သို့ ...||Taekook||√√[Completed]

~Extra-1~

Unicode

[AN-(Include  Warning) ဘေဘီလေးတွေဆိုကျော်သွားပေးပါ။ ဒါမှမဟုတ်လဲ 18ယောက်စုပြီးဖတ်:")]

"နင်လို့ နှစ်ကောင်က တော်တော်မျောက်ထတာဘဲ"

ဂျောင်းဟျောင်းကမပီကလာပီကလာအသံလေးနဲ့
ဆရာမကြီးစတိုင် ဖမ်းပြီးသူ့အရှေ့မှာပြေးဆော့နေတဲ့ ထယ်ကုနဲ့ ယွန်ဂျီ ကိုကြည့်ကာ စိတ်ညစ်သလိုပုံစံနဲ့ လှမ်းအော်လေသည်။

ဂျီမင်းနဲ့ယွန်ဂီရဲ့သားဖြစ်တဲ့ယွန်ဂျီကဂျောင်ဟျောင်းရဲ့
မောင် ထယ်ကုနဲ့ပေါင်းလိုက်လျှင် မျောက်လွှဲကျော်လို့ နာမည်ပေးရတဲ့အထိသောင်းကျန်းကြသည်။

မျောက်ကလေးနှစ်ကောင်ကြားလူကြီးကလေးလို ပြုမူတတ်တဲ့ဂျောင်ဟျောင်းနဲ့တင် အိမ်ထဲဆူညံသံ အပြည့်ပင်ဖြစ်နေတော့သည်။

"ပါးပါး သမီးလေး ဘာလုပ်နေလဲ"

အိမ်အပေါ်ထပ်ကနေသူ့ ပါးပါးရဲ့ခေါ်သံ ကြားတော့သူ့မောင်တွေဖွထားလို့ ရှုပ်ပွနေတဲ့
ဧည့်ခန်းကြီးကိုကြည့်ကာဂျောင်ဟျောင်းကသက်ပြင်း
တစ်ချက်ချလိုက်သည်။ ဒီမျောက်လောင်းတွေကို
ထားခဲ့ပြီး သမီးကပါးပါးဆီလာလို့ဘယ်ဖြစ်မလဲ။ အိမ်အောက်ထပ်ရှုပ်ပွနေရင် ပါးပါးကဆူအုံးမယ်။

"ဂျောင်ဟျောင်းလေး ပါးပါးခေါ်နေတယ်။
ဂျီဂျီ ထယ်ကုနဲ့ယွန်ဂျီကိုကြည့်ထားလိုက်မယ် အပေါ်ကိုသွားလိုက် သွား။"

ထယ်ယောင်းနဲ့စကားပြောပြီးပြန်လာတဲ့ဂျီမင်းက ဂျောင်ဟျောင်းပါးလေးကို ခပ်ဖွဖွဆွဲပြီး ဂျောင်ဟျောင်းကိုအပေါ်တက်သွားဖို့ပြောတော့မှ
ဂျောင်ဟျောင်းကအပေါ်ထပ်ကိုတက်သွားသည်။

အိပ်ခန်းထဲစောင့်နေတဲ့ထယ်ယောင်းက သူ့သမီးရောက်လာတော့ ကုတင်ပေါ်ကနေ
လှမ်းခေါ်သည်။

"နေအုံး ပါးပါးကိုဘီးနဲ့သရေကွင်းဘူးလေးယူခဲ့ပေး"

ကုတင်ပေါ်မရောက်ခင်မှန်တင်ခုံကိုလက်ညိုး ထိုးပြီးပြောတော့ဂျောင်ဟျောင်းလေးက ကော့တော့ကော့တော့နဲ့သွားယူပြန်သည်။

ဘီးနဲ့သရေကွင်းဘူးကိုသူ့ပါးပါးပါးလက်ထဲ ထည့်ပေးပြီးတာနဲ့ဂျောင်ဟျောင်းကအလိုက်
တသိလေး သူပါးပါးကိုကျောပေးထိုင်လိုက်၏။
ထယ်ယောင်းကသူ့သမီးကိုခေါင်းဖြီးပေးရင်း