Encore [oude versie]

Dertig.

Dertig

Blake

"Ik maak je kapot Zane," gromde Dex tegen Blake. Hij stak een mes tussen zijn ribben en Blake staarde hem ontzet aan. Hij porde hem en Dex grinnikte.

"Waarom doe je dat? Waarom moet je mij elke keer hebben?" vroeg Blake nors voor hij zijn poppetje weer tot leven wekte en op zoek ging naar Dex om hem terug te pakken. "Maak Dylan een keer dood ofzo."

"Gast, je bent gewoon té slecht in gamen," bromde Dylan voor hij hard op de knopjes van zijn controller drukte en Bash neerschoot. "Waarom zit ik bij jou in het team? Je bent een te makkelijk doelwit."

"Spreek voor jezelf, kneus," zei Blake terwijl hij nerveus aan zijn lippiercing likte, hij had net Dex' soldaatje voorbij zien rennen en schoot op zijn doelwit. "Ga dood Dex!"

"Ga zelf dood," grinnikte Dex op zijn beurt en met één schot was Blake's mannetje weer dood.

Blake gooide gefrustreerd de controller naast hem neer. "Wat een klote spel," knorde hij geïrriteerd voor hij opstond. "Wilt iemand nog een biertje?" Als hij toch niet ging winnen, kon hij net zo goed de ober gaan spelen.

De drie mannen stemden in en Blake zette vier stappen door de bus richting de koelkast. De bus reed natuurlijk net op dat moment over een hobbel en Blake struikelde bijna over een verdwaald paar schoenen, wat voor een grinnik van de jongens zorgde.

"Wil jij ook nog wat, Lynn?" vroeg Blake toen hij de jongens alle drie een blik had overhandigd. Lynn zat aan het keukentafeltje en was druk aan het tikken op haar nieuwe Mac. Over de tafel lagen stapels met magazines, papieren en iets wat Lynn 'moodboards' noemde. Ze was de afgelopen twee weken druk geweest met het opzetten van haar nieuwe bedrijf, tot groot ongenoegen van Blake. Hij had liever dat ze bij hem in de slaapkamer lag - die ze meteen de eerste avond hadden toegeëigend - en hele dagen met hem doorbracht. Maar helaas, volgens haar 'moest er natuurlijk wel gewerkt worden.'

Lynn keek op vanaf haar laptop en gaf een kleine glimlach. "Is er nog iets anders dan bier, mijnheer Zane?"

Blake wierp een blik in de koelkast en schudde zijn hoofd. "Nee, sorry. Alleen bier," zei hij voor hij naast haar neerplofte en een arm om haar schouders sloeg.

"Uch." Lynn klapte de laptop dicht - tot Blake's genoegen, hij wilde dat ze hem meer aandacht gaf - en nestelde zich tegen hem aan. "Kunnen we alstublieft iets fatsoenlijks te eten halen?" vroeg ze terwijl ze haar slanke armen om Blake heen wikkelde en hem zielsgelukkig maakte. "Ik kan geen bier, friet en pizza meer zien."

Blake gniffelde en plantte een kus op Lynns vers gewassen haar. "Jij wilde mee op tour, dit is wat wij vreten op tour."

"Dit kan níet gezond zijn, mijnheer Zane. We eten al twee weken fastfood en drinken alleen alcohol." Lynn liet Blake los en prikte fronsend in haar buik. "Ik word er beroerd van en weet zeker dat ik al ben aangekomen."

"Welkom bij Encore," gniffelde Dex vanaf de bank, zijn ogen nog op het beeldscherm gekluisterd. "Als u geen hart- en vaatziekten heeft binnen 12 maanden krijgt u uw geld terug."

"Inclusief gratis proefabonnement bankhangen," lachte Bash mee.

"Obesitas is uiteraard ook inbegrepen," viel Dylan hem grinnikend bij.

"Serieus Lynn," zei Bash met zijn blik bier in de lucht. "Ze hebben gelijk. We kunnen niet koken, dus hier zal je het mee moeten doen."

"Het enige wat ons in vorm houdt zijn de optredens, en het is dat we hier een paar gewichten hebben zodat we kunnen fitnessen," mompelde Dex.