«និយាយភាសាស្អីអាក្រក់ស្តាប់ណាស់»នាងបន្ទោសមុខខឹង ទើបលោកពូតបវិញ៖
«ក៏ដឹងហើយ តែធ្វើពើរ?»
ចប់ប្រយោគថេយ៉ុងប្រើជំនាញដៃចាត់ការរគ្រប់យ៉ាងដែលបិទបាំងនៅលើខ្លួនប្រាណនាងតូច ត្រឹមមួយពព្រិចភ្នែក ហ្វីយូនៅសល់ត្រឹមរាងកាយននោលគក ដែលមានសាច់សខ្ចីម៉ត់ដូចតំណក់ព្រិល ធ្វើឱ្យអ្នកកម្លោះដាក់ភ្នែកសម្លឹង គ្មានការស្ទាក់ស្ទើរនឹងទម្លាក់បាតដៃកក់ក្តៅរបស់ខ្លួនទៅស្ទាបអង្អែលគល់ភ្លៅស្រឡូនតូចៗទាំងគូបណ្តើរនឹងនិយាយបណ្តើរ
«ពូនឹងក្លាយជាបិសាចបន្តិចទៀតនេះ តើអូនខ្លាចដែរទេ?»គេឱនខ្សឹបដាក់ត្រចៀកនាង ស្របពេលដៃលូកប្រឡេះឡេវអាវសឺមីពណ៌សម្តងមួយគ្រាប់ៗរហូតដល់អស់ត្រឹមពេលពីរដង្ហើម បន្ទាប់ក៏ចាត់ការរបស់ទើសទាល់ទាំងអស់ចេញ ទុកតែខ្លួនប្រាណមាំមួនឱ្យទទេស្អាតគ្មានអ្វីបិទបាំង ហើយក្រសែភ្នែកក៏មិនបានដក ពីការតាមសម្លឹងរាងកាយនាងជារឿយៗ
«ខ្លាចស្លាប់ហើយ...» សម្លេងតូចបន្លឺឡើងយ៉ាងស្រទន់ ស្នាមញញឹមរបស់នាង ទាក់ទាញឱ្យផ្ទៃមុខសង្ហារមានមន្តស្នេហ៍របស់គេរហ័សចូលទៅឈ្មុសឈ្មុលប្រលោះកដែលមានកូនរោមពណ៌ក្រហមព្រឿងៗគួរឱ្យចង់ថែលថើប បូករួមទាំងក្លិនក្រអូបផ្អែមៗជាក្លិនស្ករគ្រាប់ ដែលត្រូវគេស្រង់ឱ្យជ្រាបចូលក្នុងសួតជាច្រើនដង្ហើមមិនជិនណាយ ថើបអស់ចិត្តអស់ចង់ ទើបថេយ៉ុងងើបមុខញោចចុងមាត់ខិលខូចដាក់ ខណៈដែលប្រអប់ដៃលូកទ្រកញ្ចឹងកនាងឱ្យងើបឡើងបន្តិច មុននឹងចាប់ផ្តើមទម្លាក់បបូរមាត់ក្រាស់បឺតជញ្ជក់ស្រទាប់ទន់ស្តើងនៃបបូរមាត់តូច ហើយរុលអណ្តាតក្តៅលាយឡំដោយសំណើម ស៊កចូលទៅគ្រលាស់ពេញក្រអូមមាត់ បណ្តោយឱ្យនាងតូចធ្លោយសម្លេងថ្ងូរក្នុងបំពង់កដោយភាពឈ្លក់វង្វេងនៃការថើបដ៏ប៉ិនប្រសព្វរបស់គេ ប្រុសកម្លោះសង្រ្គប់ថើបរហូតដល់នាងទន់ខ្លួនល្អូក នឹងព្រមតបគេវិញយ៉ាងងាយ។
«ហ្វី...ឆ្លើយនឹងបងសិនមក...»សម្តីរបស់ថេយ៉ុងពោលឡើងពេលគេដកបបូរមាត់ចេញ នាំឱ្យហ្វីយូបង្អាក់អារម្មណ៍បន្តិច ខណៈកែវភ្នែកពេញដោយចម្ងល់សម្លឹងទៅរកគេ ព្រោះសុខៗក៏ហៅខកលួនគេបងបែបនេះ៖
«....???»
«អូនជារបស់អ្នកណា?»
«ជារបស់ពូ...»
«ទល់នឹងពេលនេះហើយ នៅហៅពូចេញទៀត?»
«ជា..ជារបស់..ប...បង»
«ប្រាកដហើយមែនទេ?» ចាំស្តាប់នាងប្តូរសព្វនាមហើយ ទើបគេញោចចុងមាត់ញញឹម នឹងសួរបញ្ជាក់ស្របពេលបាតដៃម្ខាងរបស់គេចាប់ផ្តើមស្ទាបបបោសអង្អែលពេញខ្លួនប្រាណធ្វើឱ្យនាងលួចរមួលខ្លួនតាមតិចៗ រហូតដល់ចុងម្រាមដៃគេចូលទៅក្តោបក្តាប់ភាពទន់ជ្រាយនៅចន្លោះភ្លៅ ដែលនាំអោយនាងភ្លេចអារម្មណ៍ខ្មាស់អៀន
«ហ្វីយូជារបស់បងយូរហើយ ម៉េចបានជាទើបនឹងមកសួរពេលនេះ?» នាងតូចសួរត្បកទៅវិញ រួចលើកដៃទាំងគូក្រសោបមុខគេមកថើបយ៉ាងផ្អែមល្ហែម
«អ្ហឹម អ្ហឹស៎~» ហ្វីយូរបូតសម្លេងថ្ងូរតិចៗ ពេលគេប្រើចុងម្រាមដៃកណ្តាលរុញចូលទៅ អ្នកដែលប៉ងចង់ជន្លេជន្លេញខ្លួននាងក៏លួចញញឹមចុងមាត់យ៉ាងពេញចិត្ត
«បងចូលចិត្តពេលអូនធ្វើសម្លេងបែបនេះ»
«ប្រុសចម្កួត...អ៊ុប» សម្តីនាងត្រូវកាត់ផ្តាច់ពេលគេសង្រ្គប់ថើបមាត់តូចសាជាថ្មី ឯម្រាមដៃគេនៅតែបន្តរុករានក្នុងស្រទាប់ស្តើងជាញឹកញាប់ ទាល់តែហូរធ្លាយសំណើមប្រឡាក់ពេញដៃរបស់គេ
«អអ្អាស៎»ស្រីតូចស្រែកថ្ងូរពេលគេប្តូរពីម្រាមដៃទៅជាវត្ថុរឹងមាំរុញបញ្ចូលមួយទំហឹងជ្រែកកប់ដល់បាតតែគេមិនទាន់ចាត់ការនៅឡើយទេ គេប្រើបបូរមាត់នឹងច្រមុះស្រួចៗសង្កត់ថើបញក់ញីថ្ពាល់ក្រពុំខ្ចីទាំងពីម្ខាងទៅម្ខាង រួចបង្អូសថើបចុះមកប្រឡោះកជារឿយៗ រហូតដល់ចុងអណ្តាតមកឈប់ជំពើបត្រឹមចុងឈៀរីពណ៌ក្រហមស្រស់ ដែលនាងកំពុងតែពើតពើងដោយអារម្មណ៍ស្រៀវស្រើប នាំឱ្យនាយកម្លោះបានចិត្ត ហើយដៃក៏រហ័សច្បាមច្របាច់ព្រមទាំងលេបត្របាក់ចូលមាត់ទាំងសងខាងដោយភាពស្រេកឃ្លាន មិនយូរប៉ុន្មាន គេលូកចាប់ត្រគាកដែលមានសាច់ណែនក្បំច្របាច់ញេញដៃ រាងកាយសង្ហាចាប់ផ្តើមកម្រើកត្រគាកបោកផ្ទប់នឹងត្រគាករបស់នាង យឺតៗ សន្សឹមៗ រហូតដល់ចង្វាក់កាន់តែញាប់ទៅៗ
«អ្អាស៎...ៗៗៗ» សម្លេងតូចស្រួយថ្ងូរកាន់តែឮៗ ធ្វើឱ្យអ្នកម្ខាងទៀតមិនអាចគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ភ្លើតភ្លើនបាន គេគិតតែសម្រុកអុកខ្លាំងៗ ចង្កេះក៏ត្រេះចេញចូលញាប់ស្មេរ
«អ្អឹសៗៗ សឺត!!!» ហ្វីយូ រមិតរមួលខ្លួន យកដៃខ្ញាំកម្រាលពូករហូតខូចសភាពដើម ព្រោះតែភាពស្រៀវស្រើបដែលគេកំពុងផ្តល់ឱ្យវាលាយឡំនឹងការឈឺចាប់មកជាមួយដែរ
«ឈឺ...ឈឺណាស់...យឺតៗ» បើទោះបីធ្លាប់ឆ្លងកាត់ច្រើនលើក ប៉ុន្តែនាងទម្រាំមិនបាន ទើបស្រែកដាស់តឿន ព្រោះតែតែឈឺក្រហាយខ្លាំងត្រង់ចំណុចផ្សាភ្ជាប់ រាងតូចកម្លាំងខ្សត់ មកត្រូវគេរុញសង្កត់ខ្លាំងៗសឹងតែដាច់ខ្លួនប្រាណជាពីរបីកំណាត់ ពេលអ្នកខាងលើបានឮហើយ ក៏បន្ធូរកម្លាំងបន្តិច ដោយឱនថើបជញ្ជក់មាត់តូចជាការលួងលោមបន្លប់ការឈឺចាប់ ស្របពេលគេសន្សឹមៗដកខ្លួនចេញចន្លោះភ្លៅ ដោយដៃគេរហ័សបង្វិលរាងកាយតូចច្រឡឹងឱ្យផ្កាប់មុខហើយក្រាបខ្លួនចុះលើពូក ទើបដៃទាំងគូរទ្រត្រគាកនាងអោយទយឡើង វិនាទីបន្ទាប់ក៏ស៊កបញ្ចូលរបស់រឹងចូលទៅសាជាថ្មីរហូតដល់ទីជម្រៅ ធ្វើឱ្យនាងដឹងដល់ភាពសុខស្រួលដែលកំពុងសម្រុកចូលពីក្រោយមក វាលែងឈឺចាប់ដូចពេលដំបូងទៀតហើយ
«អ្អាស៎ៗៗ» ថេយ៉ុងថ្ងួចថ្ងូរស្របនឹងនាង ដោយអារម្មណ៍ស្រៀវស្រើប ខណៈបបូរមាត់ក្រាស់ក្បួចខាំយ៉ាងខ្ញៀវខ្ញាព្រោះតែភ្លើងប្រាថ្នាកំពុងតែដុតរោល ពេញខ្លួនប្រាណរបស់គេឡើងកម្តៅស្រឺតៗឥតថមថយ ចំណែកដៃទាំងគូរមិនទុកឱ្យទំនេរ លូកច្របាច់ដើមទ្រូងនាងទាំងសងខាងយ៉ាងសប្បាយដៃ ខណៈកែវភ្នែកទាំងគូរត្រូវសម្លឹងចុះមកមើលត្រង់ចំណុចប្រសព្វដែលថ្ងាសខាងក្រោមរបស់គេរុញផ្ញាច់នឹងត្រគាក សាប់អុកចូលជ្រៅៗ បង្កើតសូរយ៉ាងខ្ទរខ្ទារពេញមួយបន្ទប់ ចង្វាក់ស្នេហ៍ចេះតែបន្តជារឿយៗ ថេយ៉ុងផ្លាស់ប្តូរគ្រប់ក្បាច់ ធ្វើឱ្យនាងតូចថ្ងូរកាន់តែខ្សោយទៅៗ បញ្ជាក់ថានាងមិនបន្តទៅមុខបានទៀត រាងតូចកន្ត្រាក់ខ្លួនតិចៗពេលចង្វាក់ស្នេហ៍ឈានដល់ចំណុចកំពូល ទើបដឹងដល់ភាពរឹងមាំដែលកន្រ្តាក់ក្នុងខ្លួននាង ចាប់ផ្តើបខ្ជាក់សំណើមបញ្ជូនក្នុងខ្លួនប្រាណ ទើបម្ចាស់រាងកាយសង្ហារសម្រូតខ្លួនចេញពីនាងយឺត បាញ់កាកសំណល់ដែលសេសសល់ចោលទៅលើកម្រាលពូក
«ខ្សឺត!!!» ថេយ៉ុងទាញនាងមកឱបជាប់ទ្រូងរួចទាញភួយមកដណ្តប់ មុននឹងថើបផ្តិតពីលើថ្ងាស់ដែលជោគជាំដោយតំណក់ញើញតូចៗ កែវភ្នែកកក់ក្តៅសម្លឹងនាងឥតព្រិច ស្របពេលនាងកំពុងតែបិទភ្នែកសន្សឹមៗដោយភាពនឿយហត់
«ឈឺខ្លាំងទេ?» សំណួរពេញដោយក្តីបារម្មណ៍បានចោទឡើង ធ្វើឱ្យអ្នកដែលស្តាប់ឮរហ័សលូកដៃឱបរាងកាយគេយ៉ាងស្អិតរមួតបេះមិនចេញ
«ទោះអូនប្រាប់ថាឈឺ ក៏បងនៅតែធ្វើវាដដែល» ហ្វីយូនិយាយខ្សាវៗ ល្វើយៗ ទាំងបិទភ្នែកនៅឡើយ ប្រុសកម្លោះក៏លួចញញឹមញញែមតែម្នាក់ឯង ព្រោះសម្តីនាងមុននេះបញ្ជាក់ពីចរិករបស់គេយ៉ាងពិតប្រាកដ
«ដឹងល្អហើយ អញ្ចឹងក៏បើកភ្នែកមក ពួកយើងបន្តទៀត»
«បងចង់សម្លាប់ក្មេងមិនដឹងអីម្នាក់នេះឬ?»សំណួររបស់ហ្វីយូធ្វើឱ្យមនុស្សកំហូចអស់សំណើចភ្លាមៗ
«បែបនេះគេហៅថាក្មេងមិនដឹងអីដែរទេ? ចុះត្រង់ដែលអូនចាប់បងថើប ជាការថើបបែបកូនក្មេងមែនទេ? បងមិនជឿឡើយ ព្រោះអូនប៉ិនប្រសព្វថើបពង្វក់អោយបងចង់ឆ្កួតម្តងៗ»
«គឺបងជាអ្នកបង្រៀនទេ» នាងតូចជ្រួញចិញ្ចើមព្រមទាំងគក់ទ្រូងគេមួយដៃទាំងជ្រឹមភ្នែកបែបស្រពិចស្រពិល
«ក្បាលខូច!!! បងមិនបានបង្រៀន គឺអូនចាប់បងថើបមុនទេ» ថេយ៉ុងសើចពេបមាត់តិចៗ ដៃមាំរឹតនាងចូលរង្វង់ដៃណែនជាងមុន រួចទម្លាក់ច្រមុះញក់ញីលើថ្ពាល់នាងតូចយ៉ាងខ្នក់ខ្នាញ់ ពួកគេប្រលែងគ្នាលើពូកយ៉ាងយូរទម្រាំតែដាច់ចិត្តសម្ងំគេងរៀងៗខ្លួន តែក៏នៅឱបពពាក់ពពូនគ្នារហូតដល់ព្រឹក។
