Love Mistake (COMPLETED)

wakas

Matteo's POV

"NO DAD! You know that I don't wanna mary Avory! Matagal ko ng sinabi yun!" I said with finality.

That is true! I don't wanna marry Avory not because I don't like her. But because I don't love her.

Avory and me are arrange to get married. Bata palang kami naririnig ko na yan kina dad. But I don't want to get married to a woman just because of business.

"I don't care if you don't love her. Alam mo ba kung gano kalaki ang naging tulong ng company nila sa company natin?" Dad said with full of authority.

"Of course I know! Kaya nga ninyo ako pinipilit magpakasal sa kanya just because malaki ang natulong nila sa company NIYO!" I emphasize the last word.

Hindi ko naman company yun. Company niya yun. Bakit hindi nalang siya ang magpakasal kay Avory.

"What did you say young man?!" Dad said. Bakas na sa boses nito ang galit at halos umusok na din ang ilong nito. But I don't care. My answer is steal 'NO'

"Bakit ba di niyo ko maintindihan? I said NO and it will be the same until end." Sabi ko bago ako naglakad paalis ng bahay. I need fresh air. Kailangan kong magpalamig. Kailangan kong mag-isip. Nasasakal ako pag nasa bahay. Palagi nalang akong dinidiktahan.

Bakit ba palagi nalang sila ang nasusunod? Ngayon lang ako sumuway sa kanila. Ayokong magpatali sa babaeng hindi ko gusto.

Masyado mang baduy pakingan but I'm fun of true love. Magpapakasal lang ako sa babaeng gusto ko. Sa babaeng makikita ko ang sarili ko na siya ang makakasama ko habang buhay. Ang babaeng magiging ina ng mga magiging anak ko. At hindi si Avory ang nakikita kong gusto kong makasama. I like Avory as a little sister. Wala akong kapatid na babae and I like Avory as my sister not my wife.

............

Naiinis ako kapag naaalala ko yung conversation namin ni dad. Bakit ba kasi puro nalang business inaatupag niya? Pati ako na anak niya kaya niyang ibenta para sa business?

I get the glass of alcohol and drink it. Hindi ko alam kung nakailang bote na ako ng alak. Basta ang alam ko lang gusto kong lunurun ang sarili ko sa alak. Gusto kong makalimot.

"Sir! Sir!"

Para akong naalimpungatan ng marinig ko ang magandang boses na yun. It sounds like an angel. I like to hear that voice again.

"Sir! Gising po!" That voice again.

Napakusot ako sa mata ng idilat ko ito. Nakaramdam ako ng sakit sa ulo kaya napahawak ako doon.

Nakatulog pala ako. Hindi ko namalayan dahil siguro sa sobrang dami kong nainom.

"Sir ayos lang po ba kayo?" That voice again. Pinilit kong tignan ang mukha ng nagsasalita. Siguro mukha siyang anghel katulad ng boses niya.

Hindi nga ako nagkamali. Kung gano kalamyos ang boses niya ganun din ka amo ng mukha niya. She looks like an angel. Malinaw ko siyang nakikita sa kabila ng madilim na ilaw.

Parang biglang bumaliktad ang sikmura ko at hindi na ako nakatayo. Kita ko ang pagkabigla sa mukha ng babae ng masukahan ko ang suot niyang damit. Akala ko magagalit siya sa akin o di kaya ay magwawala siya. Pero imbis na magalit, kinumusta niya ako kung okay lang ako. Siya na nga yung nasukahan ko ako pa ang una niyang inasikaso. Parang wala siyang pakialam sa nadumihan nitong damit.

"Sir! Ayos lang po ba kayo?" She said again with a very concern tone.

Hindi ako makasagot naririnig ko siya pero sa mukha niya lang ako nakatingin. Para bang may ibang pakiramdam akong nararamdaman ngayon.