စင်ကာပူမှာ အရေးကြီးကိစ္စအစည်းအဝေးလုပ်နေရင်း ထယ်ယောင်းကရုတ်တရက်မူးလဲသွားတာကြောင့်
အတွင်းရေးမှူးမင် ခေါင်းတောက်ရတော့သည်။Bossယောကျာ်းသာသိရင် အတွင်းရေးမှူးမင်
ဂရုမစိုက်ဘူးဆိုပြီးအပြစ်တင်မှာ။ဆေးရုံနံ့မကြိုက်တဲ့ထယ်ယောင်းကိုအတွင်းရေးမှူးမင်က
တည်းနေတဲ့ဟိုတယ်ကိုသာပြန်ခေါ်လာသည်။
ဟိုတယ်ကို ဆရာဝန်ရောက်လာပြီးထယ်ယောင်းလည်း
သတိပြန်လည်လာမှ အတွင်းရေးမှူးမင်ခင်ဗျာ သက်ပြင်းချနိုင်တော့သည်။စစ်ဆေးပေးတဲ့ဆရာဝန်မျက်နှာကပြုံးစိစိနဲ့ ထယ်ယောင်းကိုကြည့်လိုက်အတွင်းရေးမှုးမင်ကို ကြည့်လိုက်နဲ့သူမှာဘယ်သူ့ကိုပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်နေပုံရသည်။
"ကိုယ်ဝန်၂ပတ်ပါ။congratulationsပါ"
ထယ်ယောင်းရဲ့မျက်နှာချက်ချင်းပူထူသွားပြီး
ဘယ်နေရာ ထားလို့ထားရမှန်းမသိတော့။
ဆရာဝန်ကကိုရီယားလူမျိုးမဟုတ်လို့တော်ပါသေးသည်။ဒီကိစ္စကအထူးအဆန်းကြီးတော့မဟုတ်ပေမဲ့ ဒီလောက်အထိမြန်မယ်လို့တော့ထယ်ယောင်း
မထင်ထားတာအမှန်။အတူနေလာတဲ့အချိန်ကနှစ်လကျော် သုံးလရောက်နေပြီမို့ရသင့်တဲ့အချိန်တော့တန်နေပါပြီ။
အတွင်းရေးမှူးမင်ကဆရာဝန်ကိုလိုက်ပို့ပေးပြီး အိပ်ခန်းထဲကိုပြုံးစိစိနဲ့ဝင်လာပြန်သည်။
"အတွင်းရေးမှူးမင်.."
"ဟုတ်ကဲ့"
သူ့ရဲ့စပ်ဖြီးဖြီးရုပ်ကိုထယ်ယောင်းအရှေ့မှာတည်အောင် အတော်လေးကြိုးစားနေပုံရသည်။ ဆရာဝန်ရှေ့မှာထဲက ရှက်နေပါတယ်ဆိုဒီအတွင်းရေးမှုးကတစ်မှောက်။
"ဒီကိစ္စ ဂျောင်ကုမသိပါစေနဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ Boss"
"စိတ်ချမယ်နော်..."
"စိတ်ချပါBoss"
အတွင်းရေးမှူးမင်အကြောင်းကိုသိထားသူဖြစ်လို့ အရင်ဆုံးသတိပေးထားရသည်။ဂျောင်ကုသာ ဒီကိစ္စကိုသိကြည့် ချက်ချင်း စင်္ကာပူကိုရောက်ချလာမှာ။
![](https://img.wattpad.com/cover/251622353-288-k458924.jpg)