Encore [oude versie]

Twintig.

Twintig.

Lynn

Toen ze voor de tweede keer ontwaakte voelde Lynn een hand rustig over haar bovenbeen glijden. De hand rankte over de ronding van haar heup en kroop stiekem onder haar nachthemd om op haar platte buik te rusten.

Lynn humde tevreden en twee lippen werden zacht op dat speciale plekje onder haar oor gedrukt. De hand ging ondertussen onverstoorbaar door met rondjes draaien over Lynns onderbuik en ze kreunde zacht van verlangen.

"Mijnheer Zane?" mompelde ze met een glimlach en haar begroeting werd beantwoord met een kus op haar huid.

"Mevrouw Lindfors, goedemorgen," fluisterde Blake zacht tegen haar blote schouder. Hij kuste dezelfde plek nogmaals en trok met zijn tanden de spaghettibandjes van haar schouder af.

Lynn voelde het metaal van het ringetje door zijn lip langs haar huid glijden en rilde stilletjes. Met een kreun drukte ze haar billen dichter tegen hem aan ze giechelde zacht toen ze hem harder voelde worden door zijn boxer heen.

"U ook een goedemorgen, mijnheer Zane," zei ze hees. Stiekem verlangde ze al vanaf de eerste ontmoeting naar dit moment, naar zijn kundige vingers die over haar lichaam dwaalden en zijn lippen die haar huid ontdekten.

"Lynn..." Blake gromde in haar oor en zijn vingers drukten gretig in haar buik. Hij zoende weer in haar hals en Lynn voelde het kippenvel op haar armen verschijnen.

Ze wilde hem. Ze wilde Blake op dat moment meer dan dat ze ooit een man gewild had, en daar rekende ze Henry bij.

Henry.

De gedachte aan haar ex-verloofde liet haar weer een beetje bij zinnen komen. Ze knipperde een paar keer onthutst ondanks dat Blake's vingers over haar huid bleven vleien.

Die vingers die er voor zorgden dat de gedachte aan Henry weer net zo snel verdween als dat hij gekomen was.

Lustig en totaal overweldigd draaide Lynn zich bij om in de intense groene ogen van Blake te kunnen kijken. Die groene ogen waar ze elke keer zo in verdronk en waar ze het elke keer weer warm van kreeg.

Hij sloeg een been over de hare heen en zijn hand vond de zwelling van haar billen terwijl hij haar blik niet losliet. Blake trok haar nog dichter tegen hem aan en haar borsten drukten tegen zijn blote bovenlichaam. Ze wist dat Blake haar harde tepels door haar satijnen hemd heen kon voelen, maar het deerde haar niet.

Blake rolde Lynn onder hem en liet zijn lichaam op die van haar zakken. Hij kermde zacht en Lynn liet haar voet langs zijn onderbeen glijden.

Ze wilde hem vastpakken - vastgrijpen - en vol overgave zoenen. Ze wilde hem helemaal. Ze wilde elk stukje van Blake Zane voor haarzelf en ze hief hoopvol haar hoofd.

Blake krulde echter een mondhoek omhoog en pakte haar handen die inmiddels waren afgedwaald naar zijn gespierde rug. Hij plaatste deze boven haar op het kussen en drukte haar hoofd omlaag met zijn voorhoofd. De begeerte was op zijn gezicht af te lezen en een kleine kreun klonk vanuit zijn keel.

Verlangend keek ze toe hoe het puntje van Blake's tong langzaam over zijn lippiercing danste voor hij met een wellustige blik een klein stukje dichterbij kwam, zo dichtbij dat als Lynn haar tong uit zou steken ze zijn lippen kon raken.

Lynn voelde haar mond als vanzelf opengaan - ze was compleet betoverd door Blake - en een haperende adem ontsnapte.

Blake's lippen rankten eindelijk kort over de hare - haar hart stuiterde bijna uit haar borst - voor hij weer afstand nam en zwoel op haar neerkeek. Lynn kronkelde nog net niet onder hem van verlangen, zo graag wilde ze dat hij haar zou zoenen, maar hij bleef afstand houden.