koltukta itinayla küçülmüştü. İlker ve Çiçek karşısında kendisini izliyordu. İlker bıyık altında sırıtırken, Çiçek 32 dişini açığa çıkarmıştı. Berzan göz devirmek istedi ancak ona da ağlar diye korktu. Evet yine duygu sömürüsü yapmış kabul ettirmişti. Çok tehlikeli bir kızdı.

''Ben yemeği hazırlayayım.''

''Tabaklar temiz değil mi? Eğer plastik tabak varsa o da olur.'' dedi Berzan. Sonrasında kaşlarını çatıp parmağını doğrulttu. ''Ancak kullanılmamış olsun.'' İlker alayla bir kahkaha atıp ellerini semaya açtı. Çiçek bu duruma kıkırdarken Berzan homurdanmıştı.