STERİLİZE AŞK | bxb

16. Tabular

15.03.2021

***

Medya: ROSÉ - 'Gone'

İlker her zamankinden erken uyanmıştı. Hızlıca yataktan kalkıp mutfağa ilerledi. Bugün hafta sonu olduğu için evde kalacaktı. Sadece pazar günleri tatildi.

Dolabı açıp neler olup olmadığına baktı. Yumurta, zeytin ve peynir dışında bir şey kalmamıştı. Alışveriş yapması gerekiyordu. Bugün mutlaka gitmeyi aklına not edip yumurta ve birkaç sebze aldı. Sepetin içinden patatesleri alıp soymaya başladı. Patatesli omlet yapacaktı.

Kahvaltı hazırlamaya dalmış, Çiçek'in, yanına geldiğini anlamamıştı. ''Günaydın babacığım.''

''Günaydın bebeğim.'' dedi hafifçe eğilip başının üstüne öpücük kondurdu. ''Ne yapıyorsun bana?'' Tezgahın üzerine baktı Çiçek. İlker elindekileri bırakıp kızını kucağına aldı. Tezgahın üzerine oturtup yanağına bir öpücük kondurdu. ''Patatesli omlet yapıyorum. Seversin diye.''

Çiçek sevinçle ellerini çırptı. Sonrasında, gözlerini kocaman açıp: ''Berzancığımı da çağıralım mı? N'olur...'' dedi yumruk yaptığı elini çenesinin altına koyarken. ''Olmaz! O adamın gelmesini istemiyorum.'' dedi sinirle.

Onu görmek istemiyordu çünkü yanında tam bir salak oluyordu. Ve o herifin bunu fark ettiğini biliyordu. Alaylı bakışlarına maruz kalmak istemiyordu.

Çiçek oflayıp ayaklarını sallarken İlker işine devam etti. Omleti yapıp masaya bıraktı. Diğer kahvaltılıkları da masaya yerleştirip kızını yere indirdi. ''Yüzünü yıkadın sen değil mi?''

''Evet.'' dedi Çiçek sandalyesine kurulurken. İlker kafa sallayıp kendi yerine geçti. Çatalına uzandığı esnada kapı çalınmıştı. ''Kim bu sabah sabah!'' Ayağa kalkıp kapıya doğru ilerledi. Beklediği kişi kesinlikle Berzan değildi. Bu nedenle elinde tabakla önünde belirmesine şaşırmıştı.

''Günaydın. Hayırdır?'' Berzan tabağı uzatıp: ''Geçen gün getirdiğin sağlıksız şeylerin olduğu tabak.'' dedi. İlker göz devirip tabağı eline aldı. ''Gerek yoktu. Dolu getirmene...''

''Kızının boğazından sağlıklı şeyler geçsin dedim.'' Pankeke benziyordu ancak, içinde tahıllar var gibiydi. ''Çiçek bunu yemez.''

''Berzan yaptı dersin yer.'' İlker sinirle, kendisine arsız arsız gülen adama çevirdi bakışlarını. ''Nispet mi yapıyorsun bana!?''

Berzan ağzını aralamış, ancak kapıya koşan kızı görünce susmuştu. ''Berzancığım hoş geldin.''

''Hoş buldum Çiçek.''

''Hadi sen de gel kahvaltı yapıyoruz.'' Berzan bir süre küçük kıza baktı. Normalde olsa bırak kahvaltı yapmayı, başkasının evinde 2 dakika duramazdı. Ancak son zamanlarda onunla vakit geçirmeyi sever olmuştu.

''Şey...'' Bakışlarını İlker'e çevirdi. İlker ise kafasını başka yöne çevirdi. Kalbi yine hızlanmaya başlamıştı. Bir tarafı deli gibi istiyordu onu. Ama mantıklı yönü kendisini kaptırmaması için dizginlemesi gerektiğini söylüyordu.

''Günaydın!'' Büyük bir enerjiyle kapının önüne gelen Züleyha ile ortamın havası değişmişti. ''Günaydın Züleyha hanım.'' 

''Bakın size ne getirdim. Beraber yeriz diye.'' Çiçek anında kollarını göğsünde birleştirip sinirle bakmıştı genç kadına. İlker elinden tabağı alırken: ''Şey, gerek yoktu.'' dedi.

''Aa olur mu öyle şey. Hem siz almayın ben götürürüm mutfağa.'' dedi davet bile beklemeden içeriye girerken. Diğerleri arkasından şaşkınlıkla bakarken, o mutfağa girmişti bile.

''Baba bu kadın gelmesin.''

''Ne yapayım Çiçek. Girdi bir kere. Kovayım mı?'' dedi İlker fısıldayarak. Çiçek omuzlarını düşürüp kafasını Berzan'a çevirdi. Hızla elini tutup içeriye çekti. ''Berzancığım hadi sen de gel. Bu kadın ile yalnız kalmak istemiyorum.'' dediğinde, Berzan temasla irkilmiş ancak elini çekmemişti. Bakışlarını İlker'e çekti izin ister gibi. İlker anında kenara çekildiğinde içeriye girdi.

En azından o kadınla yalnız kalmam diye telkinlerde bulundu kendine. Hep beraber mutfağa girdiler. İlker, Berzan'ın getirdiği tabağı da bıraktı masaya.

''İlker sen yanıma gel.'' dedi Züleyha yanında ki boş sandalyeyi gösterirken. 

Çiçek onu sevmediği için karşıya oturmuştu. İlker iki bardak çayı masaya bıraktı. Berzan hâlâ ayakta dikiliyordu. İlker ne yapacağını şaşırmış bakarken Berzan, Züleyha'nın yanına oturdu.

Züleyha bozulup göz devirdi. İlker'in kaşları şaşkınlıkla kalkarken, Berzan bıyık altında gülüyordu.

İlker de sonunda Çiçek'in yanına geçtiğinde kahvaltıya başlamışlardı. Tabi öncesinde Berzan'ın her şeyi özenle silmesini izledikten sonra. ''Bardak güzel yıkandı değil mi?''

İlker çayını karıştırıp ağzına bir zeytin atarken: ''3 gündür biriktirdiğim bulaşık suyuyla yıkadım her zaman ki gibi.'' dediğinde Züleyha kıkırdamıştı. Berzan kaşlarını çatıp yanında ki kadına baktı. ''Komik mi Züleyha hanım.'' O kadar ciddi bir ifadeyle söylemişti ki kadın korkup önüne döndü. Çiçek kıkırdarken Berzan ona bakıp göz kırptı. 

O sırada çayını yudumlayan İlker bu görüntü karşısında afallayıp öksürmeye başladı. ''Babacığım iyi misin?''

''İyiyim bebeğim. Yemeğini ye sen.'' diye cevapladı İlker. Züleyha yaptığı böreklerden herkesin tabağına paylaştırdı. Berzan'a gelince genç adam eliyle durdurdu. ''Sakın! Diğer şeylerle temas etmesini istemiyorum!'' dedi ve çatal alıp küçük bir parça aldı. 

Tabağına koyduğu omlet ve kendi yaptığı pankekin yanına koydu. Üçünün de aralarında hatırı sayılır bir mesafe vardı. İlker daha ne kadar şaşırtabilirsin beni der gibi bakmış, kafasını iki yana sallamıştı.

Züleyha geri çekilip kahvaltısına devam ederken Berzan börekten küçük bir parça kesip ağzına attı. Bir süre çiğnedi. Bol kıymalı ve soğanlıydı. Ve fazla yağlı...

Yüzü buruşurken Çiçek elini ağzına koyup kıkırdadı. Kaş göz işareti yaptı Berzan'a. Berzan yutup, Çiçek'in yüzüne baktı. Ağzını hafif aralayıp parmağını sokar gibi yaptı. Bu kusacağım anlamına geliyordu. Çiçek koca bir kahkaha atarken Berzan'da gülmeye başlamıştı. Züleyha hiçbir şeyin farkında değilken İlker ikiliye tatlı bir tebessümle baktı. Oldukça iyi anlaşmaya başlamışlardı.

Doğru düzgün arkadaşı olmayan kızı için, bu mükemmel bir şeydi. Tabi ki onun sayesinde insan içine karışan bu adam için de iyi bir şeydi. Berzan, resmen hayata dönmüştü. Yavaş yavaş da olsa tabularını yıkmaya başlıyordu. Ve bundan keyif almaya başlamıştı. Hayata dönmek, bu karamsarlıktan çıkmak kötü bir şey değildi değil mi..?

Kısa oldu ama bekletmeyeyim dedim. Öptüm... 😘